Íslenzk tunga - 01.01.1961, Síða 25

OAKV. FORN. NOKKUR, NOKKUÐ
23
ingin og svo til ætíð á þennan hátt, svo sem áður var vikið að. Á hinn
bóginn eru svo allmörg dæmi um, að sérhljóð annars atkvæðis sé
orðið o, án þess að undanfarandi u sé brottfallið, svo sem rakið
verður í næsta kafla. Verður því vart hjá því komizt að líta á þetta
sem tvær breytingar, enda þótt samtengdar séu.
VIII
Elztu dæmin um o í öðru atkvæði má flokka í tvennt eftir því,
hvort á undan sérhljóðum er u (v) eða ekki:
1) í G kemur einu sinni fyrir þgf. flt. rtocquorom 7028. í sama
handriti kemur og fyrir nf.-þf. flt. hvk. nocqnor 7035, en sú mynd
kemur og einu sinni fyrir í S (14031). í G er eitt dæmi um þgf. et.
hvk. necqj<.orio 7935, sem lita má á sem blendingsmynd af *nocqjíoro
og gömlu myndinni necqjrerio.
í nokkrum yngri 13. aldar handritum og handritabrotum koma
sams konar myndir fyrir. í NRA 52 eru þessi dæmi: Nf. et. kvk.
nacqjíor 92, nf.-þf. flt. hvk. nocquor 11°, þgf. flt. nocqjíorom 58. En
önnur dæmi um þetta fornafn eru: Þf. et. kvk. nacqwora l18, nf.-þf.
et. hvk. nacquat 91, ef. flt. nacqoarra 122, og loks þgf. et. hvk. naock-
oro 37. í AM 655 XXI, 4°, eru fjögur dæmi af níu af þessu tæi: Nf.
et. kk. nocqjjor 423, þf. et. kk. nocqoorn 310, þgf. et. kk. nocquorum
33, ef. et. kk. nocqoors 3°.36 En hin dæmin eru: Nf. et. kk. nacqooR
412, þgf. et. kk. nacqoarom 321, þgf. et. kvk. nacquaRe 34'5, þgf. et.
hvk. nacqjjaro 411'12, og loks nf. et. kk. necquer 27.37 Sams konar
dæmi eru í AM 325 II, 4° (§ 12), og áður voru nefnd fjögur dæmi
í A (§4).
í GkS 1009, fol. (Morkinskinnu), hjá hönd I, er ritað hefur meg-
inhluta bókarinnar, eru og allmörg dæmi af þessu tæi, en aðrar stofn-
36 í nocquor o. s. frv. er annað atkvæði skammstafað or ofan línu, en í þgf.
nocquorum er ritað orum ofan línu. Þessar skammstafanir eru ekki kunnar úr
öðrum handritum.
37 í necquer er ue skammstafað með striki yfir q (sjá neðanmálsgr. 10).