Íslenzk tunga - 01.01.1961, Side 100

Íslenzk tunga - 01.01.1961, Side 100
96 HREINN BENEDIKTSSON century.70 The existence of this pronunciation in the East is reported by Arni Magnússon.71 However, perhaps this case is not so typical or important as it is generally considered to be. From Árni Magnús- son’s statements it is not manifest whether this was a universal feature, i. e. that the diphthong [ai] did not exist, or if the older pronunciation survived in a few words only. To-day we still have remnants of this pronunciation, e. g. geslcur for gœskur ‘my good fellow’, gerkvöld for gœrkvöld ‘yesterday evening’. Árni Magnússon says:72 Lekur pro lœkur; kiete pro kœte et similia has until recently been the common pronunciatio in the Eastern Fjords. In the youth of those who are now (1703) middle-aged, old people said this, and young people also, in some words. Now it is said to be mostly abolished propter com- mercium of the Northerners, who have migrated there, especially women. Thus it is clear that in Árni Magnússon’s time this pronunciation was preserved in a few words only, but his statement is not precise enough to decide whether it had been universal or at least predomi- nant one generation earlier. Instead of ancient long close é we find, sporadically as early as the first half of the thirteenth century, the spelling ie, whose frequency greatly increases in the following centuries. The modern equivalent invariably is [je]. In a letter, dated July 28, 1651, to Ole Worm, the Danish scholar, Bishop Brynjólfur Sveinsson makes observations about this sound which seem to imply a dialect difference at his time. He says:73 70 See footnote 40. 71 Árni Magnússons levned og skrifter, II, pp. 251f. 72 Ibid., p. 251: Lekur pro lækur, kiete pro kiæte et similia hefur til skammrar stundar vered almenneleg pronunciatio í Austfiördum. I ungdæmi þeirra sem nu (1703) eru midalldra sögdu þad gamler menn, hiner yngre og i sumum ordum. Nu skal þad ad mestu af lagt vera, propter commercium Nor- lendskra er þangad liafa bygdum fared, hellst qvennfolk. 73 See Bj. M. Ó1 sen, “Om overgangen é — je i islandsk,” Arkiv jor nordisk filologi III (1886), p. 191.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174

x

Íslenzk tunga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslenzk tunga
https://timarit.is/publication/852

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.