Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1961, Blaðsíða 13

Kirkjuritið - 01.01.1961, Blaðsíða 13
KIRKJURITIÐ 7 flokka: þá, sem ætluð eru svo stór svæði, að þeir ráða ekki við neitt, og hina, sem eru eins og jeppar í snjóskafli f jölmennisins. Hjólin snúast nótt og nýtan dag, án þess að nokkuð verði kom- izt áfram. Söfnuðimir hljóta í báðum tilfellum að líta á sókn- arprestinn sem bráðókunnugan mann, sem komi þeim eigin- lega harla lítið við. — Og prestarnir missa heilsuna hver af öðrum. Þrátt fyrir þessi ósköp sé ég einnig fagra og skínandi bletti í mynd nútímans, og þar vil ég fyrst og fremst benda á merkilega straumbreytingu 1 hugsunarhætti þjóðarinnar gagn- vart kirkjunni. Ég hef leyft mér að einkenna hana með því, að áður fyrr vorum vér hæddir fyrir að vera prestar, en nú er- um vér gagnrýndir fyrir að vera lélegir prestar og latir. Þetta er framför. Iiin „vísindalega“ efnishyggja er úr sögunni sem lífsskoðun, og gætir þar áhrifa frá helztu eðlisfræðingum og öðrum raunvísindamönnum umheimsins, og að því er íslenzka alþýðu snertir, hafa áhrif spíritismans haft róttækar afleið- ingar í jákvæða átt. Læknar og sálfræðingar hafa einnig orðið til að efla skilning margra á gildi sálgæzlustarfsins, sem þó er aðeins hægt að rækja þar, sem tækifæri eru til persónulegs sambands einstaklinganna við presta sina. Þó að hljótt fari, hefur starf prestnna að þessum efnum farið svo vaxandi, að fjöldi þeirra hlýtur að leggja miklu meiri vinnu í það en ýmis- legt annað, sem fer opinberlega fram. Kröfurnar og gagnrýnina ber oss að taka sem tákn þess, að þjóðin sé aftur að finna þörf fyrir presta í eiginlegum skilningi — helzt góða presta! Þessum kröfum er skemmtilega lýst af norskum presti, sem að loknum umræðum á prestafundi hripaði upp eftirfarandi „punkta“: 1) Presturinn verður að leggja meiri vinnu í prédikun sína. 2) Hann verður að gefa sér gott næði til persónulegrar bæn- ariðju. 3) Gugfræðilegt nám verður að vera fastur liður í starfi prestsins. 4) Presturinn verður að vera vel heima í almennum menn- ingarmálum. 5) Það er ekki sízt þörf á, að hann afli sér þekkingar á hinni nýrri sálarfræði. 6) Húsvitjanir á presturinn að rækja með kostgæfni. 7) Börnin eru framtíðin — og því ber honum að leggja mikla rækt við sunnudagaskólann.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.