Ljóðormur - 01.03.1987, Síða 33

4
Ef ekki væri fyrir þröskuldana
þyrftum við aldrei að hreyfa fæturna svifum
sentimetra frá gólfi innum
hurðirnar knúnir af gasi
manngæskunnar langatöng og þumall
klemma aftur nasavængina.
5
Munnurinn er innra eyra og sálin
kuðungur í skel sinni vökvi
já vessi við erum heyrnarlaus
á eigin orð gatið á hljóðhimnunni
sem þau drjúpa út um
hefur stækkað með óhljóðum
sem við heyrum ekki lengur.
6
Englarnir sem vaka yfir okkur eru
njósnarar á eftirlaunum biðja
forheimskaðan guð um tafarlausar refsingar
og dögunum blaeðir inn í næturnar.
LJODORMUR
31