Vísir - 20.06.1979, Blaðsíða 13
Hann er Vbg skýtur
L. íjarstýröur. Á borötenniskúlum
f pati. Hvar er framlag
rannsóknastofunnar?
Viö höfum búiö
þetta tll f leyni
f vetur.
Þeir heföu þó
alla vega
getaö búiö til
loftvog úr
sultukrukku.
Aggi
Slökktu á
honum. )
Framhaldiskólinn.
Vlslnd8’
Nei. Ekki á
rauba takkann.
vísm
Miövikudagur 20. júni 1979
HROLLUR
AGGI
*■*€>* +
m
ÍLl
Þetta endist von úr viti og kostar bara slikk.
TEITUR
Vlö erum
aö lcggja
sföustu
12
VÍSIR
MiOvikudagur 20. júni 1979
13
VikiOi fyrir stjörnunni strákar, nú á aO mynda mig en ekki ykkur.
Allir komnir á bak og halda I átt aO Esjunni.
Viltu þrifa þetta lika.
— ÞaO er slminn.
— Er sveitasimi hérna?
— Já.
— Hvaö er okkar merki?
— Langt og stutt, eöa eins og
bóndinn segir hægt og snöggt.
Stúlkan hleypur hlæjandi aö
nokkrum stöllum sinum til þess
aö segja þeim fréttirnar.
Tennis og bíó
Viö hliöina á Hlaöbæ er á-
haldahúsiö, kallaö Saltvikurbió.
Þar eru stundum biósýningar
auk þess sem hægt er aö spila
tennis þar. Þegar viö göngum
þar inn eru tvær stúlkur aö
spila. A meöan viö horfum á þær
segir Ketill frá dagskránni.
— Rútan kemur um niuleytiö.
Krökkunum er skipt I fjóra hópa.
Enn hópurinn fer á hestbak, en
hinir þrir eru i gönguferöum og
leikjum á meöan, siöan er
skipst á yfir daginn. I hádeginu
er yfirleitt spilaöur fótbolti. Hér
er alltaf lif og fjör. Ef eitthvaö
dampast niöur eru sagöar
sögur. Hér er t.d. draugur i ann-
arri hlööunni, Páll Pálsson aö
nafni. Auk þess eru stundum
dansleikir. Hér er maöur sem
spilar á gitar og er þvi oft fjör-
ugt á þessum böllum.
Við göngum út I dagsbirtuna
aftur þvi nú á reiömennskan aö
byrja,
Fótboltaleiknum var lokiö og
hópuöust strákarnir aö okkur.
Þeir höföu mikinn áhuga á ljós-
myndaranum.
— Frá hvaöa blaöi ertu?
- Visi.
— Ætlaröu aö taka mynd af
okkur?
— Já.
— Taktu þá mynd af mér, en
ekki mynda hann Ella af þvi
hann er meö krullur.
Siöan eru þeir þotnir i göngu-
ferö niöur i fjöru. Viö förum aö
réttinni sem hestarnir eru rekn-
ir inn i. A meöan viö biöum eftir
þvi, snýr ung stúlka, um þaö bil
10 ára sér aö mér, og spyr:
— Má ég lyfta þér, manni?
— Ég held aö þú getir þaö
ekki.
— Jú, jú.
Og áöur en ég veit af svif ég i
lausu lofti. Eftir aö hún hefur
látið mig niöur spyr hún Ketil
hvort hún megi lyfta honum.
Hann segist vera aöeins of feit-
ur. Hún gefur sig þó ekki, sú
stutta, og reynir aö bifa Katli.
Það tekst þó ekki, svo hún kallar
á hjálp vinkvenna sinna og þá
lyftist Ketill. En nú eru hestarn-
ir komnir i réttina og útreiðar-
túrinn getur hafist.
Hællinn er
neðsti punktur
Hrafn Vilbergsson og Freyja
Hilmarsdóttir eru leiöbeinendur
á reiömennskunamskeiöinu.
hafa haldiö sér nokkuð en reiö-
skólinn er náttúrlega aöalatriö-
iö. Meö honum fjölgaöi einnig
starfsliöi, viö erum núna 10 sem
vinnum hérna.
Okkur hefur boriö aö svo-
nefndum Hlaöbæ sem stendur i
miöri húsaþyrpingunni I Salt-
vik, meöan á samtalinu stendur.
Rétt hjá Hlaðbæ er fðtboltavöll-
ur og var leikur I fullum gangi
þar. Allt i einu heyrist hringing.
Ung stúlka sem á leið hjá, snýr
ser að Katli og spyr:
— Heyrðu, hvaö þýöir þegar
bjallan hringir?
Texti:
Friörik
Indriöason
Myndir:
Þórir
Guömundsson
Þau ganga um og kenna krökk-
unum handtökin.
Litlu hestamennirnir eru
mjög áhugasamir og fljótir aö
læra og brátt eru allir komnir á
bak. Freyja gengur um og segir
krökkunum Kvernig á að sitja
hestana.
— Ekki stif. Litla putta út
fyrir tauminn, bein I baki —
heyrðu vinur ekki vera útskeif-
ur, og siöan kallar hún yfir hóp-
inn: Og muniö aö hællinn er
neösti punktur! Aö loknum öll-
um undirbúningi heldur hópur-
inn I einni röö i átt aö Esjunni.
Sextíu krakkar
í Saltvík
Æskulýösráö gengst nú i sam-
ráöi viö hestamannafélagiö
Fák, fyrir reiönámskeiöum
fyrir börn uppi i Saltvik.og eru
60 krakkar á pessu námskeiöi.
Nýr forstööumaöur hefur veriö
ráöinn þangað, Hjalti Jón
Sveinsson. Sá eldri Ketill Lar-
sen ööru nafni Tóti trúöur mætti
okkur i hlaövarpanum og tók aö
sér aö sýna okkur staöinn.
— Reiöskólinn hefur starfaö
hér frá þvi 1972, en æskulýðs-
starfiö hefur veriö hér frá 1967,
sagöi Ketill.
— Hvernig var þetta áöur en
reiöskólinn kom?
— Þaö var I formi dagsferöa,
krakkarnir komu hér og fóru i
gönguferöir og leiki, þessi atriöi
Allir á móti öilum, eöa hvaö — og boltinn liggur Inetinu.