Vísir - 24.12.1947, Side 2

JÓLABLAÐ VlSIS
Halldór Pcfursn:):’,
Halldór Pélursson listmálari er meðal efni-
legustu og skemmtilegustu lislamanna yngri
kynslóðarinnar á íslandi. Hann er einn aí'
þeim fáu mönnum, sem flestir geta orðið’sam-
máía um að’.sé skemmtilegur i list sinni, jafn-
framtþví sem hann er góður listamaður.
Teikningar Halldórs, sem birzt hafa cftir
hann i bóktim og blöðum, íiafa náð mikilli
og álmennri hylli, ekki Iivað sízl leiknijigar
bans i nýútkomnu þjóðsagnakveri Skúla
Gíslasonar. Þá bera skopteikningar Halldórs
i Speglinum ótvirætt vitni um kýmnigáfu og
hugkvæmni í bezla lagi.
Halldór Pctursson er fæddur 26. september
1916 og er því réít liðlega þrilugur að aldri.
Ilann er Reykvíkingur i lmð og liár, sonur
Péturs Ilalldórssonar borgarsljóra og konu
lians Ölafar Björnsdótlúr. Að Ilalldóri standa
miklar gáfu- og hæfileikaættir i báða ættleggi.
Annars vegar er Pétur Guðjolmsen orgelleikari
langafi lians, hinsvegar Jón Sigúrðsson for-
seti langafabróðir Iians. Það er ekkert undar-
let að við slíka blöndun slerkra ælta, skapist
ólga — og það er ólgan í blóðinu sem skapar
listamanninn. *
Halldór byrjaði að jiára myhdJs1 á blöð og
klippa út hverskonar fígúrur í ptmn mund,
sem hann byrjaði að tala. Það þarf þvi ekki
að efasl um, að dráttlistin er honum ekki cin-
göngu lærð, heldur cinnig í blóð borin. Þessa
listiðn sina mat Halldór meira en að leika
sér mcð jafnöldrum sinum úr hópi barn-
anná, og fyrir þella mun hann í sumra aug-
um hafa þótt undarlegt barn. Frú Ólöf, móðir
Halldórs, mun cnn í dag geyma sum þessara
fyrstu listaverka sonarins.
Hálldór naut þcirrar gæfu i uppvextinum
að hann naut fyllsta skilnings og upjiörvunar
í starfi sínu af hálfu foreldranna. Þau hvöttu
hann til dáða, í stað þess að mörgum foreldr-
um finnst listamannsbrautin ógæfuvegur og
vilja frelsa börn sín frá þvi að leggja út í hinn
stranga skóla og óvægnu baráttu scm lienni
ér samfara. Foreldrarnir gengu þess ckki dul-
in að í syninum var efni á ferð og þeim var
það ljóst að það myndi á allan hátt bezt að
Iofa elfunni að streyma til þess óss, sem hún
stefndi til, en hindra hana ckki í framrás
herinar. Móðirin var sjálf mjög listlmeigð og
skildi umbrotin sem svall i blóði hins unga
sveins.
Þegar Halldór var 6 eða 7 ára gamall var
Iionum komið í teiknikennslu hjá Guðnumdi
Thorsteinsson listmálara. Halldór kvcðst lítið
muna eftir þessum kennslustundum, sakir
æsku, en kveðst þó muna eftir því að kennsl-
an fór fram í kjallaranum á Galtafelli. Seinna
hafði Guðmundur Tliorsteinsson djúp álirif á
Ilalldór, en það var ekki fyrr en að Guðinundi
látnúm. Þá var sýning haldin á verkum lians
hér í bænum og var Halldór meðal sýningar-
gesta. Varð hann ])á svo hugfanginn af Bú-
kollumýndum Guðmúndar, að Iiann teiknaði
þær allar upj) eftir minni þegar heim kom.
Mörgum árum eftir fyrsta listnámið fór Hall-
dór aftúr i teiknikennslu, og i það skipli hjá
Júlíönu Syeinsdóttur listmálara. Ilún varð
siðasti einkakennari hans hér heima. Nokkr-
uin árum síðar gekk Halldór úpj) í Gagnfræða-
skólann og naut þar. kennslu Björns Björns-
sonar teiknikennara. Halldór var þá þrosk-
aðri orðinri og kunni betur bæði að meta og
njóta kennslunnar en áður. Björn var sjálfur
ágælúr listamaður og kennari að sama skajn,
enda kunni Halldór vel að mcta hæfileika
báns og mun hafa.notið hollra og góðra áhrifa
]>aðan.
Æskuár sin var Ilalldór í sveit á suiririn, og
allt til þess tima er liann lauk stúdentsjirófi
1935. Dvaldi hann þá hjá frændkonu sinni og
manni hennar, jirestshjónunum á Setbergi í
Grundarfirði. Halldór lét vel af dvöl sinni þar,
kunni vel við sveiíalífið og naut áhrifa frá
línum og litiim liins hrikalega umhverfis við
Grimdarfjörð. Fáir staðir landsins eru feg-
urri en þessi fjallafjörður á Sriæfellsnesi og
])vi hollt fyrir ungan og hrifnæman listamann
að njóta einverustundá í faðmi þessa lands,
sem býr í liverri vík og hverjum fjallstiridi yfir
húldum töfrum.
Áhrif Halldórs af sveitadvöl sinrii eru aug-
sæ. Iiann kynntist þar, auk landsins, fólki og
skepnum, og livorutveggja hafoi sín áhr'if.
Halldór er nærnur fyrir svipeinkennum ein-
stakra manna, það hefir þráfaldlega komið í
Ijós í teikningum bans og listaverkum. En
Halldór einskorðar sig ekki við einkenni fólks,
einkenni dýranna eru bonum jafn mikilsverð
og það kemur bczt fram i liestamyndum hans.
Halldór tók sérstöku ástfóstri við hesta strax
og hann kom i sveit. Ilann elti þá um liagann,
ekki til að stela þeim, eins og stráka er sið-
ur, heldur til að teikna þá — gera þá eilífa
í huga sírium. Þessir héstar, sem Halldór lief-
ir tekið ástfóstri víð’hafa orðið snar þáttur
i lifi háns Ög'starfi. Fyrir hestsmynd hefir Hall-
dór getið sér Iivað beztan orðstir til þessa, og
teikningar af hestum er stærsta verkefnið sem
Halídör hefir erin tekið að sér. Þess ber einn-
ig að geta að fyrsta myndin sem Halldór
teikriaði á ævi sinni var af hesti. Þá var hann
þriggja ára gámall.
Eins og áðúr er getið láuk Halldór stúd-
enlsjn'ófi vorið 1935. Það sáiiia sumar sigldi
skímu ;vvi mihnar sé etj mynd er Juiggar sálu mína. RétL fyrir
jólin lcom orkumla krossberi af næsta bæ, tvisvar eða þrisvar
að mig minnir. Iíarin var Jiofdsveilair. Hann rann á Jjós, cr
Jmnn sá í fari móður .minnar. Hún gaf honum kerti og ein-
Jwerja flík fyrir jólin.. Gat þeita verið sendiboði frá æðra
heirni, áiimur maður, sem börnin hræddust vegna Lazarusar-
lcauna? Já, sii birta var í Jijarta móður rninnar, að hún skildi
að æðri heimur sendi þenna marm úr nndirdjúpum þjáninganna,
þar sem hann sat yzt á fleti og Juifði teJdð vígslu dauðans
fyrir löngu. Það er vor mildi sigur, ef oss auðnast að vinna
oss Drottins birtu úr skúggariki dduðuns. Sendiboðinn himn-
esl;i kemur til vor og reynir lijarta vort, býður lítið Ijós, lítið
lældfæri lil að gleðja hin jólaíausu börn.........................
Notum þá vora hverfulu jarðnesku hamingju til að glæða
birtu drottins í sálum vornm og tryggja oss heilög jól — í þessu
lífi og handan við jarðnesld líf.
Hlustið á jóláengilinn milli þe’ss að glaumurinn glepur og
verðbólgan sem eyðir verðgildi peninga eins og mölur, veldur
yður andvöku eftir veizlultvöld: Líftryggið■ sádina með því að
k v e i Ic j a á k e r t u m yðar, með því að verja þessu, sem
er eklci annað en duft og aska til jólaglaðnings og blessnnar
h j ö r t u m yðar, og annara barna. Jarðnesk hamingja og prjál
án sádarfegurðar, án Heilágra jóla góðleikans, er cins og ókveikt
kerti. Þan fá ekki Jýst.
IIVAÐ ER MANNLÍFIÐ? Æ, það er jólalaust án hólliistu
við boðskap Jesú frá Nazaret.
Vertu sjálfum þér góður eða góð.
Mundu að þú ert pílagrimur eða helgigöngumaður í lífinu.
Lestn söguna um Krist og boðskap hans, gefðu barninu í sjáilf-
um þér heilög jál, hcimsmaðurinn fær nógu margar stundir
samt. - ...........
fíuð gefi þér glcðileg jól — í Jesú nafni.
■ ” « f i / .
R. Ó.