Dagblaðið - 24.07.1981, Blaðsíða 16

24
Myndplötuspilarar á
markað hérlendis upp
úr næstu áramótum
— mynd- og hljómgæði sögð mun betri en í öðrum
videotækjum
Mynd- eða videoplötuspilarar eru
væntanlegir á markað hérlendis upp
úr næstu áramótum. Framleiðsla
þeirra er hafin fyrir nokkru og
reyndar eru þeir þegar komnir á
markað í Bandarikjunum.
Margir framleiðendur hljómtækja
í heiminum eru nú að þróa video-
plötuspilara. Þrjú kerfi eru þegar
farin að berjast hatrammri baráttu
eins og á sér stað hvað snertir video-
'kassettur. Eru það Philips, RCA og
JVC.
Videoplötuspilarar hafa ýmsa
kosti umfram videoböndin. Mynd-
gæðin eru t.d. sögð mun betri en í
öðrum videotækjum og jafngóð eða
betri heldur en mynd frá venjulegum
sjónvarpssendi.
Philipskerfið er þannig að í stað
nálar, sem notuð er í venjulegum
plötuspilara, er leysigeisli notaður til
að nema það sem á myndplötunni er.
Það veldur því að hægt er aö spila
plötuna mörg þúsund sinnum áður en
myndgæðin fara að versna. Auk
þess þola myndplötur mun meira
hnjask en hljómplötur.
Samskonar efni á myndplötu og
myndkassettu er talið verða allt að
þvf þrisvar sinnum ódýrara á mynd-
plötu. Einnig er talið að þegar fram-
leiðsla myndplötuspilara kemst á
fulit verði þeir ódýrari en venjuleg
videotæki.
Ekki aðeins myndgæðin eru talin
betri á myndplötuspilurum heldur
fæst frá þeim mjög góður stereo-
hljómburður og hægt er að'tengja
tækið við venjulega stereohljóm-
flutningssamstæðu.
Stærsti ókosturinn er hins vegar sá
að ekki er hægt að taka upp á mynd-
plötu á plötuspilarann frekar enn
hægt er með hljómplötur. Tíminn
sem ein myndplata rúmar er einnig
heldur tninni en myndkassettur rúma
eða ein klukkustund á hvorri hlið.
Núna kostar myndplötuspilari um
700 dollara út úr búð í Bandaríkjun-
um en taliö er að það verð muni fara
lækkandi.
-KMU.
Myndplötuspilurum svipar mjög til venjulegra hljórnplötuspilara.
Skálholtstónleikar
Sumartónlaikar í Skálhoitskirkju 19. Júll.
Flytjandur: Manuela Wiaslar flautuleikarí og
Helga Ingótfsdóttir samballaikarí.
Varkafnl: Jónas Tómasson: Aube at Sarana;
Lalfur Þórarinsson: „Da" fantasla; AtJi Heimir
Sveinsson: 10 Músfcminútur; Jón Þórarínsson:
Brak.
Sjöunda sumarið í röð eru fluttir
sumartónleikar í Skálholti. Sumar-
tónleikarnir eru orðnir að ómissandi
hefð á staðnum. Á ekki lengri tíma
hefur sú regla skapast í verkefnavali
að þar trónar meistari Bach efstur, en
jafnframt er nútímanum gert hátt
undir höfði með frumflutningi nýrra
íslenskra verka. Hinum síðasttalda
þætti var vel sinnt á fyrstu Skálholts-
tónleikum sumarsins, þar sem hvorki
meira né minna en þrjú verk voru
frumfiutt á þeim en fjórða er ekki
eldra en síðan á Myrkum músík-
dögum.
Ljúfar stemmningar
Aube et Serena voru tvær hugljúf-
ar stemmningar um morgun og kvö‘d
og kaflaheitin morgnnblær og kvölú-
kyrrð reyndust einkar lýsandi.
Flautuhlutverkið var skrifað af
næmleik og góðri innsýn. Sembal-
röddin fannst mér ívið píanistisk á
köflum en samleikurinn var býsna vel
ofinn.
,,Da” fantasían veitir flytjand-
amtm talsvert frelsi í meðferð efnis-
ins. Helga fer vel með frelsið. í leik
þ.ennar felst ákveðin binding við fyrri
flutning en þó jafnan eitthvað ferskt
og nýtt.
Músíkmínútur Atla Heimis eru
samtals tuttugu, eða jafnvel einni
betur. Flytjanda er í sjálfsvald sett
hversu margar hann leikur og í frum-
flutningi valdi Manuela að hafa þær
tiu. Mér er til efs að þær þurfi að vera
fleiri því svo heilsteypta og skemmti-
lega litla svítu flutti Manuela áheyr-
endum að þar var engu við að bæta.
Óður Skál-
holtskirkju
Brek, verk Jóns Þórarinssonar, var
síðasta frumflutningsverkið á tón-
leikum þessum. Venjulega setja menn
orðið brek í samband við barnaskap
eða strákshátt. Hér virtist þó
hvorugu til að dreifa. Brek hefði ég
ekki síður kosið að nefna Óð til Skál-
holtskirkju. Ekki einasta er verk Jóns
fagurt og í fyllsta samræmi um skip-
un innviða, heldur stílar Jón upp á að
nýta sér hinn sérstæða innri hljóm
kirkjunnar þannig að allt fellur í einn
órofa samhljóm. Nærtækastur
samanburður er að jafna Breki við
altaristöflu Skálholtskirkju. 1 mínum
huga hallar þar ekki á. Brek var
kórónan á frábærum tónleikum.-EM.
Tónlist
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 24. JÚLl 1981.
Skyldu þeir raula Hafið bláa hafið, strákarnir? Hvar ætti betur við að gala: svifðu
seglum þöndum, svifðu burt frá ströndum....?
Akureyri:
BRUNA ÞU NU,
BÁ TUR MINN
— lagt upp í kennslustund í siglingafræðum
„Áhuginn er brennandi. Byrjendum
er kennt að fara með segl, stjórna
fokku og stýra dálítið,” sagði Guð-
mundur Guðmundsson, félagi í
siglingaklúbbnum Nökkva á Akureyri.
Hann var að leggja upp í siglingu með
tvo nemendur til að kenna þeim undir-
stöðuatriðin í listinni að bruna um
hafflötinn í seglbáti.
Nökkvi hefur aðstöðu í gamla
bænum, alveg niður við sjó. Klúbbur-
inn á bátinn sem þeir félagar voru á.
Guðmundur sagði það vera sérsmíðað-
an bát til að nota við kennslu. Hann
taldi að 50-60 manns væru starfandi í
siglingaklúbbnum en 15—20 manns
sækja námskeið félagsmanna í sumar.
Hvert námskeið er í 10 klukkustundir
alls. Siglt er í eina til tvær stundir hvert
sinn -ARH.
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 41 - SÍMI20235.
Lagt af stað I kennslustund I siglingafræðum. Frammi i bátnum stendur Sveinbjörn
Jóhannesson. Milli segla grillir I Ólaf Hrafn Ólafsson. Sá slðhærði til vinstri er
Guðmundur Guðmundsson. Hans hlutverk var að leiðbeina verðandi siglurum.
DB-myndir: Sig. Þorri.
■'WI ■HTI ■■■ W iTTWTgTfTTl ■■■■■■<■!
FILMUR OG VÉLAR S.F.
t
Smurbrauðstofan
BJORNINN
Njálsgötu 49 - Sími 15105
}