Jökull - 01.12.1958, Blaðsíða 8

4. mynd. Gryfjugröftur í
Grímsvötnum. — Digging
a pit in Grimsvötn. —
Ljósm. K. Maute, 10. júní
1958.
hnúkana í svarta þoku og voru skíðamenn send-
ir út og suður í hnúkaleit, en kl. um 20 rofaði
til, svo að grillti í Grímsvötn og var Gusi þá
staddur skammt vestur' af Svíahnúk vestri. Mun
meiri bráðnun hafði verið við Svíahnúk eystri
þetta sumar en sumarið áður. Haustið 1957 var
hæðarmunur þrepskjaldar skáladyra og hjarn-
flatarinnar norður af skálanum 2.8 m; nú var
munurinn 4.8 m. Leysingarvatnslækur rann
vestur með hnúknum og þurfti ekki að bræða
snjó til matseldunar og þvotta. Hámarks-lág-
marksmælir á norðurvegg skálans sýndi + 28° C
og ~ 6° C.
Þriðjudagur 9. september. — Þennan dag all-
an var sunnangola og súld. Hiti kl. 14 3° C.
Skyggni um 20 m. Var lítið hægt að aðhafast,
en síðari hluta dagsins varið til að tína saman
spýtnarusl, er var á víð og dreif um allan
hnúkinn. Síðan voru hellar kannaðir og fundust
nokkrar nýjar hvelfingar vestur af Varmhól,
viðbrigða fallegar, þar sem þak var svo þunnt,
að birtu lagði í gegn, fagurbláa í einni hvelf-
ingunni, en blágræna í annarri.
Miðvikudaginn 10. september. — Að morgni
þessa dags var enn þoka, en komin hæg norð-
vestanátt. Kl. 12,30 var haldið niður í Grims-
vötn. Er komið var neðarlega í Svíahnúk tók
að rofa til og sást móta fyrir sleðaslóðinni frá
því um vorið. Það reyndist því auðvelt að finna
staðinn, þar sem gryfjan hafði þá verið grafin.
Valur Jóhannsson og Halldór Ólafsson voru
kvaddir til að grafa gryfju rétt hjá þeirri fyrri,
6