Þjóðmál - 01.03.2013, Síða 23

Þjóðmál - 01.03.2013, Síða 23
22 Þjóðmál voR 2013 Sjálfur hyggst ég ekki reyna að sanna, að boðskapur frjálshyggjumanna sé æski- legur . Ég minni aðeins á, að menn búa yfir þremur ráðum, þegar þeir girnast eitthvað, sem náungar þeirra eiga eða ráða yfir: fortölum, ofbeldi eða kaupum . Fortölur eiga við í fámennum hópi, þar sem menn þekkjast og treysta hver öðrum . Því er það, að valið í fjölmennari hópi, svo að ekki sé talað um heimsbyggðina alla, hlýtur að vera um ofbeldi eða kaup, sverð eða verð . Annaðhvort neyðir maður náunga sinn til að láta eitthvað af hendi eða greiðir honum fyrir það verð, sem báðir sætta sig við . Kerfi frjálsra viðskipta er um leið kerfi sjálfsprottinnar samvinnu í stað valdboðinnar . Því fer þess vegna fjarri, að það sé siðlaust eða jafnvel ómannúðlegt . Frjálshyggja felur ekki heldur í sér aðdáun á ágirnd, sem er ein af dauðasyndunum sjö í kristnum sið . Ágirnd er áreitni, ásælni, löngun manns í það, sem honum ber ekki . Jafnframt því sem frjálshyggjumenn hafna henni, gangast þeir hiklaust við sjálfselsku sem mikilvægu afli í mannlífinu, enda hljóta menn að mega elska sjálfa sig eins og náunga sína . Munurinn á ágirnd og sjálfselsku er eins og munurinn á fíkn og nautn . Sjálfselskan er umhyggja manna fyrir sér og sínum, sjálfsbjargarhvöt, ávinningsvon . Og máli skiptir, hvaða sjálf menn elska . Séra Arnljótur Ólafsson sagði í fyrsta íslenska hagfræðiritinu (1880): „Aðgætanda er, að sjálfselskan er meginafl mannsins og að mennirnir eru engan veginn misgóðir eftir því, hve mjög þeir elska sjálfa sig, heldur eftir hinu, hvað þeir elska hjá sjálfum sér og í sínum kjörum .“ Sjálfið býr síðan ekki aðeins inni í manninum, heldur getur hann fært það út til annarra . Sú móðir, sem hlúir að barni sínu, hefur fært sjálf sitt út til þess . Móðurást hennar er annað og meira en náungakærleikur, eins og náungakærleikur er annað og meira en matarást . Þótt kennt sé í kristnum sið, að við eigum að elska náunga okkar eins og sjálf okkur, merkir það ekki nauðsynlega, að við eigum að elska þá á sama hátt eða jafnheitt og okkur sjálf og nánustu vandamenn . Í verki getum við helst elskað náunga okkar með því að fullnægja þörfum þeirra sem best, og það gerist í frjálsum viðskiptum á markaði . Kerfi gróða og taps veitir ómissandi upplýsingar um, hvernig einn maður getur af eigin hvötum og ótilneyddur nýtt hæfileika sína í þágu annarra . Í skiptum manna, sem þekkjast ekki og treysta ekki hver öðrum, er matarást skilvirkari en náungakærleikur . Það er að vísu líka rétt, sem Kristur boðaði, að maðurinn lifir ekki á brauði einu saman . Margt annað skiptir máli í lífinu . En maðurinn þarf samt á brauði að halda, og Adam Smith benti á, að við væntum ekki brauðs okkar vegna góðvildar bakarans, heldur umhyggju hans um eigin hag . Frjálshyggjumenn vilja ekki stækka sneið eins manns með því að smækka sneið annars, heldur með stærri brauðum, blómlegum bakaríum . Jafnframt getur það verið kostur frekar en galli, að við treystum F rjálshyggjumenn vilja ekki stækka sneið eins manns með því að smækka sneið annars, heldur með stærri brauðum, blómlegum bakaríum . Jafnframt getur það verið kostur frekar en galli, að við treystum frekar á matarástina en náungakærleik- ann í viðskiptum ókunnugs fólks á frjálsum markaði . Kapítalisminn spyr ekki, hvernig bakarinn sé á litinn, heldur hvernig brauðið sé á bragðið .
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97

x

Þjóðmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.