Æskan - 01.11.1971, Blaðsíða 61

itt sinn í fyrndinni var uppi kon-
ungur, sem engan son átti, er
erft gæti ríkið að honum látnum.
Kóngurinn lét kalla hirðgaldramanninn
fyrir sig og mælti:
„Við verðum að gera ráðstafanir til
þess að ég fái eftirmann. Hann verður
að vera ungur og hraustur, og umfram
allt vitur. Að öðrum kosti getur hann
ekki stjórnað landi og lýð. Segðu mér,
hvað þú álítur að gera beri til þess að
fá rétta manninn."
Galdramaðurinn hugsaði málið dálitla
stund. Hann átti son, sem hann vildi
gjarnan að yrði kóngur. Og nú virtist
honum tækifærið gefast. Hann gaf kóng-
inum ráð. Voru svo sendir 'menn í allar
áttir til þess að kunngera vilja konungs-
ins.
Boðskapurinn var þess efnis, að allir
ungir menn, frá átján ára til þrítugs,
skyldu mæta i höllinni og leysa þrjár
prófraunir. Sá sem bezt tækist átti
að verða konungur.
Að nokkrum tíma liðnum mættu mörg
hundruð ungra manna, er keppa skyldu
um konungstignina.
Meðal þeirra var ungur skógarhöggs-
maður, og brostu hinir að honum.
Maður þessi hét Jens og var fátækur.
Hann grobbaði ekki, eins og hinir, en
veitti öllu nána athygli.
Sonur galdramannsins var meðal
keppendanna. Var hann hvergi hræddur
og leit smáum augum á hina.
Svo hófst prófið. Enginn stóðst það.
Að lokum voru aðeins tveir eftir. Það
voru þeir Jens og sonur galdramannsins.
Áttu þeir að fara til prófsins samtímis.
Konungurinn sat í hásætinu og var
þreytulegur. Galdramaðurinn stóð
frammi fyrir konungi og mælti:
„Nú er betra að hafa augun hjá sér.
Horfið gaumgæfilega á allt, sem er í
sal þessum, og farið að því búnu inn í
stofuna við hlið salarins. Þegar konung-
urinn kallar, komið þið og segið, hvað
nýtt sé í salnum. Ég mun breyta mér í
einhvern hlut. Ef þið sjáið, hvað það er,
hafið þið leyst fyrstu prófraunina."
Þeir aðgættu hvað var í salnum, fóru
inn í stofuna og voru þar, unz kallið
kom.
Galdramaðurinn hafði sagt syni sín-
um i hvað hann mundi breyta sér.
Pilturinn gekk því til kóngsins og
hvíslaði rétta svarinu að honum. Jens
var hugrakkur og gaf öllu gætur. Hann
sá svartan gimstein í kórónu konungsins,
er hann hafði ekki séð áður.
Þrjár
prófraunir
Jens mælti: „Þessi svarti gimsteinn
var ekki í kórónu yðar hátignar. Hann
hlýtur þvi að vera galdramaðurinn."
Þetta var rétt svar. Galdramaðurinn
breytti sér í sína réttu mynd. Hann horfði
reiðilega á Jens. En nú kom önnur
prófraunin.
Sonur galdramannsins leit háðslega
á Jens, er hann gekk til konungsins og
hvíslaði laukréttu svari að honum.
Jens horfði á allt í salnum góða stund.
Að þvi búnu sagði hann:
„Þetta teppi, sem liggur framan við
konunginn, bar ekki þessa liti. Það er
galdramaðurinn, sem hefur breytt sér i
teppi. Hitt teppið liggur undir þessu.“
Þetta var rétt. Galdramaðurinn var nú
orðinn enn reiðari en áður. En ekki var
öll von úti. Og galdramaðurinn vildi
gera son sinn að konungi, hvað sem
það kostaði.
Konungurinn var farinn að gruna
galdramanninn um græzku. Hann var
forviða á því, hve sonur galdramanns-
ins hafði svörin á reiðum höndum. Jens
hafði þó orðið að hugsa sig um. Nú
ætlaði konungur að taka til sinna ráða.
Er galdramaðurinn hugðist breyta sér
í þriðja sinn, sagði konungurinn:
„Ég krefst þess, að þú breytir þér
í vín i eitt af þessum glösum. Ef þeir
leysa báðir þessa þraut, verðum við að
finna upp eitthvað nýtt.“
Galdramaðurinn maldaði í móinn. En
kóngurinn hélt fast við þessa kröfu. Og
varð galdramaðurinn að hlýða. Þegar
sonur hans kom, hvíslaði hann að kon-
unginum:
„Faðir minn hefur breytt sér í fiðrildið,
sem...“
„Hvaða vitleysa," sagði konungurinn.
„Hvar er það fiðrildi?"
Sonur galdramannsins starði ringlað-
ur i kringum sig. Það var ekkert fiðrildi
sjáanlegt. Hann þagði.
Svo kom Jens. Hann mælti:
„Ég sá hér áðan þrjú tóm glös. Nú
er vín í einu þeirra. Ég hef það á loft
og drekk skál konungsins.“
I sama bili og Jens tók glasið breytti
galdramaðurinn sér í sina réttu mynd.
Var hann fokvondur. Jens missti glasið,
og það brotnaði.
„Jens hefur sigrað,“ mælti konung-
urinn. Þegar galdramaðurinn heyrði það,
varð hann enn reiðari, en þó hræddur
samtímis.
Hann flaug því burt með son sinn,
því hann vildi ekki vera í nánd við svo
vitran mann sem Jens, er hafði leyst
allar þessar prófþrautir með prýði og
hann gat ekki villt sýn.
Konungurinn var mjög ánægður yfir
því að losna við galdramanninn, og gerði
hann Jens þegar að ríkiserfingja. Hann
var vitur og varð ágætur konungur.
f------------------------------------
HEILABRJÓTUR
Hvernig er hægt að draga
krítarhring utan um mann, svo
að hann geti ekki hoppað út
úr honum? Maðurinn er ekki
bundinn, og það er nægilegt
rúm fyrir utan til þess að hann
geti hoppað eins mikið og hann
lystlr.
•su|suueoi e6eiu utn uejn uuj
-6uutt eu^at ?ui gecf :usnBT