Forvitin rauð - 01.06.1981, Blaðsíða 22

22
ntaktaleÍkor
Bild: Susanne Fredelius
íí
íramsaga BergþSru
með öllum ráðningum í stöð-
ur.
Allt þetta á jafnt við á
opinberum vinnumarkaði og
á hinum svokallaóa frjálsa.
Svipaða sögu má segja um
uppsagnir úr störfun.
, % enginn sérfræóingu
x vinnurétti og ætlast ekki
til aó vera það. En nógu
mikið veit ég þó um þessa
hluti til að sjá að hér á
íslandi skortir allar for-
sendur þess að hægt sé aó
frankvaaua þaó sem lagabreyt
ing Jóhönnu felur í sér, af
einhverju viti. Að visu
eru til i«daa-»teknirgar frá
þessu en þær eru þess eólis
aó ég bið allar róttækar
konur að varast aó gera þær
að aðalatriói. Á ég þar
við hærri stöður veittar af
ríki og bæ. Jafnframt vil
ég benda á að það á ekki
við um lægri stöður veittar
af þvi opinbera, þvi um þær
er f jallað á afar tilviljin-
arkenndan hátt. Og þá er
verr af stað farið en heima
setið, að standa uppi meó
jafnréttislöggjöf sem fæli
í sér forréttindi aðeins á
pappirnum. Ég veit alveg
hverjir myndu sjá um að
veifa slikum pappirum fiamar
í konur cxj í hvaða tilgangi
Bg er reyndar alveg kússc
á Jóhönnu að detta í hug að
leggja fram þessa tillögu,
eins vel og hún er að sér
um verkalýðanál. Mér finnst
það því líkast að lengja
garðvegg í stað þess að
loka girðingunni.
Reyndar tel, ég æskilegt
að setja heimildarákvæSi
um aó_hægt sé að beita já-
kvæðri misnunun inn í jafn-
réttislögin, en almenn
skylda um slikt er dænd til
að mistakast.
Heimildina mætti síðan
nýta, þegar túið er að
skapa aðstæður, eins mætti
nýta þau í afmörkuðum til-
vikum, þar san áætlun um
aukió jafnrétti væri ýtt af
stað á vinnustaó eða stofn-
un.
Daani um þetta er aó fima
í sænsku jafnréttislögunum
þar san heimildarákvæðin
hafa m.a. verió nýtt til aó
örva atvinnuveitendur til
að taka konur i vinnu, sér-
staklega á stöóum þar san
mikið er an atvinnuleysi
kvenna.
Annaó dæni er, þegar ráð-
ningar á heilum vinnustöðum
hafa verið endurskipulagðar
frá grunni með þetta fyrir
augum. T.d. tollþjónustan
þar san hlutfalliö er nú
eólilegt neðst sem efst.
En þegar til kastanna kanur
reynir ekki síður á hæfni
karla til aó laga sig aö
breyttum aðstæðum, eóa eins
og Henrik Tikkanen segir:
"Konur hafa löngu sannað
hæfni sína til að vinna
karlastörf, karlmenn eiga
aftur' á móti erfitt með aó
lifa af launum fvrir kvenna-
störf.
Eina raunhæfa væri bví
aó endurmeta og hækka laun
fyrir dænigerö kvennastörf.
Meðan það er ekki gert er
hægt aó einbeita sér að um-
bótum á vinnulöggjöfinni,
san reyndar yrði ekki bara
konum til hagsbótar heldur
öllun þeim san höllum fæti
standa á vinnumarkaói.
Það er timi til kaninn
að gera upp við þá vald-
níóslu san felst i veitingu
starfa í gegn um sambönd
þ.e. sá á greiðastan aógang
til starfs san þekkir mann
sem þekkir valdamann.
Skriftar mSl
þinga sem hann mátti
réttlega af mér krefja
og ég var skuldbundin
honum að veita án öllu
torveldi, verandi honum
óhlýðin £ orðum og
gjöróum, svo að ég
veitta honum sjaldan
verðuga vegsemd, haf-
andi við hann mörgu
sinni styggð og stirð-
læti, þúst og ofbeldi
í hjartanu, þó að ég
talaói eigi sneióileg-
um orðum við hann alla
tíma.
Einkanlega hefi ég
misgert eigi síður,
minn kæri faðir, aó ég
hafi oftlega í blíðlæti
verió með aðra karlmenn.
Það er aó skilja 1 koss
um og faðmlögum, gleði-
legum orðum og léttlát-
um augna tilrenningum,
£ umspenningum og ná-
kvæmri l£kamanna sam-
kvomu og £ átekningum
handanna og margháttuð-
um vióvikum, þeim er
full bl£ða mætti af ger
ast. Og þó svo að með
Guðs Drottins forsjá og
þeirri minniástundan, aá
eigi skyldi ég af þess
háttar manni saurgast,
og þó að ég hefði við
sjálfa hórdómsins framn-
ing eða samkvomu getnaó-
arlimanna fr£ verið, þá
hefi ég allt eins af
fyrrsögðum bl£ðskap
ruglast með sjálfri mér,
svo að það hefur losnað,
sei.' ég átti að halda,
burt af geymslu m£ns
kvióar og £ óskaplegan
stað annars vegar á
minn l£kama. Og hv£l£k
synd mér er þetta, legg
ég hai.a upp undir misk-
unnardóm Drottins mlns
og Yðvart föðurlegt um-
dæmi £ Guðs nafni.
Berglind Gunnarsdóttir:
Ljóð
Niður brattar kinnarnar
fellur strióur gráturinn
i djúpt vatn heiftarinnar
enn berum við okið þunga
brennimerktar náttúrunni
i lögbók mnnanna
vér konur
vér krosartenn.
I