Morgunn - 01.06.1989, Síða 24

DRAUMAR
MORGUNN
þó jarðaðar á Skeggjastöðum; — þetta er þó undarlegt“. Pá
segir hún: „Það er nú verið að taka þá þriðju“. Rétt í þessu
heyri ég, að séra Jón segir; „Takið þið gröfina þarna hjá
þessum gröfum"; hann bendir um leið með hægri hendinni á
grafirnar—þá sá ég að þarna voru grafir—og bætir við: „Nú
er hægri hönd mín orðin máttlaus“.
Pá vaknaði ég.
Séra Jón fluttist að Sauðanesi vorið 1906; þar dó síðasta
kona hans um sumarið.
VI. Maðurinn, sem var að biðja guð miskunnar.
Nóttina fyrir 20.des. 1909 dreymdi mig, að ég þóttist
ganga út í kirkjuna hér á Möðruvöllum, og ætlaði inn í
kórinn. Stúlka af heimilinu var með mér. Þegar við komum
inn á kirkjugólfið, sé ég mann standa inni á gráðupallinum,
hallast fram á altarið og byrgja fyrir andlit sér með höndun-
um. Hann er að tala, og svo hátt, að ég heyri glöggt fremst á
kirkjugólfið að hann er að biðja guð miskunnar og fyrir-
gefningar á syndum sínum. — Eftir að við höfðum staldrað
þarna við örlítið, segir stúlkan, sem með mér var: Æ, við
skulum halda áfram inn í kórinn. En ég þverneitaði því. I
þessari svipan snýr maðurinn sér snögglega við, og þegar
hann kemur auga á okkur, gengur hann mjög hratt fram hjá
okkur og út úr kirkjunni; í því hann snaraðist fram hjá okkur
þekkti ég hann, hafði séð hann hjá Óla bróður mínum á
Hjalteyri; ég flýti mér út til að vita, hvert hann myndi eigin-
lega vera að fara; hann gengur norðaustur í kirkjugarðinn og
hverfur þar.
Um morguninn eftir þessa nótt fannst maðurinn, sem mig
dreymdi og ég þekkti í svefninum, á bryggju á Hjalteyri,
skotinn gegn um höfuðið. Hann var jarðaður í norðaustur-
hluta kirkjugarðisins hérna, nálægt þeim stað, sem ég í
svefninum sá hann hverfa mér sjónum.
22