Morgunblaðið - 19.09.2001, Blaðsíða 42

42 MIÐVIKUDAGUR 19. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ






 
 
 
    


  BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
HINN 14. september er ýmislegt at-
hyglisvert tekið upp af vefsíðu
Ágústar Einarssonar prófessors.
„Við hefðum getað sýnt alþjóðlegt
frumkvæði í mannúðar- og og utan-
ríkismálum með því að bjóðast til að
taka við flóttamönnum af skipinu
Tampa eins og ungir jafnaðarmenn
lögðu til. Við erum eftirbátar ann-
arra þjóða í móttöku flóttamanna og
gerum slíkt aðallega til að sporna við
fólksflótta af landsbyggðinni.“
Ég hefði kosið að sjá svör prófess-
ors Ágústar við eftirfarandi spurn-
ingum:
1. Hversu mörgum flóttamönnum
eigum við Íslendingar að taka
við á ári?
2. Hversu mörgum innflytjendum
eigum við Íslendingar að taka
við á ári?
3. Skiptir uppruni þeirra máli fyr-
ir framtíð íslenzks samfélags?
4. Skiptir menntun þeirra máli
fyrir framtíð íslenzks sam-
félags?
5. Skiptir trú þeirra máli fyrir
framtíð íslenzks samfélags?
6. Skiptir árlegur fjöldi innflytj-
enda máli fyrir framtíð íslenzks
samfélags?
7. Hverjir ákveða svörin við 1. og
2.
Síðar í greininni segir prófessor
Ágúst :
„Við getum ekki skotið okkur á
bak við fámennið þegar kemur að að-
stoð við bágstaddar þjóðir. Aðstoð
okkar er einfaldlega skammarlega
lítil og hefur oft valdið hneykslun á
erlendum vettvangi en fæstir Íslend-
ingar eru meðvitaðir um þá um-
ræðu.“
8. Er prófessor Ágúst að tala hér
um opinbera sjóði okkar?
9. Er prófessor Ágúst að ráð-
leggja okkur að gefa hundraðs-
hluta af persónulegum eignum
til fátækra þjóða? Hversu mik-
ið og hvort eignatengt?
HALLDÓR JÓNSSON,
verkfræðingur.
Hverjir ákvarða
fjölda innflytjenda
til Íslands?
Frá Halldóri Jónssyni:
Á HVAÐA hátt skyldi vera hægt að
auka fylgi sitt? Til eru mörg góð ráð
og eitt er að maður býr til sameig-
inlegan óvin sem hópnum stafar ógn
af. Hópurinn er þá sannfærður um
að hann þarf að berjast við þessa
fjandmenn. Við þetta þjappast hóp-
urinn eðlilega saman, hann fær sam-
kennd og eflist. Þessi aðferð hefur
lengi verið þekkt. Í skólanum verður
henni stundum beitt á jákvæðan
hátt til að styrkja hópeflið í bekkn-
um. Samkeppni milli bekkja er afar
vinsæl og eykur vilja nemenda til að
leggja meira á sig til að ná árangri.
En hópefling í formi múgsefjunar
hefur því miður oftar en einu sinni
haft þá skelfilega afleiðingu að
heilar þjóðir leiddust út í hörmung-
ar stríðs. Mýmörg dæmi eru um
þetta í sögunni og því miður gerist
slíkt ennþá í dag. Sem „fyrrverandi“
Þjóðverji er saga þjóðar minnar á
síðustu öld ennþá ljóslifandi. Stór-
gallaður náungi eins og Adolf Hitler
hefði líklega aldrei náð að leiða heila
þjóð í ógöngur án þess að kunna á
þessa aðferð.
Hér á Íslandi standa núna sem
hæst umræðurnar um álver og
Kárahnjúkavirkjun á Austurlandi.
Raddir með og á móti ganga á víxl
með mismunandi góðum rökstuðn-
ingi. Það er farið einstaklega illa
með fólkið sem býr fyrir austan. Í
fjölda ára er búið að lofa öllum þar
gulli og grænum skógum ef þeir
vilja bara samþykkja stórt álver
með öllu tilheyrandi. En í jafnlang-
an tíma er þessi landshluti búinn að
vera í svelti hvað atvinnuuppbygg-
ingu snertir. Þróun ferðaþjónustu
og menntunar, uppbygging smáfyr-
irtækja og rekstur fiskiðnaðarins
hafa verið í erfiðri stöðu. Ráðamenn
hafa jú verið svo uppteknir við að
gerast húskarlar Landsvirkjunar og
Norsk Hydro að þeir máttu ekki
vera að því að sinna nauðsynlegri
málum. Um tíma leit út fyrir að
margir Austfirðingar hefðu fengið
nóg og þeir sögðu „hingað og ekki
lengra“. En þá tókst álverskörlun-
um að snúa dæminu við með þessari
langþekktu aðferð: Austfirðingar
fengu sinn sameiginlega óvin, „höf-
uðborgarbúahyskið“. Setningar
urðu algengar eins og: „Þeir þarna
fyrir sunnan lifa í vellystingum og
við á Austurlandi lepjum dauðann úr
skel!“ Og þeir efldust í samkennd og
urðu einn stór og æpandi hópur:
„Álver viljum við.“ Og þeir sem
hugsuðu ekki eins þorðu ekki lengur
að opna munninn. Og margir tóku
ekki afstöðu þótt þeir eigi börn og
barnabörn sem munu erfa landið.
Mikið ósköp eru atburðirnir í sög-
unni oft líkir, en aldrei ætlar mann-
kynið að læra af því sem var og fór
illa.
Ísland er ein þjóð, því eigum við
aldrei að gleyma. Víðáttumiklar og
óafturkræfar framkvæmdir eins og
á hálendinu fyrir austan og í Reyð-
arfirðinum snerta alla Íslendinga,
jafnt Austfirðinga og okkur sem búa
á suðvesturhorninu. Öll saman mun-
um við borga brúsann ef varasamar
framkvæmdir eins og Kárahnjúka-
virkjun skila ekki því sem lofað var.
ÚRSÚLA JÜNEMANN,
Arnartanga 43, Mosfellsbær.
Þessi gamla
lúmska aðferð
Frá Úrsúlu Jünemann: