Félagsbréf - 01.07.1957, Side 76

74
PÉLAGSBRÉF
Síðustu 20 árin hefur hann fengizt við skáldsagnagerð, sögu-
rannsóknir og alls konar fræðimennsku jöfnum höndum. Á ár-
unum 1934—35 komu út eftir hann tvær sögulegar skáldsögur
frá Rómaveldi, „7, Claudius“ og „Claudius the God“, sem gerðu
hann heimsfrægan. Þá skrifaði hann ákaflega umdeilda bók um
Jesúm og aðra um Hvítu gyðjuna í sögnum og trúarbrögðum
mannkynsins. Sem ljóðskáld
hefur Graves verið í stöðugum
vexti, en fer aldrei troðnar göt-
ur. Hann er eins konar Próme-
þevs á skáldaþingi.
* *
*
W. H. Davies (1870—1940)
fæddist á fátækraheimili og
lifði flökkulífi mestan hluta
ævinnar. Bernard Shaw „upp-
götvaði" hann árið 1905, og
næstu 30 árin sendi hann frá
sér hvorki meira né minna en
17 ljóðabækur og 5 bindi af
sjálfsævisögu sinni, sem er með-
al hins fágætasta, sem um get-
ur á þessu sviði. Ljóð Davies eru barnslega einföld að efni og
formi. Hann lifir í eigin hugarheimi og lýsir því, sem fyrir aug-
un ber, á sérstæðan hátt. Ljóðeyra hans virðist vera óskeikult,
en hugsun hans mjög ófrjó. Honum hefur verið líkt við fugl-
ana, sem syngja söngva sína án umhugsunar eða áreynslu, en
töfra alla, sem á þá hlusta. Hann á sakleysi og furðuhæfileika
barnsins: allt sem hann sér og heyrir vekur honum undrun og
gleði, eins og hann hafi aldrei séð þessa hluti fyrr, og í ljóð-
um sínum tjáir hann þessa undrun óskerta af íhygli eða heim-
spekilegum vangaveltum. Hann lifir náttúruna á sinn eigin upp-
runalega hátt og elskar allt, sem lífsanda dregur. Einfaldleiki