Dagblaðið - 25.11.1975, Blaðsíða 3

Pagblaðiö. Þriðjudagur 25. nóvember 1975.
3
„Fjósqkallqr" og
utanríkisþjónustq
Raddir
lesenda
Viggó Oddsson skrifar frá
Jóhannesarborg:
Cowboys eða kúrekar og kú-
rekamyndir höfðu þau einkenni
að þar voru ætið einhverjir
vondir eða góðir, enginn meðal-
vegur, enda hefði myndin ekki
borið sig ef ekki hefði verið ein-
hver „bardagi i guðspjallinu.”
Ég mundi nú þýða orðið ,,cow-
boy” einfaldlega fjósakall, en
það voru þess konar menn kall-
aðirá íslandi, eða jafnvel gegn-
ingamenn, engum til meintrar
minnkunar eða álitshnekkis.
Cowboys og gegningamenn
Islenzkir cowboys hafa að
jafnaði verið meinleysismenn,
eins og saga okkar ber ljósan
vott um, en ameriskir gegn-
ingamenn hafa ætið verið tákn
um hið góða og vonda i kvik-
myndahúsum landsins. Það vill
svo einkennilega til að einmitt
þær persónur, sem núna eru að
stússa i utanrfkismálum okkar,
innanlands og hjá Sameinuðu
þjóðunum, voru krakkar á þeim
tima sem kúrekamyndir nutu
sem mestra vinsælda. Þeir
lærðu ekki að leita að rökum um
hvað væri gott eða vont eða að
lita á málin frá fleiri sjónarmið-
um. Allt var skipulagt fyrirfram
fyrir litlu gemlingana sem núna
marka utanrikisstefnu Islands,
af biómenntuninni forðum daga.
island og Uganda
Siðan Sameinuðu þjóðirnar
voru stofnaðar hefur aldrei
verið meiri stórsjór á þeirri
fiskatjörn. Hinn frægi Amin for-
seti Uganda og Einingarsam-
taka Afriku, hefur látið að sér
kveða. Allrahanda fáránlegar
samþykktir samdar og sam-
þykktar með island á harða
spretti á eftir „meirihlutan-
um”. Bretland, Bandarikin,
Frakkland og jafnvel DAN-
MÖRK sitja hjá eða andmæla
dæmalausustu tillögunum. Lið-
in er sú tið að við Islendingar
kjósum það sem réttara virðist.
Það er bara meirihlutinn sem
mestu skiptir í flestum málum.
island og S-Afríka.
Ég veit ekki betur en boð dr.
Verwoerds fyrrum forsætisráð-
herra S-Afriku gildi til handa ut-
anrikisráðherra islands og
fylgifiska hans, til að kynna sér
málefni Afriku sem þeir virðast
hafa svo mikinn áhuga á. Ætti
utanrikisráðherra að vera óhætt
að skreppa i nokkra daga,- hér er
hásumar og ágætis veður.
Margir leiðtogar svertingja
hafa þegið boð stjórnar S-Afriku
til að ræða skoðanir Vorsters
forsætisráðherra um friðsam-
lega sambúð og samvinnu milli
Afrikuþjóða og annarra sem
þiggja vilja allt það sem hér
stendur til boða. Að skara fram
úr i réttlæti og sjálfstæðum
skoðunum er háttur mikil-
menna. Múgmennskan er au-
virðilegt hlutskipti sem fram-
sóknarmennskan hefur valiö ts-
landi. Sjálfstæði fyrir allar 20
þjóðir i S- og SV-Afriku er tak-
mark stjórnarinnar, án erlendr-
ar ihlutunar, vinátta og við-
skipti við allar þjóðir sem virða
lýðræði og frjáls viðskipti.
Spurning
dagsins
Krtu kominn með nagladekk
undir hilinn?
(íuðmundur llansson banka-
starl'smaður: ,,Ég er með snjó-
dekk undir bilnum og keðjur i
skottinu— það læt ég nægja.”
Ilihnar Karlsson prentari: ,,Ég
lét þau undir fyrir hálfum mán-
uði. Siðan hefur allt gengið með
ágætum.”
krislin (iuðmundsdóttir verk-
smiðjuverkakona: ,,Ég lét setja
þau undir núna 15. nóvember, svo
ég er við öllu búin.”
I’all Þorláksson rafvirkjameist-
ari: ,,Ég er með þau i skottinu og
læt setja þau undir núna á eftir, —
eftir nokkrar minútur."
llvalbátarnir ciga nú náðuga daga framundan, eöa alveg fram á næsta sumar, en saint tala menn um að taka togara af veiöum og
selja i gæziustörfin.
Xillijálinur Pálinason vélstjóri:
,,Að sjálfsögðu. Búinn að hafa
þau undir núna i rúma viku — en
tiðin hefur verið svo góð. Ég átti
nagladekk síðan i fyrra, svo þetta
urðu ekki mikil útgjöld i þetta
sinn."
Notið hvalbátana
í þorskastríðið
gafst vel
siðast
4sgeir M. Asgeirsson skrifar:
„Mikið hefur verið rætt um
ívort islenzka landhelgisgæzlan
;é fær um að verja landhelgina.
Flestir eru sammála um að
;vo sé — þeirra á meðal skip-
íerrar og yfirmenn Gæzlunnar,
íf fleiri skip komi til. Bent hefur
rerið-á að taka skuttogara til
pessara starfa. Þessi skip hafa
nikinn ganghraða — en eru þau
ekki of svifasein i snúningum?
Bretar hafa sýnt að undan-
förnu að þeir hafa ekkert lært og
engu gleymt. Hvað eftir annað
hafa brezku togararnir reynt að
keyra á islenzku varðskipin.
Landhelgisgæzlan tók á sinum
tima á leigu einn af hvalbátun-
um, sem reyncdstmjög vel i alla
staði — úrvals sjóskip og mjög
lipurt i snúningum.
Það mun vera til lagaheimild
fyrir þvi að taka hvalbát á leigu
og vil ég benda ráðamönnum á
að taka hvalbát á leigu strax.
Hvalbátarnir geta komizt 14—16
milur og ég er viss um að engin
skip eru snúningsliprari en
þessir bátar. Reyndar væri gott
hjá ráðamönnum Gæzlunnar að
bera saman skuttogara og tival-
bát og sjá hvort skipið mundi
henta betur þörfum Landhelgis-
gæzlunnar.
Sjálfur hef ég verið skipstjóri
á fiskiskipi og veit þvi undir
hvaða álagi starfsmenn Land-
helgisgæzlunnar eru — þvi riður
á að hafa skipin sem bezt úr
garði gerð.
Það þarf að sýna Bretunum
hörku — þá halda þeir ekki
lengi út að stunda veiðar á fs-
landsmiðum.”
Geir 11. Guðmundsson skrifstofu-
sljóri: ,,Já, — ég lét setja þau
undir núna fyrir skömmu. Vildi
spara mér það til þess að
skemma ekki götur um of.”