Vikan - 18.07.1985, Blaðsíða 14

viðtal við þig og aðra piparsveina i
blaði fyrir nokkrum árum. Er þatta
ákvsðin Iffsstefna?
„Nei, þetta er bara óvart.”
Trausti hugsar sig um: „Annars
veit maður ekki hvað er óvart í
þeim efnum. Það er dálítið erfitt
umþaðaðsegja.”
— Hver eru þin helstu áhugamál?
„Þau eru ýmis. Þar fer mest
fyrir veðri og tónlistarmálum. Svo
fer dálítill tími í bókalestur. ”
— Hvernig lýsir þessi áhugi á
veðri utan vinnutíma sér?
„Ekki með neinum verkjum. Ég
gái til veðurs — sit yfir gömlu
veðri.”
— Eru þetta visindarannsóknir á
eigin vegum?
Trausti jánkar því dræmt.
— Að hverju geta menn komist
með þvf að skoða gamalt veður?
„Ég hef ekki farið á veitingastað í
Reykjavík í mörg ár."
„Þeir geta fengið hugmyndir
um það viö hverju má búast. Það
sem hefur einu sinni gerst getur
gerst aftur.”
— Veðurfræðin er erfitt nám, er
það ekki?
„Það er misjafnt eftir því hvað
menn vilja fara út í langt nám.
Flestir veðurfræðingar eru með
sex til sjö ára nám að baki. Námið
er ekkert erfiðara en almenn
eðlisfræði og stærðfræði. Það er
með meira af þeim fögum en
menn gera sér grein fyrir þegar
þeir byrja. Sumir hætta því þegar
á hólminn er komið. ”
— Eitt af því sem maður heyrir
sagt um veðurfræði er líka að þetta
sé langt og flókið nám en síðan viti
menn ekkert um veður og gangi illa
að spá rétt.
„Spárnar eru alltaf að batna.
Þeim hefur fariö mikið fram á
þeim árum sem liðin eru frá því ég
byrjaði. Það er samt ekki mér að
þakka,” bætir Trausti við og
glottir.
— Er ekki óalgengt að veður-
fræðingar hafi svona fjölskrúðug
áhugamál og áhugamál sem
tengjast bókmenntum og listum?
„Nei, ég held að það sé fremur
algengt. Það er stéttareinkenni á
veðurfræðingum að þeir hafa
gjarnan mörg áhugamál.”
— Þú hefur fengist við skáldskap.
„Það er enginn skáldskapur.
Það hafa verið sett upp eftir mig
tvö gamanleikrit, bæði í Borgar-
nesi.”
— Hver er ástæðan fyrir því að þú
fórst að skrifa leikrit?
„Ég lýsti því einhvern tímann
yfir að það væri enginn vandi og
varð að standa við það.”
— Þú ert þá var um þig núna?
„Ja, ég er varkárari í yfir-
lýsingum.”
Eldhúsrómanar
— Varstu þá beðinn um leikrit?
„Nei, ég gæti ekkert skrifað
undir slíkri pressu. Ég hef unnið
leikritin þannig að ég hef skrifað
mestan hlutann á hálfum mánuði.
Síðan fæ ég bakþanka og breyti
hlutunum töluvert mikið. Það er
því erfitt aö segja um hve langan
tíma þaö tekur mig að semja
leikritin.”
— Hefurðu fylgst með uppfærsl-
um á verkunum?
„Ég sá nú aldrei fyrra leikritið.
Ég fylgdist hins vegar með
uppfærslunni á því síðara.”
— Þetta er gamanverk?
,,Já, þaðer númeiningin.”
— Það hafa ekki verið pöntuð hjá
þér verk, hér i Reykjavik til dæmis?
„Ég geri ekki leikrit eftir
pöntun. Það var sagt í gegnum
klíku að ég ætti fyrra verkið til.
Það er þannig sem hlutirnir
gerast hér á landi.”
— Hver er ástæðan fyrir því að þú
hefur valið þér að skrifa ieikrit
fremur en til dæmis skáldsögu?
„Ég er óskaplega knappur í
skrifum. Mér líkar illa að vera
með mjög miklar málalengingar.
Þaö getur veriö töluvert mikið
efni í leikriti sem er ekki mjög
langt í setningum talið. Ef ég
skrifaði eitthvað annað myndi ég
skrifa eldhúsrómana.”
Trausti heldur áfram:
„Þaö sem virðist ekki merkilegt
við fyrstu kynni verður merkilegt
þegar maöur fer að skoða það
nánar. Þetta er eilíf og endalaus
barátta við fordóma.”
— Þú heldur að Barbara Cartland,
til dæmis, væri stórmerkileg ef verk
hennar yrðu skoðuð nánar?
„Það er ábyggilega hægt að
pæla í henni og búa til miklar
kenningar; skoða einstök atriði
eins og hvaða atvinnu persónur
stunda í bókum og fá margt og
mikið út úr því.
Annars hef ég aldrei lesið bók
eftir Cartland.” Trausti hugsar
sig um. „Það er nú varla satt hjá
mér. Ég hef ef til vill flett einni.
Hún vakti engan sérstakan áhuga
minn.”
Kántrítónlist merkileg
— Manstu einhver sérstök dæmi
um uppgötvanir af þessu tagi sem
þú hefur gert?
„Já, mýmörg. Það kom mér til
dæmis mjög á óvart hve dönsk
síðrómantísk tónlist er merkileg.
Kántrítónlist er líka mjög
merkilegt fyrirbrigði. ’ ’
— Hvað er svona merkilegt við
hana?
„Það er erfitt að skilgreina. Hún
er mjög sérstakt og ákveðið
tjáningarform — öðruvísi. í
venjulegri popptónlist er mikið
fjallað um fyrstu ástina. 1
kántrítónlist er gjarnan f jallað um
„Þar sem minna gengur á í veðri
vex kröfuharkan."
„Ég fæ venjulega hugmynd um
eitthvað sem byrjar svo að koma,
lendi í flækju og vitleysu sem ég
reyni að greiða úr. Svo reyni ég að
hafa ákveðna stígandi ef það er
hægt.”
— Eru leikritin unnin af inn-
blæstri eða er þetta fyrir þér
eitthvað likt og frimerkjasöfnun?
„Hvorugt. Ég veit ekki í hvaöa
hillu maður á að setja þetta. Þetta
er það næsta sem liggur fyrir. Það
er erfitt að hætta við hálfklárað
verk. Ég trúi á 90% regluna. Hún
er þannig að 90% verksins taka
90% tímans. Afgangurinn tekur
líka 90% tímans. Ég hef þurft að
gera ýmsar breytingar á þessum
verkum.”
Einhver verður að ráða
— Hefurðu ánægju af hópvinnu í
leikhúsinu?
„Mér finnst gaman aö starfa
með hópi. En ef texti á að verða til
í hópvinnu gerist ekkert. Það hafa
verið gerðar margar tilraunir í þá
átt. En það verður einhver einn
eða tveir að ráða. Ég ákveð allt
sem ég mögulega get ákveðið.
Síðan er margt sem kemur manni
á óvart. Þegar ég sá sviðsmynd-
ina að seinna leikritinu var hún
nákvæmlega öfug við það sem ég
hafði hugsað mér. Það er nú
þannig að borð og stólar eru á
ýmsum stöðum þegar maður er að
skrifa. En svo verður allt að vera
á ákveðnum stöðum þegar verkið
er sett á sviö. Þaö er mjög gaman
að sjá svona sýningu veröa til. Ég
var heppinn með samstarfsfólk.
Ég þekkti fyrir flesta sem þarna
komu viö sögu.”
drykkjuskap, skilnað og svoleiðis
vesen. Það er athyglisvert að sjá
hver áhrif kántrítónlistin hefur
haft á popptónlistina og síðan
áhrif popps á kántrí. Kántrítónlist
er mjög fjölbreytt þegar betur er
að gáð. Það virðast rúmast ansi
margar tilfinningar í henni. ”
— Hefurðu farið svona ofan i
eigin verk og skoðað þau?
„Já, og ég dró þá ályktun fyrir
mörgum árum að fyrra leikritið
verði aldrei sýnt aftur. Þið þekkið
það vafalaust, blaðamenn, að það
sem er fjári gott á þriðjudegi
getur verið orðið slæmt á
föstudegi. Tilgangurinn með
leikritunum er að vera eins og
popplag eða góður matur sem
maður borðar einu sinni. Svo
boröar maöur hann ekki aftur.”
— Áttu von á að leikritin verði
fleiri?
„Það stendur ekki til. Ég veit
ekkertumþað.”
— Þú sagðist vera um hálfan
mánuð með fyrsta uppkast.
Vinnurðu þá af kappi allan timann?
Þar sem minna gengur
á í veðri vex kröfu-
harkan
— En svo við tölum um veðrið: Er
ekki erfitt að vera fslenskur veður-
fræðingur og þurfa að spé um
veður sem er óstöðugt og sfbreyti-
legt?
„Nei, nei. Þar sem minna
gengur á í veðri vex kröfuharkan
bara. I San Diego léttir til dæmis
oftast til milli níu og tíu á
morgnana. Þar skiptir miklu að
reyna að spá um það af sem
mestri nákvæmni hvenær þótt þar
sé lítið um að vera á okkar
mælikvarða.”
— Er ekki álag að spó rótt?
„Það er alltaf hægt að kenna
einhverjum öðrum um en manni
sjálfum,” segir Trausti og brosir.
Hann samsinnir því að
karakter veðurfræðings komi
fram í veðurspám. Síðan eigi
menn góð og slæm tímabil.
„Stundum er eins og allt gangi
upp, sama hverju er spáð.”
14 Vikan 19. tbl.