Dagblaðið Vísir - DV - 05.05.2017, Page 22

22 umræða
Útgáfufélag: DV ehf. Stjórnarformaður og útgefandi: Björn Ingi Hrafnsson
ritstjórar: Kolbrún Bergþórsdóttir og Kristjón Kormákur Guðjónsson Fréttastjóri: Einar Þór Sigurðsson
Framkvæmdastjóri : Sigurvin Ólafsson umbrot: DV ehf. Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
aðalnúmer: 512 7000
auglýsingar: 512 7050
ritstjórn: 512 7010
fréttaskot
512 70 70
Heimilisfang
Kringlan 4-12, 4. hæð
103 Reykjavík
Sandkorn
Helgarblað 5.–8. maí 2017
Ofsi í rétttrúnaði
Jónas Kristjánsson, fyrrverandi
ritstjóri, gerir heimsókn rithöf-
undarins Robert Spencer að um-
fjöllunarefni á heimasíðu sinni
en sá er víða illa þokkaður og
flokkaður sem múslimahatari.
Honum er til að mynda bann-
að að koma til Bretlands og ein-
hverjir vilja sömuleiðis að hon-
um sé meinað að koma hingað
til lands. Jónas segir: „Rétt-
trúað fólk á ýmsan málstað telur
nauðsynlegt að banna andstæð-
an málstað. Svo sem rasisma, ís-
lamófóbíu, nazisma, kvenhatur
og ýmiss konar annan isma.
Sjálfsagt er, að fólk geti mótmælt
ræðuhöldum óvinsælla skoð-
ana, en fráleitt, að ríkið hafi putt-
ann í slíku. Mér er það nýstár-
legt, að leiðinlegar skoðanir geti
talizt óviðeigandi og tilefni lög-
sókna. Of mikill ofsi er hlaupinn
í ýmsan rétttrúnað.“
Hinir sönnu
Framsóknarmenn
Ágreiningur innan Framsóknar
hefur ekki verið neitt launungar-
mál síðustu misseri og hafa stríð-
andi fylkingar lítið gert til að bera
klæði á vopnin. Eftir því sem
innanbúðarfólk
í flokknum seg-
ir er gjáin milli
stuðningsfólks
Sigmundar Davíðs
Gunnlaugssonar,
fyrrverandi for-
manns flokksins,
og þeirra sem flykkja sér á bak
við núverandi forystu Sigurðar
Inga Jóhannssonar, því sem næst
óbrúanleg. Hitt sé hins vegar
ólíklegt að klofningur verði og
stuðningsfólk Sigmundar Davíðs
hverfi á brott og stofni sinn eigin
vettvang. Einkum er það vegna
þess að báðar fylkingar telja sig
vera hina sönnu Framsóknar-
menn og það séu hinir sem eigi
að hverfa á brott. Er því allt kyrrt
um hríð.
Hverjum sitt
En þrátt fyrir þetta hjaðna ekki
bardagar og vega menn þar hver
annan í mesta bróðerni. Nú ber
svo við að boðaður hefur verið
miðstjórnarfund-
ur í flokknum 20.
maí næstkom-
andi. Ekkert er
svo sem óeðlilegt
við það enda seg-
ir í samþykktum
flokksins að halda
skuli slíkan fund. En stuðnings-
fólk Sigmundar Davíðs mun hafa
þrýst mjög á að slíkur fundur yrði
haldinn og það sem fyrst. Sama
fólk sá hins vegar enga ástæðu til
þess að boðað yrði til flokksþings
síðasta haust. Mun það skoðun
þeirra að söguleg útreið flokksins
í síðustu kosningum megi alfarið
skrifa á Sigurð Inga og ræða þurfi
þá frammistöðu á komandi mið-
stjórnarfundi.
Það er ekkert verra en
að missa barnið sitt
21 árs sonur Benedikts svipti sig lífi árið 2006. – DV
Eftirspurn: Engin
N
ýstofnaður Sósíalistaflokk-
ur Íslands er tímaskekkja.
Flokkurinn hefur fengið
allnokkra umfjöllun í fjöl-
miðlum sem skýrist líklega
aðallega af því hversu skringileg hug-
myndin er. Áhugi fjölmiðla á Sós-
íalistaflokknum endurspeglar hins
vegar ekki áhuga almennings en þar
virðist hann lítill sem enginn.
Dræmar undirtektir almenn-
ings hljóta að vera stofnendum Sós-
íalistaflokksins vonbrigði. Þeir hafa
sennilega vonast eftir því að þjökuð
alþýðan flykktist á Austurvöll 1. maí
og fagnaði því að hafa loks fundið
samastað í flokki sem hatast við auð-
valdið og kveðst ætla að hrifsa valdið
af hinum illu forréttindastéttum og
færa það til fólksins. En getur verið
að fólki finnist það ekki vera kúgað
og sjái ekki þörf á því að taka skírn til
sósíalisma? Allavega lét þjóðin ekki
sjá sig á Austurvelli 1. maí, þar sem
fulltrúar Sósíalistaflokksins hreiðr-
uðu um sig og biðu kjósenda sinna.
Þegar litið er á helstu baráttumál
Sósíalistaflokksins þá skera þau sig
furðu lítið frá áherslum þeirra vinstri
flokka sem fyrir eru í landinu. Far-
ið er fram á mannsæmandi kjör fyr-
ir alla landsmenn, krafist er aðgengi
að ódýru húsnæði og gjaldfrjálsu
heilbrigðiskerfi og þeim ríku er ætl-
að að greiða sitt til samfélagsins. Eitt
af gælumálum Sósíalistaflokksins
snýst svo um styttingu vinnuviku til
að bæta lífsgæði fólks.
Satt best að segja felst engin sér-
stök róttækni í þessum stefnumál-
um. Kjósendur gætu allt eins kos-
ið Vinstri-græn eða Samfylkinguna.
Munurinn virðist helst felast í því
að innan Sósíalistaflokks Íslands er
jafnvel talað um nauðsyn þess að
gera byltingu svo hægt sé að koma
stefnumálunum til framkvæmda.
Það setur reyndar strik í reikninginn
hjá Sósíalistaflokknum að það er
erfitt að undirbúa byltingu ef þjóðin
nennir ekki að taka þátt í henni.
Ný-sósíalistarnir tönglast á frös-
um um alræði auðstéttarinnar,
stöðuga fólsku hennar og rányrkju
og nauðsyn þess að taka frá henni
völdin. Ríka fólkið á víst að vera allt
aðrar manneskjur en aðrir, það veit
til dæmis ekkert um list, lætur sér á
sama standa um aðra og hefur bara
áhuga á peningum.
Rétt er að spyrja: eru þetta einung-
is frasar ætlaðir til atkvæðaveiða eða
liggur alvara á bak við þá? Flokkast
til dæmis allir fyrirtækjaeigendur og
forstjórar landsins til auðstéttar? Og
sömuleiðis allir þeir sem hafa grætt
á atvinnu sinni? Vill Sósíalistaflokk-
urinn svipta þetta fólk atvinnu sinni
og fara í stórfellda eignaupptöku?
Sé svo ætti það að koma skýrt fram
í stefnuskrá flokksins. Um leið væri
orðið morgunljóst hvaða hugmynda-
fræði flokkurinn fylgir – og sú er ekki
geðsleg. Slagorðin um hina þjáðu al-
þýðu og hið illa kapítal hrífa greini-
lega ekki þjóðina, enda byggja þau á
hugmyndafræði sem er löngu úrelt.
Sósíalistaflokkur Íslands er
undarleg viðbót við íslenska flokka-
kerfið. Undirtektir hafa verið svo
dræmar að ómögulegt er að ætla
annað en að flokksins bíði þau örlög
að deyja drottni sínum hægt og hljótt,
hugsanlega nokkuð fyrir næstu al-
þingiskosningar. Verður hann fáum
harmdauði. n
Hvernig væri að slíta stjórnar-
samstarfinu, Óttarr?
B
jarni Benediktsson, for-
sætisráðherra og formaður
Sjálfstæðisflokksins, hefur
stigið yfir línu sem forver-
ar hans hafa ekki áður gert,
nefnilega að réttlæta frammi fyrir al-
þjóð að eðlilegt sé að fjárfestar geri
heilbrigðiskerfið sér að féþúfu. For-
verar Bjarna hafa vissulega sum-
ir daðrað við einkavæðingu heil-
brigðiskerfisins en hér hefur hins
vegar tvímælalaust verið brotið blað
í stjórnmálasögunni.
Hausverkur Bjarna
Í fjölmiðlum, og einnig úr ræðustól
Alþingis, hefur Bjarni Benediktsson
lagt heilbrigðisþjónustuna að jöfnu
við hverja aðra atvinnustarfsemi.
Á Alþingi þriðjudaginn 2. maí
réttlætti forsætisráðherrann arð-
greiðslur úr heilbrigðiskerfinu með
samanburði við aðra atvinnustarf-
semi: „… þetta á ekki bara við á þessu
sviði heldur á svo mörgum öðrum
sviðum þar sem ríkið hefur ákveðið
að standa undir fjármögnun við-
komandi opinberrar þjónustu að það
geta skapast skilyrði til þess að það
verði einhver afgangur í rekstrinum.
Og það kann að vera hausverkur fyr-
ir suma að á einhverjum tilteknum
sviðum einkarekstursins þegar um er
að ræða heilbrigðisþjónustu að þessi
skilyrði skapist og lausnin sem þeir
hafa yfirleitt á þessum vanda er sá að
koma í veg fyrir að einkaaðilar starfi á
þeim vettvangi …“
Fram til þessa hafa margir talið vel
unandi við þá blöndu af einkarekstri
og opinberum rekstri innan heil-
brigðiskerfisins sem verið hefur við
lýði hér á landi. Almannaþjónustan
hefur verið kjölfestan í kerfinu en ein-
yrkjum jafnhliða gert kleift að stunda
starfsemi fjármagnaða úr ríkissjóði.
Niðurlæging Stjórnarráðs Íslands
Síðan hefur þessi einyrkjastarfsemi
sums staðar þróast yfir í samrekstur
einkaaðila á símaþjónustu og hús-
næði og ekkert nema gott um það
að segja. Í seinni tíð hefur hins vegar
tvennt gerst. Samið hefur verið við
einkapraxísinn á ríflegri nótum en
almannareksturinn og síðan hafa
fjárfestar komið til sögunnar, litið á
ríkisreknar lækningar sem arðvæn-
legan fjárfestingarkost til þess að
hagnast á.
Og ríkið hefur dansað með. Eða
hvers vegna skyldu eigendur Klíník-
urinnar geta selt hluti sína fyrir tugi og
hundruð milljóna nema fyrir þær sakir
að þarna sé um að ræða verðandi rík-
isrekna gullgerðarvél? Og tryggingin
fyrir slíku? Bjarni Benediktsson og fé-
lagar í Stjórnarráði Íslands!
Getur niðurlægingin orðið meiri
fyrir íslensk stjórnmál þegar hags-
munagæsla fyrir einkabrask er rek-
in eins opinskátt og við erum nú að
verða vitni að? Varla.
Afgangurinn hans Bjarna
Í framangreindri tilvitnun vísar for-
sætisráðherrann til þess að myndist
„einhver afgangur í rekstrinum“, hví
þá ekki greiða hann ofan í vasa fjár-
festa sem arð? Það sé „gamaldags“
að vera á móti því, klykkir hann út
með. Hvers konar rugl er þetta eigin-
lega?! Það er einmitt þetta sem menn
vilja forðast, að innleiða arðsemis-
sjónarmið inn í viðkvæma velferðar-
þjónustu. Þess vegna sneru Bretar til
baka einkavæðingu á eftirliti með ör-
yggi lestarkerfisins í Bretlandi og þess
vegna fóru menn að rýna ofan í skúr-
ingarföturnar í skólunum þar sem
einkavæddir rekstraraðilar höfðu
„skapað skilyrði“ fyrir rekstrarafgangi
með ónýtum þvottalegi og nákvæm-
lega þess vegna horfa menn til þess
að einkavædd heilbrigðisþjónusta
hefur ekki í hyggju að axla aðrar byrð-
ar en þær sem borgar sig að bera.
Ef eitthvað fer úrskeiðis þá á rík-
ið að taka við. Þannig koma einkaað-
ilar til með að stýra forgangsröðun í
heilbrigðiskerfinu: Einkaaðilar fram-
kvæma „viðgerðir“ og fari þær úr-
skeiðis er slíkum sjúklingum skotið
með hraði inn í almannareksturinn.
Verður þá ekki spurt um forgang og
biðraðir.
Ábyrgð eða ábyrgðarleysi
Kemur nú að hlut Óttars Proppé heil-
brigðisráðherra. Ætlar hann virkilega
að láta fjármálabraskara og hand-
langara þeirra á Alþingi nota sig til
óþurftarverka á kostnað almennings,
en nákvæmlega það gerir hann með
aðgerðarleysi sínu? Slíkt væri fullkom-
ið ábyrgðarleysi.
Við bíðum þess nú að heilbrigð-
isráðherra lýsi því afdráttarlaust yfir
að engin einkavæðing á forsendum
arðsemissjónarmiða verði heimil-
uð, Klíníkinni sagt að hún fái ekki
krónu úr vasa skattgreiðenda á þeim
forsendum sem hún krefst.
Ef lagabreytinga þykir vera þörf til
þess að verja kerfið ásókn, þá verði
ráðist í þær þegar í stað og ef varð-
stöðumenn fjármagnsins, samstarfs-
menn Óttars á þingi, skirrast við, þá
verði stjórnarsamstarfinu slitið þegar
í stað. Almannahagur er í húfi. n
Ögmundur Jónasson
fyrrverandi heilbrigðisráðherra
Kjallari „Hér hefur hins
vegar tvímæla-
laust verið brotið blað í
stjórnmálasögunni.
Hefur endalaus áhrif að
verða vitni að dauða fólks
Birna Hrönn glímir við eftirköst hryðjuverksins í Stokkhólmi. – DV
Kerfið ætlar
að jarða mig
Örn Úlriksson var nauðungarvistaður á Kleppi í tvö ár. – DV
Leiðari
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@dv.is
„Það setur
reyndar strik í
reikninginn hjá Sósíalista-
flokknum að það er erfitt
að undirbúa byltingu
ef þjóðin nennir ekki að
taka þátt í henni.