Dagblaðið - 05.03.1981, Blaðsíða 4

4
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 5. MARZ 1981.
DB á ne ytendamarkaði
Skíðaganga er góð heilsubót:
Ekki eins dýrt og margir halda
— hægt að koma sér upp ágætum búnaAr ***» krnnnr
„Skiðagangan bætir heilsufariö og
starfsþrekið,” sagði Davíð Ólafsson
seðlabankastjóri í viötali vlð DB í
blaðauka um skíðagöngu sem fylgdi
blaðinu 27. febrúar. Guðmundur
Oddsson læknir tók í sama streng og
taldi vart á betri íþrótt kosið fyrir al-
menning.
Skíðagangan hefur það fram yfir
aðrar greinar skíðaíþrótta að hana er
hægt aö stunda nær alls staðar þar
sem einhver snjór er að ráði. Ekki
þarf að leita langt til að finna hent-
uga staði til að stunda skíöagöngu,
og fyrir höfuðborgarbúa eru margir
staðir hentugir, eins og kom fram í
spjalli við Hafliöa Jónsson garð-
yrkjustjóra borgarinnar i fyrrnefnd-
um blaðauka. Þar má nefna Mikia-
tún, Laugardalinn, á Ártúnshöfða og
við Árbæ, öskjuhlíðina og svona
mætti lengi telja. Það var hugmynd
okkar DB-manna að vekja athygli
borgarbúa á því að ekki þurfi að leita
langt yfir skammt oft og tiðum þegar
snjór er nægur, með því að efna til
skíðadags fjölskyldunnar á Mikla-
túni, þar sem gönguskíðaiþróttin yrði
kynnt sérstaklega.
Veðráttan setti hins vegar strik í
reikninginn þannig aö undanfarnar
helgar viðraði ekki beint til skíða-
göngu og snjóinn tók upp þannig að
ekki hefur enn verið hægt að efna til
slíks skíðadags.
Ekkieins dýrt
og margir halda
Þaö hefur haldið aftur af mörgum
að spreyta sig á skíðagöngu að þeir
hafa haldið að menn yrðu að steypa
sér út í mikla fjárfestingu til aö geta
gengið á skíðum.
Það er vissulega afstætt hvað er
dýrt í dag, en ekki er hægt að segja að
það sé mjög dýrt að koma sér upp
lágmarksbúnaði til aö komast á
gönguskíði. Við brugðum okk ur inn i
Utilif og litum þar á annars vegar
byrjendabúnað og hins vegará búnað
fyrir þá sem dálitið lengra eru komnir
í göngulistinni og eru því tilbúnir að
fjárfesta dálítið meira.
Fyrir átta hundruð
er hœgt að byrja
Til að byrja skíöagöngu þarf að
sjálfsögðu skíði, þau kosta 404 kr.
Bindingar kosta 68 kr. Stafir kosta
62 kr. og gönguskór 273. Með
þennan búnaö sem kostar samtals
807 krónur getur byrjandi hafið
skíðagönguna.
Fyrir þá sem annaðhvort vilja
byrja með góðan útbúnað, eða þá
sem lengra et u komnir i listinni kosta
skiði 797 til 1062 krónur, stafir 112
kr. skórnir 420, bindingar 68 kr. Svo
má bæta við göngugalla á 468
krónur, hönzkum á 75 krónur og
húfu á 74 krónur. Samtals gerir þetta
2014 til 2279 krónur eftir gerð skið-
anna.
Það er því nokkur verðmunur á þvi
hvernig menn haga þvi aö koma sér
upp útbúnaði til skíðagöngunnar en
samt er þetta mun lægra en að koma
sér upp fullkomnum búnaði til að
bruna á svigskíðum.
Fyrir þá sem aldrei hafa stigið á
skíði en vilja reyna fyrir sér í listinni
er ágætt að notfæra sér það að hægt
er aö taka á leigu skfði, bæði hjá
Skíðaleigunni við Umferðarmiðstöð-
ina og einnig hjá nokkrum verzlan-
anna sem hafa skiöabúnað á
boðstólum.
-JR.
SAMTALS: 20/4
GAMTAL^:807“ V
„Fólkið stendur ráðþrota
frammi fyrir verðhækkunum
á tíma verðstöðvunarinnar”
„Fólk á ekki orð til yfir allar þess-
ar verðhækkanir sem eiga sér stað
núna á tímum „strangrar verðstöðv-
unar.” Fólkið er nánast lamað að
svona hækkanir geti átt sér stað,
þvert ofan í loforð og áform ráða-
manna. Menn furða sig á að ekkert
orð skuli heyrast frá forystumönnum
verkalýðsstéttanna, sem felldu ríkis-
stjórn fyrir 3 árum vegna kjaraskerð-
ingar sem var hluti af þvi sem núna
viðgengst. Fólkið gantast með það,
sín á milli hvort skyldi nú vera að þeir
þiggi mútur til að æmta hvorki né
skræmta við lækkandi kaupmætti
eða hvort þeir séu bara svona ræki-
lega keflaðir.”
Þannig mælti Hrafn Bachmann
kaupmaður í Kjötmiðstöðinni i
spjalli við blaðamann DB.
Slœm þróun eða
„öfugþróun"
„Við kaupmennirnir höfum lifi-
brauð okkar af þvi fólki sem hjá
okkur verzlar. Þrengist um getu
fólksins til innkaupa, versnar hagur
okkar verzlana og geta okkar verður
minni til aö ná hagstæöustu innkaup-
um og geta þannig boðið lægsta
vöruverð.
Það er bláköld staðreynd að Reyk-
víkingum fjölgaði ekki nema um 84 á
árinu 1979 meðan blómlegur vöxtur
varö i nágrannabyggðarlögunum.
Þetta kemur auðvitað niður á allri
þróun mála i höfuðborginni. Vissu-
lega er kominn tími til að gera eitt-
hvað til að laða vinnandi fólk að
hófuðborginni,” sagði Hrafn.
Fólkifl vill fœra f órnir
en þefl vill heiðarleg
vinnubrögfl
Og hann hélt áfram: „Fólkið var
svipt hluta launa sinna um síðustu
mánaðamót. Auðvitað vill þetta fólk
og auðvitað viljum við kaupmenn
eins og aðrir taka þátt I aðgerðum
gegn verðbólgunni. Til þess vUja
flestir færa einhverjar fórnir.
En upp á þau vinnubrögð sem við-
höfð eru vill enginn horfa. Land-
búnaðarvörur hækka jafnt og þétt og
nú síðast bensínverð, sem á eftir að
hafa áhrif á verð á mörgu öðru.
Rikið innheimtir i sína hít yfir 300
krónur á hvern litra. Mætti ætla að á
baráttutimum við veröbólguna og á
tímum harðrar verðstöðvunar gæti
ríkið fært þá fórn að bera þessa
hækkun af skatthluta sinum af
bensíni. Svona tegund af „verðstöðv-
unum” er endalaus, gagnslaus vit-
leysa,” sagði Hrafn.
Kaupmaöurinn upplýsti, að i mat-
vöruverzlun væri nú svo komið að
um 60% söluvarnings væri staö-
greiddur af verzlunum er vörurnar
berast. Þetta er nauðsynlegt til að ná
hagstæðustu kjörum og geta veitt
lægsta verð. En þetta staðgreiðslu-
kerfi er mjög erfitt fyrir verzlunina
aðbúa við.
Ekki fá allir uppbœtur á
laun sfnfráífyrra
„Stöðugar hækkanir landbúnaöar-
vara á þriggja mánaða fresti er ekki
hægt að viðurkenna,” sagði Hrafn.
Nær allar landbúnaðarvörurnar er
búið að vinna fyrir mörgum mán-
uðum og það ætti engin hækkun aö
koma á þær milli sláturtiða — nema í
hæsta lagi hækkandi dreifingar-
kostnaður. Pétur og Páll fá ekki upp-
bætur á laun sín frá þvi í júlí i fyrra
eins og sagt er að verið sé að veita
bændum með hækkun landbúnaðar-
vara.
Þetta gamla kerfi hreinlega dugir
ekki og það verður aö finna nýtt
kerfi, sem ekki skrúfar verðbólguna
svona áfram eins og t.d. land-
— „Við finnum það
matarkaup-
mennirnirhve
kaupmáttur
fólksins hefur
minnkað,” sagði
Hrafn Bachmann
kaupmaður
búnaðarvöruverðið. Sá gjaldeyrir
sem fæst fyrir útfluttar landbúnaðar-
vörur er dýrasti svartamarkaður sem
á sér stað á gjaldeyri hvar sem leitað
er. Af hverju ekki að auka innan-
landsneyzluna og lofa fólkinu i land- ■
inu að njóta t.d. kjötsins jafnvel þó
það fengi ekki kjötið á jafn lágu
verði og útlendingar fá það,” sagði
Hrafn.
Tilbúin verðbólga
„Og það má við bæta í sambandi
við tilbúna innlenda verðbólgu í verð-
lagningu landbúnaðarvara og t.d.
skattlagningu ríkis á bensínverð. Um
sl. áramót hækkaði flest þjónusta
ríkisins um tugi og i sumum tilfellum
hundraö prósent. Ofan á bættist aö
t.d. fasteignagjöld eru hækkuð um
50—60% á grundvelli þess aö íbúða-
verö muni hækka á yfirstandandi ári.
Af hverju má ekki hafa þessi gjöld
óbreytt í von um að verðbólgan verði
minni en hún var og innheimta þá
e.t.v. eftir á þann hluta sem ekki varð
komizt hjá að hækka gjöldin um
milli ára. Það væri réttari aðferð i
baráttu við verðbóglu — og myndi
skapa aukinn kaupmátt fólks og
ánægðari landsmenn,” sagði Hrafn.
-A.St.
-■■■ i i J