Menntamál - 01.10.1946, Blaðsíða 4

106
MENNTAMÁL
mörg- heimili, og hinna, sem stunda störf utan heimilis.
Einkabörnum er einnig hentugt að fá að alast upp að ein-
hverju leyti í hópi jafnaldra. Götulíf lítilla barna og um-
hirðuleysi gerir þau oft að vandræðabörnum fyrr en
varir.“
„Ég held, að mönnum sé að verða æ ijósari þörfin á
því, að börn innan skólaskyldualdurs njóti eftirlits og
umönnunar í sérstökum stofnunum og þá vitanlega helzt
undir stjórn sérfróðra manna, karla eða kvenna.“
„Já, en hér á landi hefur verið lítil völ sérfróðra manna
í þeim efnum. Þær fáu stúlkur, sem sérmenntun hafa í
starfrækslu barnaheimila, hafa hlotið menntun sína er-
lendis. En nú ætti þetta að breytast til batnaðar.“
„Og það er Barnavinafélagið Sumargjöf, sem hefur
beitt sér fyrir, að skólanum yrði komið upp, eða hvað?“
„Já, það má segja það. Annars má þakka framkvæmd-
irnar fyrst og fremst ungfrú Þórhildi Ólafsdóttur, for-
stöðukonu barnaheimilisins í Tjarnarborg. Hún átti frum-
kvæði að því, að Sumargjöf tók málið upp og sneri sér til
bæjarstjórnar Reykjavíkur og ríkisstjórnarinnar með þá
ósk, að styrkur yrði veittur til reksturs menntastofnunar,
sem veitti væntanlegum forstöðukonum og starfsstúlkum
barnaheimila nauðsynlega fræðslu. Styrkurinn var þegar
veittur og síðan var tekið til óspilltra málanna við að
undirbúa stofnun skólans. Þriggja manna nefnd sá um
undirbúninginn: Þórhildur Ólafsdóttir, ísak Jónsson, for-
maður Sumargjafar, og Helgi Elíasson, fræðslumálastjóri.
Og árangurinn er sá, að skólinn er tekinn til starfa.“
„Hvenær byrjaði hann?“
„1. október síðastliðinn. Hann hefur húsnæði í Tjarnar-
borg fyrir bóklegu kennsluna, en verklega kennslan fer
fram í barnaheimilunum hér í bænum. Handíðir læra
stúlkurnar í Handíðaskólanum, en leikfimi með stúlkum
í Kennaraskólanum.“
„Hverjar eru bóklegu greinarnar?“