Æskan - 01.11.1971, Blaðsíða 15

^eieeasi
itmm
Péturskirkjan í Rómaborg,
bónum. Samt hristi hann höfuðið og sagði, að hans heilag-
leiki væri mjög önnum kafinn maður, sem væri ekki
hægt að fá viðtal við svona alveg fyrirvaralaust. Og svo
lamdi hann spjótöxinni niður í flísarnar og lagði hana
á ská fyrir hurðina til þess að sýna, að honum væri alvara.
Pepino hörfaði aftur á bak undan honum. Hvað dugði
Iífsreglan hans gagnvart slíku valdi og slíkum mikilfeng-
leika? En samt var það hugsunin um hið viturlega ráð
O’Hallorans undirliðþjálfa, sem stappaði í hann stálinu
og hvíslaði því að honum, að hann væri neyddur til Jiess
að knýja dyra í Vatíkaninu á nýjan leik.
Hinum megin torgsins sá hann gamla konu sitja undir
sólhlíf. Hún var að selja vorblóm. Suma þeirra, sem heinú
sóttu Péturskirkjuna, langaði til þess að leggja blóm á
altari uppáhaldsdýrlingsins síns. Konan var nýbúin að
sækja jDau til Blómsölutorgsins, og voru þau svo fersk, að
enn glitruðu daggardropar á krónublöðunum.
Þessi sýn hafði Jaau áhrif á Pepino, að hann fór að
hugsa heim til Assísi, til föður Damicos og alls þess, sem
hann hafði sagt honum um ást hins heilaga Frans á blóm-
unum. Pepino dró þá ájyktun af Jieim frásögnum, að
fyrst Frans af Assísi, sem hafði verið mjög heilagur maður,
hafði verið svona hrifinn af blómum, hlyti páfanum líka
að þykja vænt um þau, af því að hann hlaut að vera enn
heilagri vegna síns háa embættis.
Hann keypti pínulítinn blómvönd fyrir 50 lírur. Nokkr-
ar liljur gnæfðu upp yfir Jiyrpingu af dökkum fjólum,
en við hlið þeirra voru litlar, rauðar rósir og gular stjúp-
mæður. Utan um vöndinn var vafið grænum blöðum, og
svo var silkipappír utan um allt saman.
Hann fékk pappírsörk og blýant í lítilli búð, þar sem
seld voru póstkort og minjagripir. Og svo skrifaði hann
þetta litla bréf með talsverðri fyrirhöfn:
Kæri og mjög tigni Heilagi faðirl Þessi blóm
eru til þín. Viltu ekki leyfa mér að koma upp til
þín, svo að ég geti sagt þér frá ösnunni minni,
henni Violettu, sem er alveg að deyja, og þeir vilja
ekki leyfa mér að fara með hana niður til hins
heilaga Frans, svo að hann geti læknað hana. Ég á
heima í Assísi, 'en ég er kominn alla leið hingað til
þess að tala við þig.
Kær kveðja,
þinn Pepino.
13