Bjarmi - 01.03.2001, Blaðsíða 16

Ný alþjóóahreyfing
evangelískra manna
Kjartan Jónsson
Kristnir menn hafa ávallt fundió fýrir
bræðraböndum og einingu í Kristi.
Síóustu 100 ár hefur mikil umræöa farið
fram, sérstaklega á meóal mótmælenda,
um að skipting þeirra í ótal kirkjudeildir
séu fagnaóarerindinu til vansæmdar,
enda sagöi Jesús Kristur að lærisveinar
hans ættu aó vera eitt. En þaó er hægara
sagt en gert að snúa þróun kirkjusög-
unnar vió. Menn hafa sæst á aó kristnir
menn séu eitt í Kristi en ekki allir eins.
Svokallaóir evangelískir menn hafa reynt
aó leggja áherslu á þaó sem sameinar
kristna menn og nota þaó sem samein-
ingar- og samstarfsgrundvöll í staó þess
að deila um þaó sem greinir þá að og
þeir geta ekki orðió sammála um. Flestir
eru til dæmis sammála um knýjandi þörf
þess aó farið sé meó fagnaóarerindið til
þeirra sem aldrei hafa heyrt það. Ymis
þing hafa verið haldin í þessu sambandi
og samtök hafa verió stofnuði til aó
vinna aö þessu markmiði. Alkirkjuráðið
er dæmi um þaó en margir evangelískir
menn uróu ósáttir vió þróun þess sér-
staklega á 8. áratug síóustu aldar þegar
þaö þótti gera fagnaóarerindió aó fé-
lagslegum boðskap og gera lítið úr því
aó fólk þyrfti aó eignast trú ájesú Krist
og taka persónulega afstöðu til hans og
boðskapar hans.
Sem mótmæli við þessari þróun var
Lausanne-hreyfingin stofnuó eftir hina
frægu Lausanne-ráóstefnu í Sviss árió
1974. Stefnumótun þeirrar hreyfingar er
aó finna í Lausanne-sáttmálanum sem
John Stott biskup í ensku biskupakirkj-
unni færði aó mestu í letur, en þar er
meðal annars lögó áhersla á mikilvægi
þess aó fagnaðarerindi Jesú Krists sé
flutt um allan heim.
Bertil Ekström frá Svíþjóð, formaður
Hringborðs kristniboðsskipuarinnar.
Árið 1989 var hin svo kallaða AD
2000 hreyfing (Árió 2000 eftir Krist)
stofnuó meó það að markmiði að ná til
alla þeirra þjóóa og þjóóarbrota sem
enn höfóu ekki átt þess kost aó heyra
hinn kristna boðskap. Þessi hreyfing var
þverkirkjuleg og mörg kristniboðsfélög
og kirkjur sameinuðust undir merkjum
hennar. Á vegum hennar var miklum
upplýsingum safnaó um þær þjóöir þar
sem lítill eóa enginn kristinn vitnisburður
er til staóar og þær gefnar út í bók. Það
var yfirlýst markmió hreyfingarinnar að
hún yrði lög niður í árslok árió 2000.
Það var gert í Jerúsalem á mikilli hátíó
um síöustu áramót.
Hringboró kristniboósskipunarinnar
Lausanne-hreyfingin, AD 2000 og World
Evangelical Fellowship (samtök marga
hreyfinga evangelískra manna um allan
heim, stofnuð 1951) stofnuóu um síð-
ustu áramót ein stór regnhlífarsamtök
sem hafa fengið nafnið The Great
Commission Roundtable (Hringborð
kristniboðsskipunarinnar). Markmið
þeirra er aó og beina sjónum kristinna
manna að því að uppfýlla kristniboðs-
skipun Jesú Krists og flytja þá hugsjón til
nýrrar kynslóðar kristinna leiótoga.
Guðfræðigrundvöllur þessarar hreyf-
ingar er Lausanne-sáttmálinn frá 1974
sem margir telja mikilvægasta skjal
kristniboðssögunnar (hann er til í ís-
lenskri þýðingu í bókinni Lifandi kirkja)
en auk þess hefur hreyfingin sett fram
fimm grundvallarmarkmið í lögum sín-
um. Þau eru:
• Að hvetja alla kirkjuna til þess aó fara
með allt fagnaóarerindió til allrar
heimsbyggðarinnar.
• Að hreyfingin verði hnattrænt tengsla-
net þeirra hreyfinga kristinna manna
sem til eru og nýrra sem stofnaðar
veróa.
• Aó finna nýjar leiðir og hvetja og
styðja skapandi hugsun kristniboðs-
leiðtoga.
• Að hvetja kirkjuna til að gefa þeim sér-
stakan gaum sem hafa lítinn eða eng-
an aðgang að fagnaðarerindinu eða
kirkjulegri þjónustu.
• Að styðja og leióbeina upprennandi
kynslóð í aó flytja fagnaóarerindið til
heimsbyggóarinnar.
Þátttakendur í hinum nýju samtökum
verða f upphafi fýrst og fremst leiðtogar
alþjóðahreyfinga sem vinna að trúboði og
kristniboði, annað hvort fulltrúar ákveó-
inna landssvæða, til dæmis ákveóinna
heimshluta, eða ákveðinnar tegundar
kristniboós, til dæmis tjaldgjörðarkristni-
boós, fjölmiðlakristniboðs eða þeirra sem
vinna að stofnun nýrra safnaða.
16