Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.1997, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 27. JÚNÍ 1997
Sinfóníuhljómsveit íslands og Norðurlands:
Hvorki meira né minna en tvær sinfóníuhljóm-
sveitir héldu tónleika í Háskólabíói í gærkvöld.
Þetta voru Sinfóníuhljómsveit íslands og Sinfón-
íuhljómsveit Norðurlands, og komu þær fram
sem ein hljómsveit. Stjómandi risabandsins var
Guðmundur Óli Gunnarsson, sem er aðalhljóm-
sveitarstjóri Sinfóniuhljómsveitar Norðurlands.
Einleikari var hins vegar Richard Simm, breskur
píanóleikari sem búsettur er hér á landi. Á efnis-
skránni vom verk eftir Rachmaninoff og Mahler.
Þó það sé ekki hlutverk tónlistargagnrýnanda
að kritisera tónverk sem sagan er fyrir löngu
búin að dæma ódauðleg er varla annað hægt en
nöldra aðeins yfir öðrum píanókonsert Rachman-
inoffs. Stundum mætti ætla að þeir sem skipu-
leggja sinfóniutónleika hérlendis haldi að
Rachmaninoff hafi ekki samið neitt annað en
einn píanókonsert (nr. 2), eina sinfóníu (líka nr.
2) og tilbrigði við stef eftir Paganini. Önnur verk
Rachmaninoffs - sem em miklu merkilegri - era
sjaldnar flutt. Annar píanókonsert Rachmanin-
offs er orðinn slík klisja að það er varla hægt að
hlusta á hann lengur - svo oft hefur hann verið
fluttur. Samt heyrist hann aftur og aftur, í út-
varpi og á tónleikum - eins og biluð plata.
Tónlist
Jónas Sen
Richard Simm er prýðisgóður píanóleikari.
Hann lék hinn misnotaða pianókonsert skýrt og
rétt, enda hefur hann góða tækni og þekkir
greinilega verkið út í ystu æsar - rétt eins og
flestir áheyrendur. Stórhljómsveitin lék sömu-
leiðis ágætlega undir, þó einstöku sinnum fylgdi
hún ekki píanóleikaranum sem skyldi. Þetta var
sérstaklega áberandi á lokaspretti þriðja kafla,
þar sem stjómandinn Guðmundur Óli og Richard
Simm urðu hálf viðskiia. Sömuleiðis voru þeir
ekki alveg samtaka á hápunkti fyrsta kafla. En
allt annað var ágætt - og gott betur; t.d. áttu
strengimir góðar stundir í öðrum þætti, og þriðja
kaflann, sem er erfiðastur fyrir píanóleikarann,
spilaði Richard Simm mjög vel fyrir utan sam-
bandsleysið við hljómsveitina í lokin.
Richard Simm er prýöisgóöur píanóleikari.
Hann lék skýrt og rétt, enda hefur hann góöa
tækni og þekkir greinilega píanókonsertinn út í
ystu æsar.
Guðmundur Óli stóö sig svo vel aö þaö hlýtur aö
sæta furðu aö hann skuli ekki hafa stjórnaö Sin-
fóníuhljómsveit íslands miklu oftar en hann hef-
ur gert.
Síðara verkið á efnisskránni var Sinfónía nr. 1
í D-dúr eftir Gustav Mahler. Hún er mjög falleg
þó óneitanlega sé hún krefjandi fyrir áheyrendur.
Enda er hún risavaxin að gerð og lengd, og kom
það á óvart hversu vel Guðmundur Óli hélt utan
um hana. Það er honum að þakka að manni leidd-
ist ekki eitt augnablik; túlkun hans var stórbrot-
in og náði hann að galdra fram hina skáldlegu,
ævintýralegu, dulúðugu náttúrustemningu sem
segja má að einkenni tónlist Mahlers. Guðmund-
ur Óli stóð sig í stuttu máli svo vel að það hlýtur
að sæta furðu að hann hafi ekki stjómað Sinfón-
íuhljómsveit íslands miklu oftar en hann hefur
gert. Hann er ekkert síðri en margir erlendir
hljómsveitarstjórar sem hafa veifað tónsprotan-
um hér á landi; vonandi á maður eftir að sjá
hann og heyra miklu oftar í framtíðinni.
Djasshátíð Egilsstaða:
Sveiflan var stanslaus og fín á danskri línu á Djasshátíö Egilsstaöa.
Djasshátíð Egilsstaða hófst með
glæsibrag á miðvikudagskvöld. Hún
er nú haldin í tíunda sinn að frum-
kvæði Árna ísleifs, tónlistarmanns
og djassfrömuðar hér eystra. Aðal-
dagskrá hátíðarinnar fer fram í Hót-
el Valaskjálf og lýkur á laugardags-
kvöld, en djass- og blústónlist verð-
ur í hávegum höfð á veitingastöðum
bæjarins allan júlímánuð og fram í
ágúst.
Það var hinn heimskunni fiðlu-
snillingur Svend Asmussen sem
opnaði hátíðina með sömu hljóm-
sveit og lék fyrir nokkrum ámm á
RúRek- djasshátíðinni í Reykjavík.
Enginn sem hlýðir á Asmussen
velkist í vafa um að hann hefur al-
veg ótrúlegt vald á hljóðfæri sínu
Djass
Ingvi Þór Kormáksson
og ekki þvælast fyrir homun elli-
glöpin þótt hann sé orðinn 81 árs.
Þvert á móti lék hann við hvem
sinn fmgur eða næstum því en
hann var með svarta hulsu á einum
putta vinstri handar, hafði orðið
fyrir því óláni að skera sig. En ekki
var að merkja að það háði honum.
Hann tók léttan magadans í laginu
„Night in Tunisia" og kynningar
hans milli laga voru spaugsamar í
meira lagi. í laginu „The Mooche"
var farið 70 ár aftur í tímann hvað
hrynjandi varðar og um 25 ár aftur
með „va-va“ hljómi í fiðlunni.
Sænska lagið „Den fórste gang jeg
slog (sic) dig“ var með Jesper Lund-
gaard í aðalhlutverki og má segja
að leikur hans hafi verið
„storsláet“. Það er ekki að spyrja að
dönsku línunni í kontrabassaleik.
Þeir eru ekki margir enn þá uppi-
standandi sem leikið hafa með
Django Reinhardt en Svend er einn
þeirra og „Minor Swing“ Djangos
hafa þeir eflaust leikið saman í
gamla daga. Hinn geðþekki gítar-
leikari Jacob Fisher, hinn danski
Djcmgo, átti ekki í erfiðleikum með
það frekar en svo margt annað.
Reyndar fórlaðist honum aðeins í
einu lagi, „Latino“, en það skiptir
litlu ef litið er til leiks hans í heild-
ina, því að þar fer einn af mögnuð-
ustu gítarleikurum álfunnar.
Eftir hlé vom flutt lög á borð við
„Blue Skies“ og áðumefnt „Night in
Tunisia" en einnig lög Hoagy
Carmichaels, „Stardust" og „Up a
Lazy River", gamalt Fletcher Hend-
erson lag, „Wrap It up“, og tromm-
arinn smekklegi Aage Tanggard
fékk að spreyta sig undir lokin á
smátrommusólói í brasilískri
sömbu og var kominn í kjötkveðju-
hátiðarskap áður en yfir lauk. Það
var í eina skiptið sem örlaði á há-
vaða hjá hljómsveitinni. Hins vegar
meira en örlaði á sveiflu hjá þeim,
því að sveiflan var stanslaus og fín
og svo var endað eins og venjulega
á „June Night“ sem vissulega á
sjaldnar betur við en á þessum árs-
tíma.
menning»
Norrænu barna-
bókaverðlaunin
Danski rithöfúndurinn Lars-
Henrik Olsen hlýtur í dag Nor-
rænu barnabókaverðlaunin
1997. Þau verða afhent höfund-
inum á námskeiði Félags nor-
rænna skólasafnskennara í
Ábo í Finnlandi.
Lars-Henrik Olsen fær verð-
launin fyrir sjö barnabækur
sem hann hefur skrifað. Tvær
þessara bóka hafa komið út í ís-
lenskri þýðingu Guðlaugar
Richter, Ferð Eiríks til Ásgarðs
og Ferð Eiríks til Jötunheima.
Eins og titlarnir á bókum
Lars- Henriks gefa til kynna
eru sögupersónur hans gjaman
ættaðar úr ásatrúnni. Þær em
ýmist æsir og jötnar sem eiga í
stöðugri baráttu en einnig nú-
tímadrengur, alþýðufólk fyrir
1000 árum, klausturstúlkur og
dvergur viö refilsaum í Nor-
mandí.
íslenskir fisk-
réttir á ensku
Lars-Henrik Olsen
Loksins er komin út á ensku
matreiðslubók sem sýnir is-
lenska fiskrétti matbúna á fjöl-
breyttan og girnilegan hátt.
Uppskriftirnar virðast aðgengi-
legar og auðveldar, matreiddar
af Bjarna Þór Ólafssyni mat-
reiðslumeistara. í bókinni eru
tuttugu og fimm réttir. Hún
heitir á ensku Atlantic Gour-
met - The Best of Icelandic
Seafood, gefin út af Iceland
Review.
Vorhefti Skírnis
Á meðal efnis í vorhefti
Skírnis sem kom út fyrir
skömmu er að finna greinar
um fomgríska spekinginn Díó-
genes, mörk skynsemi og brjál-
semi, goða-
veldið og
geislakols-
greiningar
á íslensk-
um forn-
leifum.
Einnig eru
í heftinu
fjögur áður
óbirt ljóð
eftir Sigfús
Daðason,
sem jafn-
framt er
skáld
Skírnis. Myndlistarmaður
Skímis er Kristín Bernhöft og
fjallar Hrafiihildur Schram um
Kristínu og fleiri íslenskar kon-
ur sem fyrstar fengust við
myndlist við lok 19. aldar.
Ritstjórar Skímis eru Jón
Karl Helgason og Róbert H.
Haraldsson. -ST