Þjóðlíf - 01.09.1986, Síða 16

i 1
w - 1

r...

KERFI
Teikning: Brian Pilkington
Eftir Jón Rúnar Sveinsson
í lok febrúar á þessu ári gerðust
þau tíðindi að svonefndir „aðilar
vinnumarkaðarins“ tóku að sér það
hlutverk að hanna nýtt húsnæðislána-
kerfi. Allir þræðir voru í skyndi
tengdir framhjá félagsmálaráðherra,
ríkisstjórn og þingmönnum. Tæplega
tveimur mánuðum síðar, þann 23.
apríl, litu svo dagsins ljós ný lög er
fela í sér algera uppstokkun hins
eldra kerfis.
Með svonefndum Ólafslögum árið
1979 var tekin upp full verðtrygging
fjárskuldbindinga. í húsnæðislögum
ríkisstjórnar Gunnars Thoroddsen
frá 1980 var hins vegar þannig búið
um hnútana, að fjármögnun lána-
kerfisins var allsendis ófullnægjandi
við þær gerbreyttu aðstæður er verð-
tryggingin skapaði.
Sá skortur á heildarhugsun sem
þetta hrópandi ósamræmi laganna
ber vitni um varð bráðlega að fræjum
víðtækrar kreppu í húsnæðismálum.
Undirbúningur beggja lagasetning-
anna fór fram árið 1979 er félags-
hyggjumaðurinn MagnúsH. Magnús-
son var ráðherra húsnæðismála. Þeg-
ar félagshyggjumennirnir Ragnar
Arnalds og Svavar Gestsson sátu í
embættum ráðherra fjár- og félags-
mála á árunum 1980-83 fór að bera á
einkennum kreppunnar. Hún skall
svo á af fullum þunga skömmu eftir
að félagshyggjumaðurinn Alexander
Stefánsson tók við sem hæstráðandi
húsnæðismála. Á valdatíma Alexand-
ers hefur kreppan vaxið svo og dýpk-
að, að Húsnæðisstofnun hefur orðið
að opna sérstaka neyðarlánadeild.
íslendingar hafa lengst af, nauðug-
ir viljugir, orðið að vera sjálfum sér
næstir í húsnæðismálum. Með mikilli
eigin vinnu og hjálp verðbólgunnar
hafa 90 prósent landsmanna eignast
þak yfir höfuðið. í raun réttri liggur
alls engin meðvituð og þaulskipulögð
„sjálfseignarstefna“ þar að baki. Þeg-
ar farið var að krefjast verðtryggðrar
endurgreiðslu lánsfjár að viðbættum
allt að 5-7 prósent raunvöxtum var
fótunum kippt undan íslenska
draumnum um eigið húsnæði jafnt
16 ÞJÓÐLÍF