Morgunn


Morgunn - 01.06.1989, Blaðsíða 44

Morgunn - 01.06.1989, Blaðsíða 44
SPÍRITISMINN MORGUNN milli lifandi manna og framliðinna, eða með öðrum orðum, að það sé hennar ætlunarverk, samkvæmt fyrirmælum Jó- hannesar-bréfsins, að „trúa ekki sérhverjum anda, heldur reyna andana, hvort þeir séu frá guði“. En þá er ekki fjarri lagi, að því er mér virðist, að spyrja að hverju gagni vér getum búist við, eða vonast eftir, að spíritisminn og fyrir- brigði hans geti orðið. „Ég nefni fyrst af öllu vissuna um ódauðleikann. Satt er það að vísu, að mikill fjöldi manna hefur trúað því fastlega á öllum öldum, ekki aðeins að andinn lifi eftir líkamlegan dauða, heldur og að það líf sé ævarandi. En jafnvel um kristna menn er það að segja, að þó að þeir hafi trúað á persónulegan ódauðleika, þá hafa þeir oft óskað þess, að sannanir fyrir ódauðleikanum væru betur sannfærandi en þær eru. „Merkilegur kafli er í „Ævisaga dr. Johnsons“ eftir Boswell. Þar er sagt frá samræðu, sem fór fram í Oxford, Iaugardaginn 12. júní 1784. Dr. Johnson var þá gestur dr. Adams, yfirmanns Pembroke-collegísins. Boswell segir: „Ég hef ekki nein skrif um samtalið þetta kvöld, nema eitt brot. Ég minntist á sýn Lytteltons lávarðar, sýn, sem boðaði, hvenær hann mundi deyja, og að fyrirboðinn hefði ræst nákvæmlega. Þá sagði Johnson: Það er hið frábærlegasta, sem gerst hefur á minni ævi. Ég heyrði það með mínum eigin eyrum af vörum frænda hans, Westcote lávarðar. Mér þykir svo vænt um hverja sönnun, sem ég fæ um andlegan heim, að mér er ljúft að trúa henni. Dr. Adams svaraði; „Þér hafið nægar sannanir, góðar sannanir, sem ekki þurfa neinn stuðning“. Johnson sagði þá: „Mig langar til að fá þær meiri“. „Ef til vill hefur dr. Johnson aldrei verið í nánara samræmi við hugsunarhátt og tilfinningar Englendinga, eins og þeir gerast almennt, en þegar hann sagði, að hann langaði til að fá meiri sannanir fyrir andlegum heimi. Það er einmitt þessar sannanir, sem hugsanlegt er að spíritisminn færi mönnunum. En auk framhaldslífs andans eftir dauðann getur verið að spíritisminn fræði okkur eitthvað meira en trúarbrögðin hafa 42
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.