Tímarit lögfræðinga - 01.10.1989, Blaðsíða 61

inn er að þessu leyti sambærilegur við 233. gr., en hann er sérákvæði
gagnvart 233. gr. og tæmir því að líkindum sök, þótt grófleiki hótunar
sé ekki tilgreindur í 106. gr. Annar málsliður 1. mgr. 106. gr. felur
hins vegar í sér nauðungarbrot, þar sem fullframningarstigið er fært
fi’am.
H 1950:333. Þ var sakaður um tilraun til nauðgunar. Stúlkan G
staðhæfði, að ákærði hefði hótað að drepa hana, ef hún hrópaði
á hjálp, en hún hefði ekki skeytt því. Ákærði var ofurölvi. 1
héraði var ákærði sakfelldur fyrir brot gegn 1. mgr. 194. gr., sbr.
20. gr. og 233. gr., en af meirihluta Hæstaréttar fyrir brot gegn
202. gr. og 231. gr., sbr. 20. gr. hgl.
H 1961:376. Ákærði var í sakadómi Reykjavíkur sakfelldur fyrir
bréflegar morðhótanir við lögreglustjórann í Reykjavík skv. 233.
gr. hgl. Var hann jafnframt ákærður fyrir brot í opinberu starfi
skv. 138. og 139. gr. hgl. Ekki var talið, að álcærði hefði sett
fram hótanir sínar sem opinber starfsmaður, þannig að hann
hefði með því misnotað stöðu sína. Var hann því sýknaður af
ákærunni að þessu leyti. 1 Hæstarétti var hann einnig sýknaður
af ákæru fyrir brot gegn 233. gr. (miklar líkur, sem ekki þóttu
samt fullnægjandi sönnun).
5) Ákærureglur og viðurlög. Brot gegn 233. gr. sæta skilyrðislausri
opinberri ákæru, sbr. 1. tl. 242. gr. hgl. Refsimörkin eru allt frá fé-
sektum upp í varðhald (allt að 2 árum) eða fangelsi allt að 2 árum.
Refsihámarkið er mun lægra en í flestum ákvæðum um nauðungar-
brot. 1 225. gr. eru refsimörk þau sömu og í 233. gr. Ef rökstuddur
grunur er um brot gegn 233. gr. og önnur lagaskilyrði eru fyrir hendi,
má beita gæsluvarðhaldi, sjá H 1975:415. Einnig koma til álita ráð-
stafanir skv. 66. gr. hgh, en þó tæpast nema um annað og meira sé
að ræða en hættu á fjárhagstjóni, enda sé hótun alvarlega meint og
hætta á framkvæmd hennar nærlæg, sbr. H 1975:415.
203