Félagsbréf - 01.07.1957, Síða 105

FELAGSBREF
103
ur styr, sem eðlilegt er um ritstjóra stjórnmálablaðs, en á
einu sviði hefur hann þó verið hinn óumdeilanlegi meistari ís-
lenzkrar blaðamennsku, en það er í því að skrifa blaðaviðtöl.
Hafi einhver dregið í efa hæfni Valtýs á þessu sviði, þá tekur
bók hans, Þau gerðu garðinn frægan, af allan vafa í þessu efni.
Höf. virðist ótrúlega laginn að ná því bezta mögulegu í hverju
viðtali og leiða og hvetja þann,
sem talað er við án þess að koma
um of fram sjálfur. Betur væri,
að bók þessi yrði hvatning til ann-
arra blaðamanna að fara meir inn
á þessa braut blaðamennskunnar,
en verið hefur, og hún gæti einnig
orðið þeim hvöt að vanda sig sem
mest, að slá ekki af kröfunni um
listræn vinnubrögð, þó að þeir séu
að skrifa í dagblöð. Það er nú svo
komið, að blöðin eru helzta lestr-
arefni þjóðarinnar, og væri því
full nauðsyn á, að meir yrði vand-
að til þess, sem þar birtist, en
gert hefur verið hingað til. Ég
mun ekki ræða sérstaklega um
einstök viðtöl. Þau eru eðlilega
misjöfn að gæðum, en ég minnist þess ekki að mér fyndist
neitt þeirra lélegt. Bókin er hin snyrtilegasta að öllum frágangi,
en talsverður galli er, að ekki skuli vera greint við hvert viðtal,
hvenær og hvar það hafi fyrst verið prentað.
Enn á hcintleið.
Bók þessi er framhald af ævisögu höfundar, Alltaf á heim-
leið, sem kom út árið 1953, og nær þessi hluti yfir tímabilið
1940—1948, en mestan hluta þess tíma dvaldist hann í Svíþjóð.
I bókinni er sagt frá stofnun og rekstri fyrsta sendiráðs Islands
í Stokkhólmi, og hefur bókin á því sviði nokkurt heimildargildi
Valtýr Stefánsson.