Ægir - 01.01.1953, Síða 10

4
Æ G I R
U&tOB- 3EH HJALLfttL STAHOh :*l TÍL Ht* M HlWPEfc M ttWw^C, ft*WNl rVu. W V&OMUW
t'O" /'o' -^. fD" l' o" —_L
Httlkl V
Efri hluti af samskeylatrönum,
séð á hlið hjalls.
ífoki, hvorki sandi né mold, og eltki má
sjór heldur rjúka yfir þá. Við hjallstæða-
val ber að varast lægðir og skjól. Aldrei
skal hengt tvöfalt í hjallana eða utan á þá.
Hér eru birtar teikningar af þrem gerð-
um af fiskhjöllum. Fyrir gerð þeirra er
reyndar engin algild regla, en þó hefur
nokkurra ára reynsla hér á landi bent
mönnum á það, sem hagkvæmast má
teljast.
Mynd nr. I sýnir 5 hjalla sambyggða,
og væri æskilegast, að fyrst væri hengt á
tvo yztu hjallana hvorum megin, en skil-
ið eftir bilið i miðjunni. Á það mætti
hengja síðar, þegar fiskurinn á hliðar-
hjöllunum væri orðinn nokkuð visinn,
harður utan á. Er þá hentugt að hengja
þar flakaðan fisk, en þó með varúð
þannig, að færa fiskinn af endunum lítið
eitt saman, svo að fiskur sá, er hengja
á upp í miðbilið, fái nokkurt svigrúm og
blástur eigi hægar með að leika um hann.
Mynd nr. II sýnir 2 hjallalengjur og
má fyrst í stað alls ekki hengja nema í
annaðhvort bil, þar sem hjallar þessir eru
2 á lengd hvor, en geta líka verið lengri
ef vill. — Sama gildir með upphengingu í
auðu bilin á milli og í gerð I., en þó þarf
I