Kirkjuritið - 01.11.1958, Síða 7

KIRKJURITIÐ
389
fólksins. Hinum óprestvígðu mönnum á að gefast kostur á
að leiða þessi mál fram til umræðu.“
Kjami málsins er sá, að minni hyggju, að við kirkjuþing
mun vald kirkjunnar og sjálfstjórn vaxa og samstarf presta
og leikmanna aukast. En hvort tveggja er höfuðnauðsyn.
Því að hver getur verið hæfari til að stýra málum kirkj-
unnar en kirkjan sjálf. Og aldrei hefir borizt skýrar kallið
til kirkjunnar: Sameinizt nú prestar og leikmenn, allir í
einn flokk. Kristindómurinn einn megnar að hefja þjóð vora,
efling trúar og siðgæðis.
Aðrar þjóðir, sem eignazt hafa kirkjuþing, telja það gæfu,
og myndu ekki vilja fyrir nokkra muni af því missa. Ég var
nýlega á fundi með biskupum Finnlands, þeir töldu kirkju-
þing sitt þjóðargæfu og Guðs blessun og kváðust ekki geta
hugsað sér að vera án þess.
Vöntun kirkjuþings á undanförnum árum hefir ekki verið
jafn tilfinnanleg fyrir það, að vér höfum átt kirkjuráð, sem
um fullan aldarfjórðung hefir unnið vel og trúlega að kirkj-
unnar málum. Og er mér ljúft að minnast þess hér með
þakklæti. Verður nú innan skamms kosið hér á þinginu nýtt
kirkjuráð — eins konar framkvæmdastjórn kirkjuþingsins.
Það er mikil ábyrgð, sem á oss hvílir, fyrstu kirkjuþings-
mönnunum. Vér stígum fyrstu skrefin, mótum upphaf sögu
kirkjuþings á Islandi, mörkum að einhverju leyti stefnu þess
á komandi timum.
Valdi og hlutverki kirkjuþings er lýst í 14. grein laganna
um það:
„Kirkjuþing hefir ráðgjafaratkvæði og tillögurétt um öll
þau mál, er kirkju, klerkastétt og söfnuði landsins varða og
heyra undir verksvið löggjafarvaldsins eða sæta forsetaúr-
skurði. Það hefir og rétt til þess að gera samþykktir um innri
málefni kirkjunnar, guðsþjónustur, helgisiði, fermingar, veit-
ingu sakramenta og önnur slík. Þær samþykktir eru þó eigi
bindandi, fyrr en þær hafa hlotið samþykki kirkjuráðs, presta-
stefnu og biskups."