Kirkjuritið - 01.11.1958, Page 20

402
KIRKJURITIÐ
Boðaður Hólafundur 1916 fellur niður vegna utanfarar séra Geirs, og
veikindaforfalla á siðustu stund, svo menn settust aftur. Og árið 1918 er
Prestafélag íslands stofnað, mest fyrir ötula forgöngu dr. Jóns biskups
Helgasonar og prófessors Sigur<Sar Sívertsens, og þá af mörgum talin
minni þörf en áður sérstaks félags norðanlands, enda taka þá prestar úr
öllum áttum að sækja kirkjulega fundi til Reykjavikur, bæði prestastefnur
og félagsfundi, eftir því sem samgöngur fóru batnandi.
En árið 1927 verða þáttaskil í þessum málum með stofnun hinna ýmsu
deilda Prestafélags Islands. Varð sú skipan til þess að hleypa nýju lífi
og fjöri i félagsskap prestanna og alla starfsemi kirkjunnar. Vann pró-
fessor Sívertsen af miklum áhuga að þessu nýmæli, en hugmyndina hafði
hann fengið frá útlendum vini sinum, fyrrverandi kirkjumálaráðherra
Finna (Yrjö Loimaranta).
Voru nú þessi misseri stofnaðar deildir Prestafélags fslands í öllum
landsfjórðungum.
En sumarið 1927 var á fundi á Akureyri ákveðið að efla enn sjálf-
stæða starfsemi hins gamla prestafélags og séra Stefáni Kristinssyni falið
að annast þann undirbúning, er til þurfti.
Og hann boðar svo til fundar árið eftir hér á Hólum, en þá voru liðin
30 ár frá stofnun félagsins. Sá fundur varð ekki langur, en mörgum þvi
minnisstæðari.
Prestarnir höfðu þessa daga verið að streyma að hinum fornhelga stað
hvaðanæva, síðast sunnlenzku prestarnir, með biskup, dr. Jón Helgason,
prófessor Sívertsen og séra Bjarna Jónsson, þáverandi dómkirkjuprest,
í fararbroddi. Synodus hafði verið haldin og aðalfundur Prestafélags Is-
lands, og nú, að kvöldi föstudags 6. júlí, skotið á þessum fundi, til að
ákveða örlög elzta félagsskapar íslenzkra presta.
Séra Geir var nú horfinn af sjónarsviðinu og auðsætt, að hann syrgðu
allir. Hann lézt sumarið áður, 9. ágúst 1927.
Séra Stefán minntist fornvinar síns fögrum orðum og skilaði kveðju
hans til félagsmanna. En síðan var einróma samþykkt að halda félags-
skapnum áfram, og vígslubiskupsefni, séra Hálfdán Guðjónsson, kjörinn
formaður. Flutti hann þá stutta, en afar áhrifamikla eggjan til fundar-
manna, sem hétu honum „öruggu fylgi og stu8ningi“, og boðaði siðan
þegar umsvifalaust til næsta fundar í Eyjafirði sumarið eftir.
En þann fund og fundinn á Laugum og Húsavik sumarið 1932 man
ég bezt undir forsæti séra Hálfdáns, röggsemi og óskeikulan virðuleik
þessa prúða kirkjuhöfðingja, góðvild þá og drengskap, sem einkenndi alla
hans framkomu og hvert hans starf.