Félagsbréf - 01.07.1957, Qupperneq 100
98
FÉLAGSBRÉF
son skáld til að færa minningarnar í letur, og virðist hann hafa
ynnt það verk samvizkusamlega af hendi.
Tæpast verður sagt, að hér sé um mikið verk að ræða. Minn-
ingarnar sjálfar eru um tvö hundruð síður auk ættarskrár og
letrið óvenju stórt og gisið. Bókin skiptist í þrjá hluta: I. Bernska
og æskuár, II. Útivistarár, III. Starfsárin. Af þessum þrem hlutum
finnst mér fyrsti hlutinn lang
beztur. Þar er lýst á skemmti-
legan hátt, hvernig ýmis nátt-
úruundur höfðu djúpstæð áhrif
á barnshugann, svo djúpstæð.að
þeiii'a áhrifa hefur gætt í list-
sköpun Ásmundar allt til elli-
ára. Skemmtileg er einnig frá-
sögnin um bæjarþilin í Flóan-
um, sem hvert um sig hafði sitt
persónulega svipmót í huga
drengsins, og voru flest þeirra
í vitund hans tengd einhverju
sönglagi eða erindi, sem hon-
um fundust táknræn fyrir þau.
Þá er á skemmtilegan hátt sagt
frá fyrstu listaverkum hins
vaknandi listamanns, líkani af
Hróarsholtsklettunum, bænum og kirkjunni, gerðu úr leir,
grjóti og mosa, fyrstu Heklumyndinni, málaðri með tau-
bláma og krít og haglega smíðaðri skútu með útskorinni stafn-
mynd, sem listamaðurinn bar á bakinu til Reykjavíkur og seldi
þar fyrir tvær krónur til að kaupa fyrir jólaglaðning handa
þeim, sem heima voru.
Mér virðist sem fyrsti hluti bókarinnar sé lang persónulegast-
ur, og Ásgrímur hafi þar mest opnað huga sinn. Síðari hlut-
arnir eru að vísu hinir læsilegustu, en þó eins og nokkur vönt-
un á innileika og í sumum köflunum í síðasta hlutanum er bein-
línis tómahljóð, þeir minna á skýrslur. Frágangur bókarinnar er
góður.