Menntamál - 01.10.1946, Blaðsíða 25

MENNTAMÁL
127
formum, þar sem ekki er um annað hugsað en skammta
ákveðinn bita af fræðslu á hverjum degi. Fræðslan er að
vísu nauðsynlegur og ómissandi þáttur í allri skólastarf-
semi, en þó eiga uppeldisstörf skólans að ná miklu víðar.
Þótt hin nýju lög um skólakerfi og fræðsluskyldu væru
þá ekki gengin í gildi, var það atriði þeirra þó með sér-
stakri reglugerð látið koma til framkvæmda s. 1. vor, að
nemendur gagnfræða- og héraðsskóla gætu tekið svo-
nefnt miðskólapróf heima í skólum þeim, sem þeir höfðu
stundað nám í, og með því prófi öðlazt rétt til inngöngu
í menntaskóla og kennaraskóla, ef þeir stæðust það. Var
þetta gert til hagræðis nemendum þessara skóla. Jafnframt
lét fræðslumálastjórnin útbúa verkefni til þessa prófs —
landsprófs — í flestum námsgreinum, svo að prófkröf-
urnar væru alls staðar hinar sömu, og síðan vann sér-
stök nefnd úr prófunum hvarvetna að af landinu, svo að
sama mat yrði lagt á úrlausnir allra nemenda. Hefur þetta
mælzt vel fyrir hjá hlutaðeigendum og jafnframt hefur
fengizt reynsla, sem hægt er að hafa not af við fram-
kvæmd miðskólaprófs í framtíðinni.
í reglugerðinni um landsprófið er svo fyrir mælt, að
námskröfur til prófsins skuli „samsvara sem næst náms-
kröfum til gagnfræðaprófs við menntaskólann í Reykja-
vík“. Hefur sennilega ekki verið fært að fara aðra leið í
því að þessu sinni, en vafasamt er, að heilladrjúgt reyndist
fyrir starf miðskólanna í framtíðinni, að þær kröfur
óbreyttar yrðu lagðar til grundvallar við lokapróf þaðan.
Nefnd sú, sem sá um landsprófið fyrir hönd fræðslu-
málastjórnarinnar, hefur samið fróðlega skýrslu um próf-
ið, undirbúning þess og úrslit. Má af henni ráða, að nefnd-
in hafi lagt alúð við starf sitt og reynt af fremsta megni
að láta prófið ná tilgangi sínum.
Á einu atriði í skýrslu nefndarinnar skal hér vakin
athygli, því að þar er gripið á vandræðamáli, sem kenn-
arar og nemendur framhaldsskólanna hafa haft helzti