Dagblaðið - 05.03.1981, Blaðsíða 17

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 5. MARZ 1981.
Kristinn Snæland
Óbyggða-
ferðir
eftir
stríð
í lok síðari styrjaldar má segja að
öræfaferðir almennings hefjist þegar
duglegir bilstjórar fengu í hendur bíla
frá bandaríska og brezka hernum
sem voru með drif á öllum hjólum.
Biiar þessir vorur flestir árgerð 1942
og af gerðunum G.M.C., Chevrolet,
Dodge og Bedford. Herbílar þessir
voru gerðir upp, byggð yfir þá
vönduð fólksflutningahús og síðan
rokið til fjalla. Á myndinni er 10
hjóla trukkur G.M.C. sem breytt var
þannig að hann er á einföldum
hjólum að aftan. Fjallabilar eftir-
stríðsáranna gerðust ekki stærri.
Þessi var í eigu Guðmundar Jónas-
sonar, sem fljótt kom sér upp
mörgum góðum fjallabílum.
í áfangastað
Hér eru fjórir fjallabílar komnir á
áfangastað.
Þessi mynd sýnir góð eintök stríðs-
áranna, en talið frá vinstri er fyrst
G.M.C. trukkur árg. ’42. Þá Dodge
Weapon árg. ’42 og loks Chevrolet
árg. ’42. Á bak við Chevroletinn er
svo annar Dodge Weapon. (Árgerð
bílanna er ekki nákvæm).
Dugmiklir
Ford ’47 vörubill og Ford Prefekt
’55. Ford vörubílarnir um ’47 voru
nær allir með 8 strokka vélar, einna
glæsilegastir þeirra bíla voru Dala-
rúturnar tvær sem byggt var yftr hér
á landi, en varahjólbarðar þeirra
voru byggðir inn í yftrbygginguna
rétt aftan við framhjólið. A.m.k. ein
Fordrúta af þessari árgerð er til í
góðu lagi en hana á Sæmundur
Sigmundsson sérleyfishafi í Borgar-
nesi. Einn galli er þó á þeim bíl, en
hann er sá að einhver dísilvélar-
óskapnaður er í bílnum. Sæmundur
hefur þó í hyggju að bæta úr því og er
honum manna bezt trúandi til þess að
koma i hann „original” vél.
Prefektinn er hins vegar fyrsti utan-
bæjarbíllinn sem náði verðlaunum í
góðaksturskeppni Bindindisfélags
ökumanna, en það var árið 1961.
Árnesingar
FERTUGUR
GLÆSIBÍLL
Þessi glæsibill frá Akureyri,
Dodge ’40, var mættur í Lækjar-
götuna í sumar. Norðlendingar og
ekki sízt Akureyringar hafa verið
býsna glúrnir i að halda gömlu
bílunum við. Við Sunnlendingar
höldum því vitanlega fram að það sé
fyrst og fremst þurrari veðrátta og
minna salt sem verndar bílana fyrir
norðan. Hvað sem því líður þá fer
' sennilega saman góður vilji manna og
heppilegt veðurfar. Dodgeinn var
með 6 strokka Iínumótor og hliðar-
ventla.
Stolt fom-
bflaflotans
Ford ’37
Fordinn var með V8 strokka vél
og vökvabremsum, hvort sem þær
voru upprunalegar eða settar síðar í.
Þessi gerð var 5 manna. Svona bíll er
í fornbílaflotanum og er hann ákaf-
lega glæsilegur.
Lincoln ’37 var mjög áþekkur
þessum í útliti en bæði lengra vélar-
hús og boddí, enda var hann sjö
manna og vélin stærri. Þó nokkrir
bílar af þessari gerð voru til hér.
Vélarnar í Lincoln bílunum munu
bæði hafa verið V8 strokka og V12
strokka. I þvi sambandi má geta þess
að hingað til lands mun einnig
hafa komið 16 strokka Cadilakk en
hann er mesti glæsibill General
Motors verksmiðjanna.
Áning við Staupastein
Áð við svonefndan Staupastein í
Hvalfirði 1957. Staðurinn mun með
réttu heita Skeiðhóll en steinninn
Prestur. Fremri bíllinn er Ford ’29
með íslenzkri yfirbyggingu og
kominn á jeppafelgur. BUstjórinn er
Baldur Snæland vélstjóri. Aftari
billinn er Tatra ’47.