Ljóðormur - 01.03.1987, Síða 41

nútímann og efnir í sífellu til samsæris með fjölmiðla-
menningu gegn einstaklingsbundinni íhugun veruleikans.
Þótt fáum íslenskum skáldum hafi lánast betur að leika
með útlit ljóða en Gyrði, ber mun minna á þessum ein-
kennum í nýjustu bókunum. Þetta er ekki merki um að
skáldið sé að þroskast burt frá einhverjum leikaraskap,
eins og sumir kynnu að ætla, heldur tel ég að þetta sýni
fyrst og fremst vönduð vinnubrögð Gyrðis; í Tvíbreiðu
(svig)rúmi og einskonar höfuð/lausn er myndrænt útlit
ljóðanna meginþáttur í þeim sterka heildarsvip sem ljóða-
bækur Gyrðis hafa ætíð til að bera, en í nýjustu bókunum
eru efnistök og stemmning sem ekki kalla á stuðning eða
túlkunarstoð frá ytra ljóðformi umfram það sem viðtekið
má kallast í módernískri ljóðagerð.
Þótt stefnumótum við boðskiptamiðla múgmenningar
hafi raunar einnig fækkað í þessum síðari bókum (í þeim
eru t.d. engin ummerki auglýsinga, sem Gyrðis hefur
stundum fléttað inn í ljóð sín), mynda þau enn grunnþátt
í ljóðheimi Gyrðis; þessi þáttur er samslunginn öðrum á
vissan hátt sem við sjáum forboða um í ljóðinu "2" í eins-
konar höfuð/lausn (bls. 18);
úr blokkinni sástu loftnetsskóginn af
4ðu hæðinni þéttast & veturinn þýngja
eins & í reykvísku tragísku ljóði &
brjóstið líka þúngt eins & steinninn
á götunni grárri en í nokkurri fræðslu
mynd dvergur að fara yfir gatnamótin í
gulleitri birtu & djúpstæð minníng vakn
ar undir svefninn um hryllíng bakvið
glerið kúpta fyrir mörgum árum & óttinn
(eykur á dimmuna þegar tímaferðalaginu
lýkur)á sama stað(innifyrir)dagskránni
enn einusinni lokið góða nótt fyrir
l/2tíma GÓDA NÓTT
LJODORMUR
39