Jökull - 01.12.1958, Qupperneq 21

HÁLFDÁN BJÖRNSSON, KVÍSKERJUM:
Gróður og dýralíf í Káraskeri
í Iváraskeri er kominn allmikill gróður, sér-
staklega í norður- og suðurhluta skersins, en
minna um miðju þess, enda var jökull þar yfir
fram að 1947. Eru þar fremur strjálir toppar
af ýmsum plöntutegundum. I norður- og suður-
hluta skersins er víða orðnir samfelldir toppar
af grastegundum og blómplöntum, sérstaklega
í lægðum og lækjadrögum. Óvíða sjást þroska-
legri plöntur af þeim tegundum en þar, enda
eru skilyrði mjög hagstæð fyrir plöntur, sem á
annað borð una sér í leirkenndum jarðvegi,
eins og er ofan á skerinu, og jarðraki er þar
nógur, því að vatn vætlar hér og þar austur af
skerinu vegna jökulbráðnunar.
Af plöntum höfum við fundið 33 tegundir í
Káraskeri, og eru sumar orðnar furðu útbreidd-
ar um skerið á þessum 20—30 árum, sem liðin
eru, síðan jökull tók að hverfa af því. Aftur
virðast sumar tegundirnar vera nýkomnar og
ekki nema eitt eða örfá eintök til af þeim enn
í Káraskeri:
Tegundalisti úr Káraskeri:
1. Fjallafoxgras (Phleum commutatum). Nokk-
uð algengt.
2. Fjallapuntur (Deschampsia alpina). Sáum
10—15 plöntur.
3. Lógresi (Trisetum spicatum). Var nokkuð
algengt.
4. Blásveifgras (Poa glauca). Var nokkuð al-
gengt.
5. Lotsveifgras (Poa laxa *flexuosa). Var mjög
algengt.
6. Fjallasveifgras (Poa alpina). Var livarvetna
um skerið og algengasta grastegundin.
7. Sauðvingull (Festuca ovina). Sáum eina
þúfu af honum.
8. Blávingull (Festuca vivipara). Sáum 20—30
plöntur.
9. Axhæra (Luzula spicata). Sáum þrjár plönt-
ur.
10. Ólafssúra (Oxyria digyna). Algeng.
11. Lækjafræhyrna (Cerastium cerastoides).
Mjög mikið og algengasta plantan.
12. Músareyra (Cerastium alpinum). Mjög al
geng.
13. Snækrækill (Sagina intermedia),fjórarplönt-
ur.
14. Lambagras (Siléne acaulis), ein planta.
15. Jöklasóley (Ranunculus glacialis), þrjár
plöntur.
16. Túnvorblóm (Draba rupestris), fjórar plönt-
ur.
17. Skriðnablóm (Arabis alpina). Nokkuð al-
geng.
18. Melskriðnablóm (Cardatninopsis petraea),
4—5 plöntur.
19. Flagahnoðri (Sedum villosum), ein planta.
20. Burn (Sedum roseum), ein planta.
21. Þúfusteinbrjótur (Saxifraga caespitosa). Var
nokkuð algengur.
22. Laukasteinbrjótur (Saxifraga cernua), 1—2
plöntur.
23. Lækjasteinbrjótur (Saxifraga rivularis) ca.
10 plöntur.
24. Vetrarblóm (Saxifraga oppositifolia), ca. 10
plöntur.
25. Snæsteinbrjótur (Saxifraga nivalis), 20—25
plöntur.
26. Ljósadúnurt (Epilobium lactiflorum), 15—
20 plöntur.
27. Geldingahnappur (Armeria vulgaris), tvær
plöntur.
28. Blóðberg (Thymus arcticus), ein planta.
29. Fjalladepla (Veronica alpina), 8—10 plönt-
ur.
30. Steindepla (Veronica fruticans), ein planta,
31. Hvítmaðra (Galium pumilum), þrjár plönt-
ur.
Enn fremur fundum við um 20—25 plöntur
af dúnurt, sem mér virðist vera fjalladúnurt
(Epilobium anagallidifolium), en getur verið
að það sé hciðadúnurt (Epilobium Horne-
manni). Einnig fundum við eitt eintak af fífli
(Taraxacum).
Flagahnoðrann (S. villosum) og fífilinn fund-
um við í fyrri ferðinni (1. sept. 1957), en ekki
í síðari ferðinni (17. ágúst 1958).
Allar plöntutegundirnar hafa fundizt í Esju-
fjöllum og algengustu tegundirnar eru einnig
í Mávabyggðum. Er sennilegt, að fræ af þeim
flestum eða öllum hafi borizt frá þeim fjöllum.
Þrjár tegundir af mosum voru í Káraskeri,
en þeir voru á fáum stöðum og lítið áberandi.
Lækjaslý var þar í smálæk.
19