Morgunn - 01.06.1989, Blaðsíða 69

MORGUNN
HITT OG ANNAÐ
Umgangurinn í Akureyrarhúsinu
Veturinn 1912-1913 bjuggum við á Akureyri. Húsið, sem
við vorum í, var gamalt.
Fyrstu nóttina, sem ég var þar, heyrði ég umgang í her-
bergjunum. Ég vissi, að sá umgangur gat ekki stafað frá
mönnum, svo að ég hugsaði mér að komast fyrir, hvernig á
þessu stæði. Ekki varð ég neitt hrædd við þetta. Ég spurðist
strax fyrir um það, hvort aðrir, sem búið hefðu í húsinu,
mundu hafa orðið slíks varir. Ekki vissi neinn til þess.
En ég hélt áfram að heyra umgang um herbergin eins fyrir
því, en ævinlega þegar ég var ein. Oft voru hurðirnar opnað-
ar, eins og maður gengi um, Iátnar aftur á eftir sér. Það
gjörðist oft um bjartan dag. Ég sagði frá þessu jafnharðan og
það gjörðist, en heimilisfólk mitt dró það heldur í efa, hélt að
slíkt mundi ofheyrn eða því um líkt.
Svo var það kvöld eitt í rökkurbyrjun. Ég var stödd í
eldhúsinu ásamt stúlku, sem ég hafði. Ljós var í eldhúsinu,
annarstaðar ekki. Svo hagaði til, að innar af eldhúsinu var
svefnherbergi, fram af svefnherberginu stofa, ásamt for-
stofu; gegn um þessi herbergi varð að ganga til þess að
komast í eldhúsið, ef farið var forstofumegin. Nú heyrðum
við báðar, að komið var inn í stofuna úr forstofunni. Okkur
heyrðist vera gengið ofur hægt; þá var komið inn í svefnher-
bergið og gengið enn hægar, eins og læðst.
Mér datt ekki neitt kynlegt í hug, hélt að þetta væri maður,
sem var vanur að koma, og lagði það einmitt í vana sinn að
gjöra okkur þá stundum bilt við. Ég gat um það við stúlkuna,
hver ég héldi að þetta væri. Hurðin milli eldhússins og
svefniherbergisins var ekki læst, féll aðeins að. Ég horfði á
hurðina, því að ég bjóst við, að hún mundi rifin upp allt í
einu, en í stað þess sé ég og heyri, að hurðinni er skellt í lás;
þetta heyrði stúlkan líka. Mér datt nú í hug, að verða fyrri til
og grípa í lásinn og ætla inn. Þá er haldið mjög fast á móti. Ég
gat með naumindum bifað húninum, en ekkert meira. Allt í
einu er stokkið frá, og ég hálf datt inn á gólfið og sé í
skímunni frá eldhúsinu mann skjótast bak við hurðina. Ég
stekk upp í hornið á eftir manninum, en gríp í tómt; engin
67