Morgunblaðið - 19.09.2001, Síða 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. SEPTEMBER 2001 35
nætti til hvernig sem allt færi. Fund-
um okkar bar fyrst saman fyrir átján
árum þegar ég kom með unnustu
minni, Sólveigu, dóttur Amýjar, á
heimili hennar. Ég gleymi aldrei
hlýjunni í fari þessarar brosmildu
fallegu konu í fyrsta skipti. Öllum var
ljóst að ekki var hér um burðugan
væntanlegan tengdason að ræða
vegna þess sem á undan var gengið í
lífi hans.
Það traust, trúnaður og væntum-
þykja sem Amý sýndi mér var ómet-
anlegur stuðningur sem aldrei
gleymist.
Í dag kveð ég góða og eftirminni-
lega tengdamóður mína. Ég sakna
hennar mjög og mun lengi minnast
ánægjulegrar samfylgdar með
henni.
Ég færi tengdaföður mínum, Sól-
veigu minni og systrum dýpstu sam-
úðarkveðjur á sorgarstund og bið
góðan guð að styrkja þau.
Haraldur Jónsson.
Elsku amma mín, þegar ég sest
niður til þess að kveðja þig þá finnst
mér svo ótrúlegt að þú sért farin.
Þegar ég kom að heimsækja þig í síð-
asta skiptið upp á spítala þá varst þú
orðin svo veik, en samt var ég svo
viss um að ég ætti eftir að sjá þig aft-
ur.
Alltaf ef það voru mannamót í fjöl-
skyldunni, þá varst þú amma mín sú
fyrsta sem maður sá, þú lést þig aldr-
ei vanta. Það verður tómlegt og skrít-
ið að koma í næsta afmæli vitandi það
að þú verðir ekki þar.
Elsku amma mín nú hefur þú feng-
ið hvíldina og ég veit að þér líður vel
núna.
Hvíl í friði.
Þín
Linda Hrönn.
Amý amma og Jói afi eru að koma.
Það var svo gaman þegar þið komuð
norður til okkar og mamma var svo
glöð þegar hún vissi að þið væruð að
koma. Svo sagði Amý amma alltaf við
mömmu: Ekki segja krökkunum að
við séum að koma vegna þess að þau
verða svo yfirspennt. En við sáum
það alltaf á mömmu vegna þess að
hún varð alltaf svo glöð og þess
vegna vissum við að amma og afi
voru að koma; við þekktum orðið ein-
kennin. Amý amma kallaði okkur
alltaf gullmolana sína og okkur þótti
hún alltaf svo hress og skemmtileg.
Svo var amma alltaf að tala um að
það væri svo þægilegt að hafa þessa
farsíma fyrir unga fólkið vegna þess
að ekki hefði því verið til að dreifa
þegar hún var ung. En svo varð
amma svo glöð en um leið svo „hissa“
þegar Jói afi kom heim með tvo gsm-
síma og hafði þá afsökun að það hefði
verið tveir fyrir einn-tilboð. En auð-
vitað vissi amma betur. Hann afi
þurfti að vita af henni.
Elsku Amý amma, margs er að
minnast með ykkur Jóa afa. Þær
minningar geymum við í hjarta okk-
ar. Takk fyrir allt.
Góði Guð styrktu Jóa afa, hann
hefur misst svo mikið og rúmlega
helminginn af sjálfum sér. Og viltu
vera svo vænn að passa hana Amý
ömmu fyrir okkur.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér,
– hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
(Halldór Kiljan Laxness.)
Kveðja.
Sigurður Snorri, Vignir
og Gunnhildur Dís.
Elsku besta amma mín, það er erf-
itt að kveðja þig og ég sakna þín mik-
ið, en það er gott að eiga allar þær
góðu minningar sem ég á um þig. Ég
man þegar ég var yngri þá fór ég oft í
sund og þá var nú gott að hlaupa til
þín til að fá mjólk og brúnkökuna
þína, ég man eftir sunnudögunum
þegar farið var til ömmu og afa til að
horfa á húsið á sléttunni, þetta voru
góðir tímar, Þú varst alltaf svo flott
og fín. Ég og Hermann sáum þig á
spítalanum kvöldið áður en þú fórst,
þú varst nýklippt og með rauða vara-
litinn og ég sagði: „Amma, ertu með
varalit?“ Þú sagðir: „Auðvitað, elsk-
an, hvað heldur þú.“ Ég veit að þú ert
flottasta gellan á himnum. Amma, þú
varst alltaf svo hress og kát og þú
kvartaðir aldrei. Elsku amma, ég vil
þakka fyrir góðu stundirnar sem við
áttum og fyrir hvað þú reyndist mér
vel, þú varst ekki bara yndisleg
amma heldur varstu líka góð vinkona
og ég man þegar við hittumst gátum
við spjallað um allt milli himins og
jarðar. Amma, ég elska þig og þegar
ég horfi til himins hugsa ég til þín og
veit að þú fylgist með okkur. Ég bið
góðan Guð að styrkja afa og okkur öll
í þessari sorg.
Elsku amma, Guð geymi þig, og
við geymum minninguna um þig í
hjartastað.
Kveðja,
Helena, Hermann
og fjölskylda.
Elsku amma, takk fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir okkur og allar
stundir okkar saman. Guð geymi þig
fyrir okkur.
Elsku afi, Guð styrki þig í þinni
sorg.
Þitt orð er lampi fóta minna og ljós
á vegi mínum.
(Sálm. 119:105.)
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Áslaug, Amy og Eva Lind.
Elsku Amý langamma mín, ég
sakna þín, þú varst besta langamma í
heimi. Ég sakna þess að sjá þig ekki
hjá Svölu frænku, við hittumst svo
oft hjá henni. Ég sakna þín því ég
veit að ég sé þig aldrei aftur, en ég
veit að þú ert hjá Jesú og þar líður
þér vel.
Ég elska þig, þín
Karen.
Elskuleg frænka mín, Amelía.
Nú þegar komið er að kveðjustund
hrannast upp myndir minninganna
úr lífi okkar.
Þegar ég hugsa til baka kemur
upp í huga mér hvað lífið hefur gefið
okkur mikið að hafa verið skyld og að
hafa verið í svo nánu sambandi allt
okkar líf sem raun hefur verið á.
Ég get ekki látið hjá líða að geta
þess hversu oft þú talaðir um ömmu
okkar Guðbjörgu Magnúsdóttur,
enda var hún bæði þér og mér kær og
kenndi okkur að vera góðar mann-
eskjur.
Ég verð að geta þess hversu góð
kona þú varst: Hvaða ung stúlka 17
ára hefði í dag farið á stefnumót með
hálfdanskan frænda sinn niður á
Lækjartorg? Þetta gerðir þú, og þér
fannst það mjög eðlilegt, þar sem
hann var einn og munaðarlaus.
Ég hef alla tíð dáð dugnað þinn,
Amy, og elsku til allra manna, þrátt
fyrir að þú hefðir nóg með þig. Alltaf
varstu tilbúin að hjálpa og leiðbeina
til betri vegar og alltaf varstu já-
kvæð.
Það sem ég dáðist mest að í fari
þínu var hversu jákvæð þú varst,
sama hvað á gekk, og stutt var í hlát-
urinn hjá þér. Þú sást alltaf jákvæðu
hliðarnarnar á lífinu þrátt fyrir að
dökkt væri framundan.
Síðasta ferðin sem við fórum sam-
an nú í september um Landeyjar og
Fljótshlíð verður mér og mínum til
gleði um alla tíð.
Að lokum, kæra frænka.
Frá hugans djúpi merlar mynd þín skær
og morgunbjört sem lindin silfurtær,
er blærinn kyssti bernskusporin þín
og bylgjur hafs þér kváðu ljóðin sín.
Og gjöful sveit í fögrum fjallahring
með fyrirheit um sól og berjalyng
varð yndi þitt og hjartans heilög vé,
þar hafa um aldir vaxið lífsins tré.
Í brosi duldist drauma þinna svið,
sem dagsins erill snerti ekki við.
Og hljóðlát varstu, hetja í böli og sorg
þér hentaði ei að bera slíkt á torg.
Ég veit þér, frænka, friðsæld búin er,
samt finnst mér líkt og þú sért ennþá hér.
Því fyrir vit mér blómaangan ber,
sá blómailmur vorsins fylgdi þér.
(Ók. höf.)
Far í friði. Þess óska ég, kona mín
og synir.
Hafðu þökk fyrir allt.
Jón M. Gunnarsson.
Með nokkrum orðum vil ég kveðja
elskulega frænku mína Amelíu
Magnúsdóttur sem lést í Landspít-
alanum í Fossvogi 12. september sl.
Amý frænka eins og við kölluðum
hana var yndisleg og góð kona sem
vildi öllum vel. Margar góðar sam-
verustundir áttum við saman. Oft lá
leið okkar í búðir og bíltúra sem end-
uðu stundum í heimsóknum til ætt-
ingja. Gott var að koma í Hamra-
bergið og fá nýlagað kaffi og eina
brúna kökusneið því hún var meistari
í gerð á kökum, þó sérstaklega loft-
kökum. Í desemberbyrjun ár hvert
gladdi hún lítið barnshjarta með loft-
kökugjöf og einhverju í pakka. Seint
mun sú hugulsemi gleymast hjá dótt-
ur minni sem leit á Amý sem ömmu
sína. Í stórri fjölskyldu eins og okkar
er oft mikið um veislur og alltaf
margt um manninn. Alltaf gaf hún
sér tíma til að gleðja okkur með nær-
veru sinni og mætti alltaf í fyrra fall-
inu til mín svo hún gæti rétt mér
hjálparhönd. Og margar stundir átt-
um við saman við eldhúsborðið heima
hjá mér og henni, þar sem ég dund-
aði við að leggja á henni hárið.
Amý frænka á miklar þakkir skild-
ar fyrir alla hjálpina, hlýjuna og
stuðninginn við mig og fjölskyldu
mína þau ár, sem liðin eru frá því ég
missti móður mína og öll árin þar á
undan. Við sem eftir lifum munum
lifa með góðar minningar um góða
konu sem sá alltaf björtu hliðarnar á
lífinu. Börnin mín munu halda út í líf-
ið með gott veganesti sem hún gaf
þeim.
Elsku Jói, dætur, tengdasynir,
barnabörn og barnabarnabörn, guð
gefi ykkur styrk í ykkar miklu sorg.
Guð blessi okkur öll sem eftir lifum.
Anna Guðrún Kristinsdóttir
og fjölskylda.

     

 






/3
 0122/2/


8%  "9
 
   # 
 *  # %

 + %  (

*,,-

""!&  &  + !&& & 
6 &  "& : ; " 
"&: ; " 
8 1 & 

""!& &  7< $"* !&& 
& 2(* & 
&&  / # % ! ( 
.

   
/ =2
2> 8
0122/
+&$ ?@
 
+%& "  " +<(# ("& ,&AA
6B(# 
!
  

# 0 

 (
1
2 (   
 3
#
 % (
*,,-
4   # %
  
 
  # 


  
 
 5% %


   %
= &!&& 

"&!&& 
 & (#*" "!-
"
  

0C-8
 /

*+<D=  BB 
5%6
6 0
#  (
1 '

 (   
 
 %


** --
4 # %
 

 
 %%
"/ ( 

 


"&  % ! ( -
4(  


)

6
)

# 
 
6 (

  ( 








42/
0

.
4,##%E
( * "" ,D-
5

 $
    
       ,7

 87  !
  

 
%6
6  "  #
 /  




(
)

#F&3 7( & !&& 
3-
* & !&&  +   ( 

%" & 
* & (  %$  #"!!&& 
 #$ 
* & !&& 
 CF&<"( & , #
3  -
* & ( 
"! #  #%!&& 
0  "
* & ( 

"!
* & ( 
2 
" #
* & !&& 
"# < ! & ( 
7! 
* & !&& 
#F&-
* & !&&   #%7-3  ( 
, , (#, , , -

  


 



0G

72/
0122/
+" & ?
6 *"
0 
  5%

#(

 
'

 (   
 3 
#  % (

*1--
<&
-
 (  6(",$  !&& 
% !
"#!&&  # $ - % ( 
3  &-
"#!&&  3 -1"* ( 
3 
"# (  "$ 3 !&& 
(#, , -
9 

 $
   #  ( $   )   
6
 )
 # 
 

6 (  
 

 (



(


/ <3

0122 *+. * % -
 #% #%!&&   #%&-
 "! 
7(,# #%!&& 
 , , (#, , , -

/  

 

/
/<3 

/0C=0122/ & ! &%
# %

  :/  % (

*1--
# "! % !&& 
C+"" %  ( 
%*  % !&& 
(#*" "!-