Tíminn - 22.08.1964, Qupperneq 13

Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKUR1NN
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson Ritstjórar. Þórarmn
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
6. Þorsteinsson. Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson Frétta
stjórl: Jómas Krlstjánsson. Auglýsingastj.: Sigurjón Davíðsson
Ritstjórnarskrifstofur i Eddu-húsinu, símar 18300—18305 Skrii
stofur Bankastr. 7. Afgr.sfmi 12323 Augl. sími 19523 Aðrai
skrifstofur, sími 18300. Áskriftargjald kr 90,00 á mán innan-
lands. — í lausasöiu kr. 5,00 eint. — Prentsmiðjan EDDA h.f
ANT0NY TERRY: ' n m
„Valtarinn frá Bayern”
í valdastólinn að nýju?
Umframálögurnar
Frans Josef Strauss er oddviti hinnar nýju þjóðernisstefnu í Þýzkalandi
og slær á sömu strengi og Hitler forðum.
og skattráníð
Svo virðist sem ríku mennirnir með lágu gjöidin,
sem eiga Mbl. og reka SjálfstæðisfloKkinn, séu nú bún-
ir að telja kjarkinn í leiðarahöfunda Mbl. að nýju,
en í nokkra daga höfðu þeir sýnt snefil af sómatilfinn-
ingu í skrifum sínum um skattamálin. Nú er sjónaukinn
kominn aftur fyrir blinda augað. Gagnrýni launþega,
sem bera drápsklyfjar skatta, á hinu svívirðilega rang-
læti í álagningunni, þ. e. jöfrar viðskipta- og fram-
kvæmdalífs eru skattlitlir og hinir fátækari verða að
borga fyrir hina ríkari, kallar Mbl.: „fslenzka öfund“!
í gær gælir blaðið svo við þá hugsun, að hæpið sé
að unnt verði að lækka skattana nema draga úr fram-
kvæmdum. Jafnframt ræðst það að venju á Framsóknar
flokkinn fyrir afstöðu hans til mála. Orðrétt segir Mbl :
„Formaður Framsóknarflokksins kom nýlega fram í
útvarpsþætti. Þar sagði hann, að fella þyrfti niður eða
stórlækka ýmis opinber gjöld. Ekki benti hann þó á það,
hvað ætti að koma í staðinn eða á hvaða sviði ætti þá að
draga úr framkvæmdum. Svo djúprist er speki Fram-
sóknarstefnunnar af vörum formannsins.11
í nefndum útvarpsþætti játuðu ráðherrar, að skatta-
álögurnar væru úr hófi fram og gera þyrfti þær breyting-
ar á skatta- og útsvarslöggjöfinni, sem Framsóknarmenn
höfðu lagt til í tillögum þeim, sem ráðherrarnir börðust
gegn og voru felldar. Það var það sem þeir sögðu
að ætti að koma í staðinn fyrir núgildandi löggjöf!
Ekki minntust þeir á í spjalli sínu, að nauðsynlegt yrði
að draga úr framkvæmdum vegna þess, þótt nú sé Mbl.
farið að gefa slíkum hugmyndum undir fótinn. En í
þessu sambandi er rétt að minna á, að ríkisstjórnin hef-
ur þegar hafnað samstarfsboði stjórnarandstöðunnar um
athugun og endurskoðun þessara mála, þar sem stjórn-
arandstæðingar gætu lagt fram tillögur sínar og bær
fengjust athugaðar í næði og öfgalaust af nefnd allra
þingflokka.
Tekjuafgangar og
framkvæmdir
Þótt skattaálögurnar væru lækkaðar verulega þyrfti
ekki að draga að neinu leyti úr framkvæmdum, því að
ríkissjóður er fleytifullur af peningum af umframálögum
á þjóðina. Tekjuafgangur ríkissjóðs á árunum 1962 og
1963 nemur hátt á þriðja hundrað milljónum og sýni-
legt er að tekjur fara langt fram úr áætlunum í ár. Það
er því unnt að lækka álögurnar stórlega þegar í stað
og þetta undirstrikaði Eysteinn Jónsson í útvarpinu jafn-
framt því sem hann lagði áherzlu á nauðsyn þess að
endurskoða skatta- og útsvarsmálin frá rótum og benti
á margar hugsanlegar leiðir í því sambandi, sem hyggi-
legt væri að rannsaka í nefnd allra þingflokka og sagði.
„að einmitt þannig sé gott að taka fyrir vandasöm verJ-
efni, enda mikið gert að því áður fyrr. Milliþinganefndir,
sem þannig voru skipaðar, eru nú nálega niður lagðar
og tel ég það mikið tjón.“ —
Almenningi er ljós stefna Framsóknarflokksins í þess-
um málum. Mbl. er það líka. En hvers vegna halda menn
að Mbí. láti eins ,og það heyri ekki né sjái?
SRAUSS er á hnotskóg eft-
ir meira en tækifæri til að ná
aftur því valdasæti, sem hann
missti. Magnaður persónuleiki
hans og kröftugar röksemdir
ýta við áheyrendum á þann
hátt, að það veldur hinum
frjálslyndari Þjóðverjum nokkr
um áhyggjum,-
Strauss er sonur fyrrverandi
slátrara og hann ólst upp í
Schwabing, háskólahverfi Mun-
chen, þar sem faðir hans rak
verzlun. Hann var ávallt „fyrst
ur“ allan sinn námstíma' við
háskólann í Miinchen. Á stríðs-
árunum var hann lengst af með
hernum i Rússlandi og þar
æfðist hann í að kafa gegnum
klofdjúpan snjó, enda er hann
með afbrigðum hraustur líkam-
lega. Þetta hefir oftar eri einu
sinni komið honum að góðum
notum í kosningabaráttu í af
skekktum þorpum Bæheims
að vetri til, þegar bíll hans
verður fastur í sköflum.
Strauss er þá vanur að láta að-
varanir lögreglufylgdar sinnar
lönd og leið og skunda aleinn
af stað í ófærðinni.
SKOÐANAKANNANIR gefa
enn til kynna að Strauss njóti
iítils fylgis og flestir Vestur
Þjóðverjar láta sér fátt um
finnast þegar hann er nefndur
á nafn. En svo undarlega
bregður við, að þegar hann
birtist á pólitískum fundum,
getur hann innan klukkustund-
ar snúið áheyrendum frá af-
skiptaleysi eða jafnvel andúð
til ákafs fylgis. Stuðningsmenn
hans halda því fram, að þetta
stafi af „líkamlegu aðdráttar-
afli“, sem hann búi yfir, en
reiður lesandi tímaritsins Spie-
gel kvartar nýlega undan því
í bréfi, að hann „áfrýjaði eins
og Hitler til hins innra dýrs í
Þjóðverjum, en það rís upp á
afturfæturna þegar það heyrir
setningar eins og „hinir rétt-
mætu og veigamiklu þjóðar-
hagsmunir okkar“ eða „yið er-
um mikil þjóð“ eða „pólitísk
nauðgun, sem framin hefir
verið á okkur“
Waldemar von Knoeringen,
hófsamur Sósíaldemókrati, sem
einnig er frá Bæheimi, varaði
Þjóðverja fyrir skömmu við
„sjúklegri valdafýsn“ Strauss.
í opinberri viðvörun Sósíal-
demókrataflokks Vestur-Þýzka-
lands er bent á, að hörmulegt
væri fyrir Vestur-Þjóðverja ef
þessi „samvizkulausi" maður
tæki aftur við forustuhlutverki
í ríkisstjórninni. Þetta segir
Strauss að sé runnið undan
rifjum kommúnista.

BARÁTTA Strauss við blað-
ið Spiegel heldur áfram. Eig-
andi þess, Rudolph Augstein.
hefir ekki fyrirgefið Strauss
að verða valdur að því, að
hann varð að sitja í fangelsi-í
þrjá mánuði, meðan fram fór
réttarrannsókn út af landráða-
ákæru. Strauss hefir nú höfð
að mál gegn Spiegel samkvæmt
. .

i il
. \
mm

Frans Josef Strauss
vestur-þýzkum lögum, sem
leggja allt að þriggja mánaða
fangelsi við „óhróðri ura
stjórnmálamann“.
TEigandi tímaritsins reyndi
að leggja fram gagnsök gegn
Strauss fyrir að hafa kallað
blaðið „nútíma-Gestapo“, en
stjórnin í Bonn hefir nú komið
í veg fyrir framgang þess máls.
Þingfulltrúarnir, sem sæti eiga
með Strauss, neituðu að svipta
hann þinghelginni, svo að máls-
höfðuninni yrði komið við.
ALLT þetta jag og þau meið
andi ummæli, sem því eru sam-
fara, hefði unnið bug á kjark-
minni manni. En þrátt fyrir
þetta, hefir Strauss orðið nokk-’
uð ágengt í baráttu sinni fyrir
endureflingu fransk-þýzkrar
samvinnu með því að sá fræj-
um efasemda í hugi fólks gagn-
vart „Atlantshafssamfélags-
stefnu“ Erhards kanslara. Bar-
átturæða Strauss á flokksþing-
inu í Munchen ávann honum
ásakanir um að vera „sprengju
fíkinn“ og ákafur í að stytta
Þjóðverjum leið til yfirráða
kjarnorkuvopna með því að
öðlast þátttöku í kjarnorkuafla
Frakka, jafnvel þó að sagt sé,
að hann hafi í einkasamtali
farið niðrandi orðum um þessa
viðleitni Frakka
Strauss hélt útvarpsræðu fyr-
ir skömmu í Vestur-Þýzkalandi
Þar vék hann aftur að þvi
keppikefli, sem hann lýsti á
flokksþinginu í Miinchen, sem
sé að gera Evrópu að „öðru
stórveldi í vestri“. Hann lýsti
því sem ábugaefni sínu í kjarn
orkumálum að byggja upp tvö
aðskilin kjarnorkuveldi, evr-
ópskt og bandarískt, en það
evrópska ætti að „lúta „evr-
ópskri stjórn."
Og hann var ekki óskýrmálli
en áður um hermálin yfirleitt:
„Við getum ekki aðhyllzt gam-
aldags stríð, sem hið skárra af
tvennu illu, í von um að kom-
ast þannig hjá kjarnorkuátök-
um. Slíkar sjálfsblekkingar-
kúnstir yrðu ekki til þess að
granda kjarnorkuvopnunum".
Þetta kemur heiir við skoðanir
margra háttsettra, þýzkra her-
foringja (og einnig hins
franska herforingjaráðs að því
er bezt verður séð.) Þeir trúa,
að rétt sé að grípa til algers
kjarnorkusvars umsvifalaust ef
á verður leitað handan járn-
tjaldsins, en hið fyrirhugaða
stigbreytandi svar Bandaríkja-
manna sé óheillavænlegra.
í BONN hefir að undan-
förnu verið á kreiki sá orðróm-
ur, — sem að vísu hefir verið
borinn til baka opinberlega —
að Strauss og fylgifiskar hans
séu að reyna að ná völdum í
hinni áhrifamiklu leyniþjón-
ustu í Vestur-Þýzkalandi, sem
lýtur stjórn hins umtalaða
Gehlens hershöfðingja, en hann
lætur af störfum á næsta ári.
Allt þar til Erhard tók við
völdum, heyrði þessi stofnun
undir Globke, sem var persónu-
legur ráðunautur Adenauers,
en segja má að stofnunin sé í
senn augu og eyru Bo'nnstjórn-
arinnar.
Sagt er, að Bandaríkjamenn
hafi komið upp um fyrirætl-
anirnar um þessa valdatöku,
þar sem þeir hafi óttazt, að
fingur Gaulleista kynnu að seil
ast til áhrifa í vestur-þýzku
leyniþjónustunni ef úr henni
yrði.
Þrátt fyrir allt það pólitíska
umtal, sem leitt hefir af við- I
reisnarbaráttu Strauss, er ekki
gert ráð fyrir að hinir þýzku
Gaulleistar grípi til neinna ör-
þrifaráða til þess að reyna að
veikja aðstöðu Erhards kansl-
ara frekar en orðið er, fyrri
Framh. á 23. síðu.
r í M I N N , laugardaginn 22. ágúst 1964
13