Dagblaðið - 24.07.1981, Blaðsíða 4

DB á ne ytendamarkað/
IGRASAGARDINUMILAUGAR
DAL ERU GERDAR TILRAUNIR
MED RÆKTUN FJÖLDA JURTA
— ognidur-
stöðumar
kynntar
garðyrkju-
stöðvum
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 24. JÚLÍ1981.
Starfsfólk grasagarðsins fyrir framan blómstrandi sýrenurnar. T.v. er Guörún
Jóhannesdóttir, liffræðingur og ráðgjafi um islenzkar villiplöntur, þá forstöðu-
maður grasagarðsins, Sigurður Albert Jónsson, og t.h. Jóhanna Þormar verk-
stjóri og er hún útlærð f skrúðgarðarækt.
GRÆÐLINGAR AF
RUNNUM
DAFNA VEL
— ef þeir eru teknir núna
Þeir sem hafa séð girnilega runna 1
görðum hjá nágrönnum eða vinum
ættu að manna sig upp í það núna að
biðja um græðlinga, þvl þetta er rétta
vaxtarskeiðið til þess. Fáið góðan
sprota ofan af grein, stingið honum í
vatn eða sand innanhúss og með-
höndlið hann eins og þið væruð að
fjölga pottaplöntu. Undir haustið
verða komnar á sprotann litlar rætur,
og má þá planta græðlingnum undir
gler í skjólreit fyrir veturinn.
En Sigurður A. Jónsson i grasa-
garðinum benti á að til að fá sem
beztan árangur af runnarækt væri
æskilegast að byrja á því að koma
upp góðu skjólbelti af lifandi trjám,
t.d. birki eða víði. Slíkt belti veitir
runnunum ómetanlegt skjól.
„Lifandi skjólbelti er miklu betra en
steinveggur,” sagði hann, ,,því
vindurinn deyr í trjánum, meðan
steinveggurinn gerir ekki annaö en
þjappa honum saman og fleygja
honum frá sér í einhvern annan
stað.”
Einhverjir fallegustu runnarnir 1
grasagarðinum voru sýrenur, fluttar
inn frá Þýzkalandi 1965 af tegund-
inni prestania Elenora. Þær blómstra
fagurlega og eru að sögn auðrækt-
aðar í görðum hér, að því tilskildu að
þeimsé hlíft með skjólbeltum.
Þær fást í einhverjum garðyrkju-
stöðvum, m.a. 1 Mörk, Stjörnugróf,
þar sem 70—120 cm há planta kostar
45 krónur. En það fer að verða hver
seinastur að planta þeim á þessu
sumri, sagði afgreiðslufólkið 1 Mörk.
-IHH
Við brugðum okkur inn i grasa-
garðinn í Laugardal til að forvitnast
um hvað þar væri verið að starfa
þessa dagana. Eftir fáar vikur, á
afmæl Reykjavíkurborgar, 18. ágúst,
eru tuttugu ár liðin síðanhjóninjón
Sigurðsson oe Katrin Viðar grund-
völluðu garðinn með því að gefa
þangað 200 Islenzkar plöntur. En
hann hefur vaxið upp í skjóli birki-
trjáa sem eru miklu eldri, gróðursett
af Eiríki Hjartarsyni rafvirkja-
meistara og konu hans, Valgerði
Halldórsdóttur, fyrir hálfri öld.
í grasagaröinum er mikill fjöldi
ístenzkra og erlendra jurta. „Við
erum í sambandi við 150 erlenda
grasagarða í 30 löndum,” sagði for-
stöðumaðurinn, Sigurður Albert
Jónsson. Við fáum frá þeim fræ og
plöntur sem viö gerum tilraunir með.
Nú er rétti tíminn til að
binda upp hávaxnar
— en gerið það fallega
Margar plöntur hafa vaxið vel i
sumar og eru orðnar háar og glæsi-
legar. En þá er líka hætta á að þær
lemjist niður í næsta stormi. Starfs-
fólkið í grasagarðinum sýndi okkur
hvernig hægt er aö binda þær upp án
þess það sjáist. Það er þannig gert að
bambuspinnum, gjarnan tveim eða
þrem, er stungið niður innan við yztu
stönglana. Síðan eru stönglarnir
bundnir við þá með fingerðu snæri
eða ullarbandi. Það er mikilvægt að
bandið sé mjúkt og voðfdlt, þvi ann-
ars getur þaö sært plönturnar.
Þannig er nælongarn ekki heppilegt.
Meö dálitilli natni má gera þetta
þannig að bæði bambuspinni og
snæri sé falið bak við blöð og
stöngla, og er það ólíkt fallegra
heldur en þegar vír og spýtum er
tjaslað framan við plöntuna.
Bambuspinnarnir fást í Sölufélagi
garðyrkjumanna, en hampsnæri í
veiðarfæraverzlunum.
-IHH
Jóhanna Þormar sýnir hvernig venus-
vagninn er bundlnn upp með bamb-
uspinna og voðfelldu bandi. Þegar
hún sleppir plöntunni sjást engin
verksummerki.
Garðyrkjustöðvarnar fá svo hjá
okkur græölinga eða efni i móður-
plöntur af þeim tegundum sem
reynast vel. En þannig kemst
árangurinn af starfi okkar út til al-
Steinbeðið sem verið er að útbúa i
grasagarðinum. Lækurinn er farinn
að fossa nlður brekkuna og á næst-
unni verða alls konar íslenzkar jurtir
gróðursettar milli steinanna.
Getur maður haft
grjóthól og læk
i garðinum sínum?
í grasagarðinum hafa islenzku
jurtirnar lengstum verið í beinum
sléttum beðum en nú er verið að
undirbúa fyrir þær umhverfi þar
sem þær ættu að njóta sin enn betur
en fyrr. Verður þeim komið fyrir í
steinbeði sem likist myndarlegum hól
og fellur bunulækur frá brún hans og
niður smábrekku. „Lækur er
skemmtileg tilbreyting frá gos-
brunni,” sagði Sigurður forstöðu-
maður og bætti því við að tæknilega
séð væri slfkur lækur ekki neitt
galdraverk. Hann sagðist halda að
laghent fólk gæti útbúið eitthvað i
þessum stil án mikillar fyrirhafnar.
En til þess þarf dælu og hafði grasa-
garðurinn keypt sina dælu hjá tsleifi
Jónssyni i byggingavöruvezlun f
Bolholtinu.
Neytendasíða DB hafði samband
við þessa verzlun, og tók afgreiðslu
maður unclir þá skoðun, að tæknilega
séð væri það ekki flókið mál að búa
til læk í garðinn sinn. „En dælan
þarf helzt að vera innanhúss,” sagði
hann, „og lfkjega bezt að leggja frá
henni svokölluð Reykjalundarrör,
sem eru svört plaströr. „Hann sagði
ennfremur að dælur sem lyftu vatn-
inu 4—5 metra kostuðu 600 til 700
krónur, en dæla af þeirri gerð sem
grasagarðurinn hefði keypt kostaði
tæpar 1500, enda mun öflugri. „En
rörin kosta ekki nema 7,50 krónur
metrinn,” bætti hann við.
eins og Jóhanna Þormar og Guðrún
Jóhannesdóttir og safna þær meðal
DB-myndir Bjarnleifur.
annars fræjum af yfir 250 innlendum
tegundum á ári hverju.
Leit auga þitt nokkuð fegra... ?
1 mennings.”
í garðinum er leitazt við aö hafa
sem allra flestar tegundir af íslenzk-
um jurtum. Þar starfa sérfræðingar