Læknablaðið - 01.08.1959, Qupperneq 80

74
LÆKN ABLAÐIÐ
loknu er conjuntivaskurðurinn
íramlengdur upp á við, upp yfir
festingu m. rectus superior og sá
vöðvi hreinsaður svo langt aftur,
sem til næst, enn fremur sclera
milli þessara tveggja vöðva. M.
rectus sup. er síðan klofinn með
sljóu verkfæri vel 15 mm. aftur frá
bulbusfestingu sinni, ytri (lateral)
hluti hans klipptur frá bulbus og
teygður út á við og niður á við.
Hann er síðan vandlega saumaður
við efsta hluta bulbusfestingar m.
rectus lateralis. Conjunctivaskurður-
inn er síðan lengdur niður á við
yfir bulbusfestingu m. rectus inferi-
or og sá vöðvi klofinn á sama hátt
og efri vöðvinn. Ytri (laterali) hluti
hans er síðan saumaður við neðsta
hluta bulbusfestingar m. rectus lat-
eralis. Að lokum er tenonscapsulae
og conjuntivalsári lokað með sam-
felldum saumi. Vöðvar eru saum-
aðir með girni 0000 að gildleika, en
conjuntiva saumuð með fínu silki.
Að aðgerðinni lokinni virðist augað
rétt og er því horfið frá að gera
tenotomi á m. rectus medialis. Báð-
um augum er lokað í tvo sólar-
hringa. Saumar í conjunctiva eru
teknir á sjötta degi og umbúðir
teknar af auganu 10 dögum eftir
aðgerðina. Á sjötta degi er byrjað
að æfa hreyfingar augans um leið
og umbúðum er skipt, tvisvar á dag.
Á tíunda degi, þegar umbúðir eru
teknar, getur sjúklingur hreyft aug-
að nokkuð út á við frá stefnu beint
fram og ekki er vart sjónklofning-
ar, þegar horft er niður og beint
fram. Roði helzt á auganu um tíma,
en þegar sjúklingur fer af sjúkra-
húsinu, þann 7/2 1959, er augað
hvítt og ósárt viðkomu. Hreyfing
er góð út á við allt að 20° frá stefnu
beint fram. Engin sjónklofning nið-
ur á við né út á við allt að 20° frá
stefnu beint fram, hins vegar verð-
ur vart við sjónklofningu við mestu
hreyfingu upp á við. Sjúklingurinn
heldur höfði eðlilega, er hann horfir
beint fram.
Við síðustu skoðun, um mánaða-
mótin marz—apríl, hefur hreyfing
aukizt út á við í ca. 25° frá stefnu
beint fram. Engin sjónklofning inn-
an þeirra takmarka, en þó verður
ennþá sjónklofning, þegar horft er
hið mesta upp á við.
Eins og hér að framan getur,
verður árangur sá, er fékkst
með aSgerS þessari aS teljast
góSur. Hann er ekki lakari en
þaS,sem bezt telst annars staSar,
þar sem hún hefur verið reynd.
ÞaS má eflaust þakka því, aS
ekki leið lengra frá því aS vöSv-
inn lamaSist og þar til aSgerS-
in var gerS, en rúmlega tveir
mánuSir. Auk þess var í þessu
tilfelli m. rectus lateralis styttur.
Þegar aSgerS er gerS áSur en
2—3 mánuSir líða frá lömun,
hefur mótvægisvöSvinn varla
stirSnaS meira en svo, aS oftast
má sleppa viS aS færa hann
aftur.
Reaction á auganu varS all-
mikil eftir aSgerSina, svo sem
oftast verður, en ekki svo mikil
aS hætta virtist af. Þó voru
nokkur óþægindi fyrstu 3—4
dagana frá aSgerSinni. Margir
nota heita bakstra eftir aSgerS,
fyrstu daga á eftir, en ekki var
þaS gert í þetta sinn. Mjög erf-
itt er aS deyfa augaS, svo aS aS-
gerðin verSi ekki sársaukafull,
vegna þess live mikiS þarf aS
teygja vöSvana þegar þeir eru
fluttir til. Vegna sársauka við