Dagblaðið Vísir - DV - 03.08.2012, Page 31

Leit í eigin barm eftir skiLnað
firði og sem barni fannst henni allt
sem hann gerði mjög spennandi og
skemmtilegt. Sá áhugi hélst alveg
fram á fullorðinsaldur og varð til þess
að hún valdi sér preststarfið að ævi-
starfi.
„Þegar ég ákvað að fara í guðfræði
var engin prestvígð kona á landinu
þannig að pabbi minn spurði mig
að því hvort ég væri alveg viss. Ekki
af því að ég var stelpa heldur vegna
þess að hann þekkti þetta starf og
hann var allt í allt prestur í 35 ár á Ísa-
firði og gekk í gegnum ýmislegt með
fólkinu sínu. Það var ekki áfallahjálp
í þá daga. Það var ekki einhver sem
kom og hjálpaði til þegar heilu skips-
áhafnirnar fórust, þannig að hann
vissi að prestsstarfið gat reynt á og
getur reynt á. Ég held að það hafi að-
allega verið þess vegna sem hann
spurði mig. En svo predikaði ég hjá
honum þegar ég var á öðru ári í guð-
fræðideildinni og hann minntist
aldrei á þetta eftir það,“ segir Agnes
glettin. Það rann líklega upp fyrir
föður hennar þegar hann sá dóttur
sína í predikunarstólnum að prests-
starfið var henni í blóð borið.
„Svo dó hann nú áður en ég vígð-
ist þannig að hann sá mig aldrei sem
prest en auðvitað var það kveikjan að
þessu og varð til þess að ég ákvað að
fara í guðfræðideildina eftir að hafa
orðið stúdent af eðlisfræðibraut.“
Þegar Agnes hóf nám í guðfræði-
deild Háskóla Íslands hafði engin
kona verið vígð til prests á Íslandi.
Áður en hún lauk námi höfðu þó
tvær verið vígðar og varð hún sú
þriðja í röðinni. Hún tekur þó fram
að það hafi orsakast af því hvar hún
er í stafrófsröðinni. Þau voru fjögur
sem voru vígð á sama tíma, tveir karl-
ar og tvær konur og var það í fyrsta
skipti sem kynjahlutföll við vígslu
presta voru jöfn.
Breytir ásýndinni sem kona
Og áfram ryður Agnes brautina sem
kona. Aðspurð segist hún ekki gera
sér grein fyrir því hvort henni finn-
ist meiri kröfur og væntingar gerð-
ar til hennar sem biskups en for-
vera hennar þar sem hún er kona.
„Sjálf hef ég hitt alveg ótal marga,
bæði karla og konur, sem eru mjög
ánægðir og glaðir með að kona skuli
vera orðin biskup Íslands. Það segir
mér að það hefur eitthvað að segja
en ég get ekki alveg sjálf metið þetta
því þetta stendur svo nærri mér.“
Hún er þó viss um að það að
hún sem kona muni breyta allri
ásýndinni og miklu innan kirkjunn-
ar því karlmenn og konur hugsi ekki
eins. Sem dæmi um breytingu tek-
ur hún textann sem lesinn var upp
við vígslu hennar. „Í textanum þegar
biskup felur manni embættið stend-
ur að maður eigi að vera ráðhollur
faðir, en það gekk ekki að mér fannst
og engum fannst. Þá spurði bisk-
up hvort hann ætti að segja ráðholl
eða ráðholl móðir og ég sagði ráð-
holl móðir. Bæði er það í samræmi
við textann sem var og eins þá upp-
lifi ég mig svolítið svona sem móð-
ur. Ég er mamma sjálf, þriggja barna,
og ég hef upplifað mig mjög sterkt
sem móður sem prestur vegna þess
að þetta eru sóknarbörnin mín, seg-
ir Agnes og leggur áherslu á börnin.
„Maður fær svona móðurlega tilfinn-
ingu gagnvart sóknarbörnum sín-
um. Og eins þessar móðurlegu til-
finningar, þær eru í mér, þannig að
ég held að það hljóti að vera að
Viðtal 31Helgarblað 3.–7. ágúst 2012
„Ég get bara ekki
litið á samkyn-
hneigt fólk öðruvísi en
annað fólk.