Tíminn - 17.07.1964, Side 1

24 SlfHJR
m í ''ii
. -

ELEKTftOLUX UMBOÐIÐ
LAUGAVEGÍ O s.'ml 21800
159. tbl. — Föstudagur 17. júlí 1964 — 48. árg.
LAH
BENZIN
OVER DIESEL
w gffiiÍfeiS-ÍÍÍi ![•

;=3 -'Zf-: ' 1 M
, mmi - / i !!
11 jlÉi .

:
::e: =::: t” L*
* ttrárT* - .
Á myndinni hér að ofan sjásf nokkrir bátanna liggja á fjörukambinum í Vatnagörðum, en myndin hér
til hliðar sýnir starfsmenn Raforkumálastjórnarinn ar koma bornum fyrir á flekunum, en nú er væntan-
leg Sundahöfn í undirbúningi. (Tímamynd-KJ)
Smábátaeigendui
á stöðugum flótta
- margir flúðu í Vatnagarða, en þar er farið að verða ónæðisamt
KJ-Reykjavik, 16. júlí.
Það má með sanni segja, aS erfitt sé að eiga smábát í Reykja-
vik, því athafnasvæði smábátaeigenda eru af skornum skammti,
og þcir geta í rauninni hvergi verið óhultir með báta sína. Fyrst
var smáþrengt að þeim í höfninni sjálfri og hafa því margir
þeirra flúið með báta sína í víkina við Vatnagarða. Það virðist
þó ætla að verða skammgóður vermir, því nú er þar hafinn und-
irbúningur nýrrar og langþráðrar hafnar, — og þeir eru fyrir
þar.
Nú þegar bygging Sundahafn
arinnar er á næsta leiti, og unn
ið er að rannsólcnum á hafnar
stæðinu, verður mörgum hugs
að til þess, hvort þar verði
gert ráð fyrir smábátahöfn.
eða hvort eyðimerkurganga
smábátaeigenda haldi áfram.
Þessa dagana er verið að
kanna sjávarbotninn með jarð
hor þar innfrá, og er það lið-
ur í undirbúningi að byggingu
hafnarinnar. Starfsmenn raf
orkumálastjórnarinnar annast
verkið fyrir Almenna bygginga
félagið, en fólagið hefur haft
með höndum undirbúnings-
vinnu að höfninni væntanlegu.
Þarna inni í Vatnagörðum er
aðstaða til smábátaútgerðar
heldur bágborinn, því enginn
er bryggjan. Verður því að
setja bátana í hvert skipti sem
á sjó er farið, með ærinni fyr
irhöfn. Einn „grásleppukarl-
inn“ hefur þó ekki sett þetta
fyrir sig því hann hefur reist
Kramhald á bls. 11
Mikil húsnæðisekla á
mestu séidarstöðunum
EJ-Reykjavík 16. júlí.
Gulltími ríkir nú á Austfjörð-
um og mikið af aðkomufólki hefur
flykkzt til flestra hafna þar til
að vinna í síldinni. Þótt margar
söltunarstöðvar hafi góðar ver-
búðir fyrir fólk sitt, þá er þröngt
setið á mörgum stöðum og hús-
næðisvandræði stundum tilfinnan-
leg. Útlendingar hafa oft áður fjöl
mennt á síldarplönin, en nú -jr
mjög lítið um þá, enda sums stað-
ar erfitt fyrir útlendinga að fá at-
vinnu.
Blað'ið hefir haft tal af frétta-
riturum sínum i síldveiðihöfnun-
um og spurzt fyrir um þróun þess
ara mála. Á Raufarhöfn er mjög
mikið af aðkomufólki og fullsetíð
á öllum plönum. Flestar söltunar
stöðvarnar hafa stórar og vistlegar
verbúðir fyrir starfsfólkið, en ein
stöð hefur þó leigt íbúðarhús. sem
enn er í smíðum, fyrir fólkið.
Óvenjulítið er um útlendinga á
Raufarhöfn og miklu minna en fyr
ir 2—3 árum. Á Seyðisfirði er
mjög mikið af aðkomufólki. þrátt
fyrir marga og stóra verbúða-
bragga, þá er þar þröng á þingi
og nokkrir erfiðleikar með hús-
næði.
Á Neskaupsstað er töluvert af
aðkoimufólki og hefur það gott hús
næði. Einnig búa margir hjá skyld
mennum sínum eða kunningjum.
Tveir Þjóðverjar eru einu útlend
ingarnir þar, og fá þeir vinnu, þeg
ar saltað er. Aðkomufólkið er að
tínast til Eskifjarðar og eru þar
mikil húsnæðisvandræði. Engir út
lendingar starfa þar, en þó hafa
nokkrir þeirra reynt að fá at-
vinnu, en ekki fengið.
Mikið af aðkomufólki dvelst nú
á Reyðarfirði, bæði við vinnu í
sildinni og eins byggingarflokk-
ar, sem vinna við smíði íbúðar-
húsa. Erfitt er um húsnæði þar,
og býr hluti aðkomufólksins á
þeim tveim hóteluim, sem eru á
Reyðarfirði. Tvær finnskar stúlk
ur starfa við síldina. •
Þegar sunnar dregur verður
minna um aðkomufólk. Á Stöðvar
firði er mest um að ræða burt-
flutta Stöðfirðinga, sem koma
þangað í sumarleyfum sínum til
þess að græða á síldinni, og býr
það hjá kunningjum sínum. Engir
útlendingar vinna þar. Tveir Fær
eyingar reyndu fyrir nokkru að
Framh. á bls. 11
■*
BERIN HAFA FL YTT SER UM MANUÐ!
KH-Reykjavík, 16. júlí.
Þessi indælu krækiber, sem
GE ljósmyndaði, voru tínd í
Hafnarfjarðarhrauni í sólskin-
inn í morgun. Þau eru að vísu
smávaxin og ekki beinlínis
safarík, en fyrstu ber sumars
ins smakkast nú alltaf vel, þrátt
íyrir alft, og það er ekki á
hverju sumri, að maður getur
farið í berjamó um miðjan júlí!
Þórður Þorsteinsson á Sæ-
bóli, berjaglaðastur sunn-
lenzkra manna, sagði okkur, að
berin væru um það bil mánuði
fyrr á ferðinni en venjulega
og útlit væri fyrir gott berja-
ár. Ekki gat hann þó vísað okk
ur á beztu berjastaðina, en
sagðist bráðum fara i leiðang
ur og leita fanga. Hann sagðist
vita, að það væri berjalegt á
Snæfellsnesi núna, og eins var
hann á því, að bláberjaspretta
yrði með betra og meira móti