Morgunblaðið - 16.06.2006, Blaðsíða 36

36 FÖSTUDAGUR 16. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Atli Ágústssonfæddist í
Reykjavík 9. apríl
1931. Hann lést á
gjörgæsludeild
Landspítala Foss-
vogi 11. júní síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Sigríður
Hjörleifsdóttir, f.
3.2. 1909, d. 12.8.
1978 og Ágúst Ósk-
ar Guðmundsson, f.
2.8. 1906, d. 14.11.
1994. Systir Atla er
Sigríður, f. 19.4.
1941. Eiginkona Atla er Þóra
Sigurjónsdóttir, f. 1.10. 1932.
Börn þeirra eru: 1) Ágúst Óskar,
f. 12.7. 1950, maki Mjöll Ver-
mundsdóttir, f. 20.6. 1949. Börn
þeirra eru a) Atli, f. 24.10. 1975,
maki Elva Dögg Guðmundsdótt-
ir, f. 10.11. 1975, sonur þeirra er
Ágúst Þengill, f. 14.5. 2005. b)
Telma, f. 28.1. 1977, maki Gunn-
ar Þór Jónsson, f. 1.9. 1972, börn
þeirra eru Daniel Atli, f. 26.8.
1999 og Berta Mjöll, f. 18.4.
2004. c) Þóra, f. 7.5. 1978, maki
Ishmael Roberto David, f. 8.4.
1978, börn þeirra eru Tinna
Mjöll, f. 26.10. 2004 og Mikael
Úlfur, f. 11.3. 2006. 2) Guðrún, f.
9.11. 1951, maki Helgi V. Sæ-
mundsson, f. 13.7. 1953, börn
Guðrúnar eru a) Atli Örlygsson,
f. 12.12. 1970, maki María Ingi-
björg Kristinsdóttir, f. 10.4.
1973, börn Guðrún Alma, f. 30.5.
2001, Kristinn Hrannar Hjalta-
son, f. 23.6. 1991 og Bjartmar
Freyr Hjaltason, f. 23.11. 1994.
b) Rósa Vigfúsdóttir, f. 18.9.
1972, maki Kjartan Long, f. 12.7.
1972, börn þeirra eru Bergþóra,
f. 11.6. 1995 og Bjargey, f. 19.1.
1998. c) Íris Kristinsdóttir, f.
21.5. 1975, maki Ólafur Símon
Ólafsson, f. 1.9.
1980, börn Kristinn
Freyr Óskarsson, f.
15.7. 1993 og Em-
ilía Þóra Ólafsdótt-
ir, f. 24.2. 2006. d)
Bjartmar Freyr
Erlingsson, f. 21.4.
1980, maki Nanna
María Elfardóttir,
f. 27.7. 1979. 3) Sig-
ríður, f. 30.4. 1961,
maki Þór Thor-
arensen Gunnlaugs-
son, f. 14.1. 1962,
börn þeirra eru
Gunnlaugur Þór, f. 6.7. 1992 og
Eyþóra Elísabet, f. 10.8. 1998. 4)
Jóhanna, f. 15.2. 1968, maki Jó-
hann Jakob Sigurlaugsson, f.
13.6. 1965, börn þeirra eru Þórð-
ur, f. 29.12. 1988, Sigríður, f.
16.11. 1990 og Þóra, f. 20.4.
1994.
Atli og Þóra byggðu sér hús í
Heiðargerði í Reykjavík og
bjuggu þar til ársins 1984. Þau
hjónin tóku virkan þátt í safn-
aðarstarfi Grensássóknar m.a.
sungu þau í kirkjukórnum í 10
ár. Síðar fluttu þau í Engihjalla í
Kópavogi. Eftir 2 ár við sjó-
mennsku réðst Atli til starfa hjá
Reykjavíkurborg, fyrst hjá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur og síðar
hjá Vélamiðstöð Reykjavíkur-
borgar allt frá stofnun hennar til
starfsloka, fyrst sem vélamiðlari
og síðar sem deildarstjóri. Atli
var alla tíð mjög virkur í fé-
lagsstarfi, m.a. var hann forseti
Verkstjórafélags Íslands. Á síð-
ari árum var hann fulltrúi eldri
borgara sem trúnaðarmaður í
Starfsmannafélagi Reykjavíkur-
borgar.
Útför Atla verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Elsku pabbi, tengdapabbi og afi.
Hvað getur maður sagt þegar
einhver fer frá okkur allt of fljótt?
Engin orð geta lýst tilfinningum
sem þá koma upp. Ef til vill lýsir
þetta ljóð best tilfinningum okkar:
Dýpsta sæla og sorgin þunga,
svífa hljóðlaust yfir storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð.
(Ólöf Sigurðardóttir frá Hlöðum.)
Síðustu ár vorum við alltaf langt
í burtu frá þér. Við í Hollandi og
þú og mamma á Íslandi. En það
skipti ekki máli því að sú ást og
umhyggja sem þú gafst okkur úr
fjarlægð og þegar þið komuð í
heimsókn til okkar var nóg til að
okkur fyndist að þú værir alltaf hjá
okkur. Áhugi þinn á velgengni
barnabarna þinna í íþróttunum ýtti
undir að þau næðu betri árangri og
sögðu þér með stolti frá sigrum
sínum.
Nú ert þú farinn frá okkur og
eftir verður tómarúm sem enginn
getur fyllt. Þá er gott að geta hugs-
að um allar þær góðu stundir og
allt sem þú gerðir fyrir okkur. Það
gerir okkur sterk, það hefðir þú
líka viljað. Þú varst alltaf svo
sterkur og ákveðinn en samt svo
blíður og góður. Við þökkum fyrir
það að hafa verið þeirrar hamingju
aðnjótandi að eiga pabba, tengda-
pabba og afa eins og þig og biðjum
góðan guð að vefja þig ást og hlýju
þar til við hittumst á ný.
Þín
Sigríður, Þór, Gunnlaugur
Þór og Eyþóra Elísabet.
Að kvöldi 9. júní var hringt í mig
og við mamma beðnar að koma nið-
ur á gjörgæsludeild Landspítala í
Fossvogi, því þá hafði ástand pabba
versnað. Okkur brá því að við héld-
um að hann mundir jafna sig og
koma aftur heim.
Jú, þú fórst í aðgerð á ósæð og
allt gekk svo vel og allt var tilbúið
fyrir þig heima. HM að byrja og
við vorum búin að kaupa fallegan
og góðan stól svo að þú mundir
geta hvílt þig og notið þess að
horfa á fótboltann, jú þú náðir að
horfa á opnunarleikinn Þýskaland –
Kosta Ríka og varst feginn að
Þýskaland hafði betur. En elsku
pabbi minn, þinn tími var ekki
kominn. Við héldum að þú ættir
eftir að vera með okkur mörg ár í
viðbót og þú hafðir unnið fyrir
þeim. En ég verð að vera raunsæ
og sætta mig við það að þú varst
kallaður annað, kannski er þetta
eigingirni? En við viljum minnast
þín eins og þú hefur alltaf verið og
verður alltaf í huga okkar. Hversu
hjálplegur þú varst öðrum og vildir
allt fyrir alla gera og þar á meðal
okkur hjónin og börnin okkar, án
þín hefðum við ekki komist út úr
mörgum erfileikum. Þú varst alltaf
fyrstur til að koma þegar eitthvað
var að og studdir okkur á erfiðum
stundum. Þú varst traustur, góður,
raunsær og ástríkur við þá sem þér
þótti vænt um, og ég tala nú ekki
um þína nánustu. Sumarbústaður-
inn var þér mjög mikils virði og þú
og mamma lögðuð mikla vinnu og
alúð í bæði bústaðinn og gróðurinn,
þetta var ykkar staður, þar gátuð
þið slappað af og notið lífsins. En
svo var annar staður þar sem þið
gátuð notið lífsins og það var hjá
dóttur ykkar og tengdasyni og
barnabörnum í Hollandi og þangað
fóruð þið eins oft og þið gátuð.
En mig langar, elsku pabbi minn,
að kveðja þig með þessum orðum.
Þú varst hornsteinninn í lífi okk-
ar og við munum alla tíð muna
hvað þú kenndir okkur og leið-
beindir. Ég kveð þig, elsku pabbi
minn, ég elska þig og mun alla tíð
gera. Þú munt alltaf vera í mínu
hjarta. Guð geymi þig og mundu að
við verðum alltaf til staðar fyrir
mömmu svo ekki hafa áhyggjur,
elsku pabbi minn.
Þín dóttir
Jóhanna.
Ástkæri tengdafaðir minn, nú
hafa leiðir skilið mun fyrr en ég
reiknaði með. Við því er ekkert að
gera annað en sætta sig við það en
það er ekki svo auðvelt. Þú fórst í
aðgerð á spítala til að tryggja veru
þína hér hjá okkur og heppnaðist
hún vel og batahorfur þínar voru
góðar. Heima beið þín afmælisgjöf
sem beðið hafði verið með vegna
aðgerðarinnar. Það var hæginda-
stóll og vorum við að vona að þú
myndir njóta þeirra þæginda sem
hann bíður upp á og fylgjast með
HM. Við vissum öll hve spenntur
þú varst fyrir fótbolta og HM er
toppurinn í þeirri íþrótt. Þú náðir
að sjá opnunarleikinn og varst mög
ánægður með að Þjóðverjar ynnu
þann leik. Ég er viss um að þó svo
að þú hafir kvatt þennan heim og
farið á æðri, betri og fallegri stað
mun keppnin ekki fara framhjá
þér.
Ég vil þakka þér fyrir allar þær
stundir sem við áttum saman, þær
voru margar bæði hér heima og í
sumarbústað ykkar hjóna. Þar var
þín paradís og uppáhaldsstaður. Þú
og eftirlifandi eiginkona lögðuð
mikið á ykkur til að gera sumó,
eins og við kölluðum hann, að sælu-
reit. Þegar þið byrjuðuð var þetta
mýrlendi og sagt var að þarna
myndi enginn gróður þrífast. Ekki
létuð þið það stoppa ykkur og í dag
er þarna fallegur bústaður um-
kringdur trjám og öðrum gróðri,
svo ekki sér í bústaðinn þegar
gróðurinn er í blóma. Þessi kraftur
og áræðni sem þú sýndir við upp-
byggingu sumarbústaðarins og
ræktun landsins voru ekki bara
bundin við það heldur við allt sem
þú tókst þér fyrir hendur alla tíð.
Með þessum fáu orðum kveð ég
þig kæri tengdafaðir. Blessuð sé
minning þín um alla framtíð.
Jóhann Jakob Sigurlaugsson.
Nú hefur ástkær afi okkar kvatt
þennan heim, nokkuð fyrr en allir
áttu von á.
Amma var alltaf hans líf og yndi
og eyddu þau mörgum stundum við
að rækta trjágróður í kringum
sumarbústaðinn þeirra, Hörpusel, í
Hvalfirði. Einhver ræktunarspekúl-
ant sagði afa það að það væri ekki
hægt að rækta neitt í þessum jarð-
vegi en afi, af sinni alkunnu
þrjósku, afsannaði það. Núna er
land þetta skógi vaxið og sést varla
í bústaðinn fyrir trjám.
Margar góðar minningar eiga
einmitt uppruna sinn í Hörpuseli.
Afi skemmti okkur krökkunum
með því að segja okkur frá stjörn-
unum sem sindruðu í næturhimn-
inum og þekkti þar öll stjörnu-
merki og stjörnur. Einnig þóttist
hann kunna öll heimsins tungumál
og uppskar mikil hlátrasköll þegar
hann „talaði“ kínversku, rússnesku
og hið ótrúlega tungumál bullísku
sem hann notaði víst þegar hann
kom við á skrítinni mannætueyju í
einum af sjóferðum sínum.
Afi var eitilharður íþróttaáhuga-
maður og eru ófáar minningar
tengdar honum sitjandi fyrir fram-
an sjónvarpið að horfa á einhverjar
íþróttir, hvort sem það var fótbolti,
frjálsar eða box.
Hann hafði ótrúlega gaman af
því að segja frá ferðalögum hans
og ömmu og varði löngum tíma í
útskýringar á hinum og þessum at-
burðum auk þess sem hann átti oft-
ast fjölmargar myndir sem fylgdu
með sögunum.
Hann var klár ljósmyndari og
eiga þau amma mikið safn ljós-
mynda sem gaman verður að fara í
gegnum.
Elsku hjartans afi, okkur er sárt
að þurfa að kveðja þig svona fljótt
en þökkum fyrir yndislegar minn-
ingar sem munu alltaf lifa í hjarta
okkar.
Hvíl í friði, elsku afi og langafi
okkar. Þín barnabörn,
Atli, Telma og Þóra, makar
og börn.
ATLI
ÁGÚSTSSON
 Fleiri minningargreinar um Atla
Ágústsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga. Höf-
undar eru: Nína Margrét, Páll og
fjölskyldur; Birgir Grímsson; Sig-
ríður Jóhannsdóttir, Þórður Jó-
hannsson; Íris.
✝ Hallgrímur PállGuðmundsson
fæddist á Húsavík
12. nóvember 1971.
Hann lést af slysför-
um 6. júní síðastlið-
inn. Foreldrar hans
eru Jóhanna Kristín
Guðmundsdóttir, f.
3. apríl 1950, og
Guðmundur Hall-
grímsson, f. 21. júní
1951. Foreldrar Jó-
hönnu eru Sigríður
Kristjánsdóttir, f.
1922, og Guðmund-
ur Kr. Hermannsson, f. 1920, d.
2002. Foreldrar Guðmundar eru
Guðrún Sólveig Sigurðardóttir, f.
1927, og Hallgrímur Guðmunds-
son, f. 1921. Systir Hallgríms Páls
er Elísa Björk, f. 2. ágúst 1989.
Hinn 12. júní 1997 hóf Hall-
grímur Páll sambúð með Auði
Geirsdóttur, f. 24. mars 1976, og
saman eiga þau soninn Guðmund
Gabríel, f. 1. mars 2002. Þau slitu
samvistir.
Hallgrímur Páll fluttist með
foreldrum sínum í Garðabæinn
átta ára gamall. Hann starfaði á
sumrin með skóla í Hvaleyri í
Hafnarfirði. Hann var nemi á Ho-
liday Inn og veit-
ingahúsinu A. Han-
sen. Eftir útskrift
frá Hótel- og veit-
ingaskólanum árið
1996 bauðst honum
starf á Columbia
Gorge Hotel í
Bandaríkjunum.
Þegar heim kom
starfaði hann í stutt-
an tíma á Svarta
Kaffi. Hallgrímur
og Auður fluttu til
Noregs og þar vann
hann á Big Horn
Steakhouse og við umönnun á
fötluðu fólki. Árið 1999 fluttu þau
aftur til Íslands og lauk hann námi
við Fiskvinnsluskóla Íslands árið
2001. Hann starfaði í þrjú ár hjá
varnarliðinu á Keflavíkurvelli við
stjórnunarstörf. Eftir það hóf
hann nám í lögfræði við Við-
skiptaháskólann á Bifröst. Hall-
grímur Páll tók sér hlé frá námi
sl. haust og þegar hann lést starf-
aði hann sem markaðsfulltrúi hjá
Blaðinu.
Útför Hallgríms Páls verður
gerð frá Vídalínskirkju í Garðabæ
í dag og hefst athöfnin klukkan
13.
Elsku pabbi minn. Nú sefur þú í
rúmi Guðs.
Þetta er bænin sem þú kenndir
mér:
Vertu, Guð faðir, faðir minn
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pét.)
Ég elska þig.
Þinn sonur,
Guðmundur Gabríel.
Halli minn. Að setja á blað minn-
ingarorð um barnið sitt er erfiðasta
verkefni sem við höfum fengið. En
heil bók mundi ekki nægja. Þess
vegna reyndum við að finna eitthvað
sem gæfi smá lýsingu á þér sem per-
sónu og fundum eina í bókinni Kjark-
ur og von. Hún er eftir Margaret
Chase Smith og er eftirfarandi: „Að
þegja vegna siðferðilegs heigulshátt-
ar er jafn hættulegt og óábyrgt tal.
Rétta leiðin er ekki alltaf sú vinsæl-
asta og auðveldasta. Að tala fyrir því
sem er rétt en óvinsælt er prófraun á
siðferðisþrek.“
Við vorum kornung þegar við eign-
uðumst þig og því varst þú bara alltaf
með okkur í öllu sem við gerðum,
ljúfur og góður strákur. Í átján ár, en
þá kom lítil systir. Orðin þín um hana
alla tíð lýsa þér svo vel. „Hún bjarg-
aði mér.“ Þú sást ekki sólina fyrir
henni. Nokkrum árum seinna milli-
lentir þú á Íslandi eftir námsdvöl í
Bandaríkjunum, stoppaðir við í fjóra
mánuði, hittir verðandi konu þína,
Auði, og síðan var haldið til Noregs
vegna vinnu og náms. Svo var komið
til Íslands, sest að í Hafnarfirði og
fyrir fjórum árum síðan fæddist sól-
argeislinn, Guðmundur Gabríel, sem
nú sér á bak pabba sínum. Síðustu
tvö árin hafa verið erfið fyrir þig,
drengurinn minn, en þá erfiðleika
sigraðir þú með þeim bestu vinum
sem hugsast gátu. Fyrir þá og fyrir
allt sem þú gafst okkur þökkum við
þér.
Mamma og pabbi.
Elsku stóri bróðir minn. Þú varst
alltaf að stríða mér, þú skírðir bílinn
minn Grænu baunina því þú vissir að
mér þykja grænar baunir alls ekki
góðar. Samt var alltaf stutt í styrkinn
þinn. Þegar mér leið ekki vel þá gat
ég alltaf leitað til þín, og þú huggaðir
mig.
Það eina sem mér þykir leitt að
hafa ekki sagt nógu mikið er hvað
mér þykir vænt um þig. Mér þykir og
mun alltaf þykja ofsalega vænt um
þig. Ég er mjög stolt af þér. Síðasta
kveðjustund okkar var mjög góð og
þú brostir allan hringinn. Andlitið
ljómaði. Svo sagðirðu við mig að þér
þætti vænna um mig en ég gerði mér
grein fyrir. Sú stund mun ávallt lifa í
hjarta mínu. Ég mun alltaf passa
Guðmund Gabríel og hann mig.
Þín litla systir,
Elísa Björk.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku drengurinn minn, Hallgrím-
ur Páll. Ég minnist ferðar sem farin
var til Evrópu. Þú, ég, Guðmundur
afi, mamma þín og pabbi. Leigt var
sumarhús í Saarburg. Þú hafðir
einkaíbúð á jarðhæðinni með öllu til-
heyrandi, aðeins 17 ára gamall.
Ferðast var til nágrannalandanna
Austurríkis, Lúxemborgar og
Frakklands. Minnisstæð var dvölin í
París og seint gleymist siglingin á
Signu. Ég tala nú ekki um ferðina
sem þú og afi fóruð í tveir og voruð
það lengi að við vorum farin að óttast
um ykkur. Þið voruð orðnir svangir
og hittuð á frábæran kjúklingastað
þar sem þið borðuðuð ykkur pakk-
sadda. Komuð svo sælir og glaðir í
sumarhúsið. Við biðum heima eftir
ykkur og létum okkur nægja minni
kræsingar. Þetta er eitt af mörgum
minningabrotum sem standa upp úr í
gegnum tíðina.
Elskulega dóttir mín og fjölskylda.
Megi góður Guð styrkja ykkur og
vernda um alla framtíð.
Sigríður Kristjánsdóttir.
Okkar ástkæri Hallgrímur Páll
(Halli Palli). Þökkum fyrir allar sam-
verustundirnar, elsku vinur.
Guð blessi þig. Við sjáumst síðar.
Amma og afi, Húsavík.
Kæri vinur okkar og systursonur
er látinn. Okkur fjölskyldunni bárust
þau válegu tíðindi að Hallgrímur
Páll, kallaður Halli Palli, væri látinn.
Hann lést af slysförum hinn 6. júní
síðastliðinn. Þetta er mikið áfall fyrir
fjölskylduna og vini sem aldrei verð-
ur bætt. Þar fór frá okkur góður
drengur sem átti allt lífið fram und-
an.
Þú varst einungis þrjátíu og fjög-
urra ára gamall og í blóma lífsins
þegar þú féllst frá. Þú afrekaðir mik-
ið á stuttri ævi bæði í starfi og námi.
Sonur þinn sem þú lætur eftir, Guð-
mundur Gabríel, er skeleggur snáði
og eftirmynd þín.
Það verður alltaf tómarúm um
ókomna tíð að horfa á son þinn og
minnast þín. Við vonum að það tóma-
HALLGRÍMUR PÁLL
GUÐMUNDSSON