Forvitin rauð - 01.06.1981, Blaðsíða 18

Forvitin rauð spyr:
Hvað er kynferöisleg fullnæging
og hvemig færðu hana?
25 ára kcna: Ég á mjög
erfitt neó að lýsa full-
nægingu £ oróxjm. Hún er
mismunandi eftir því hvem-
ig maður er steinrdur, cpt-
ur verió bæði djíp og
grunn, ef svo má aó oröi
kamast. Fullnægingin fer
aðallega eftir því hvemig
saitbandinu mLlli mín og
mótaðilans er háttaó.
23 ára kcna: Fullnæging er
sælutilfinning, misjafe-
lega steik eftir atvikum.
Ég hef sjaldan fengið full-
nægingu. aðeins einu sinni
viö samfarir en I hin
skiptin neö sjálfsfróun.
23 ára kcna: Ég hafði ver-
ið töluvert lengi í mjög
fullnægjandi kynlífsscim-
bandi, áður en ég fékk
fyrst fullnægingu á þann
hátt sem ég fe núna.
Lengi vel og oft enn, fæ
ég ekki fullnægingu nema
snípurinn sé ertur iteð t.d.
fingrum eða tungu, en ég
þarf að einbeita mér mjög
vel og oft að spenna mig
upp, þama nióri. Á
þennan hátt fe ég yfirleitt
fullnægingu.
25 ára kcna: Fullnæging er
eólilegt og jafevel nauó-
synlegt hámark góés kynlífs
sem er svo snar þáttur £
l£finu. Yfirleitt fe ég
fullnægingu mjög auðveld-
lega, gagnstætt reynslu
margra annarra.
Þó verða nokkrir þættir aó
vera fyrir hendi:
Næði, ekki hætta á trufl-
unum; t£mi, til aö fá
„góða" fullnægingu þarf ég
langan aðdraganda og ndk-
inn leik; einbeiting/af-
slöppun, ég þarf aó hugsa
um það og einbeita mér að
þvi aó fá fullnægingu en
jafcframt að sláka á og
vera jákvæó ( ekki hrædd
um aó missa af henni) ;
stelling, verðum að vera
„rett" £ lck samfaranna.
Án snertingar við sn£pinn
fe ég ekki fullnægingu.
Vaginal samfarir eru
ánægjulegar' en leiða ekki
til fullnægingar.
Fullnægingin sjálf er allt
frá þv£ að vera góó og
þægileg til þess aó vera
því sem næst hugljómun.
Mikilsvert er að gefa og
þiggja jafet..
Shere Hite
Shere Hite heitir banda-
risk kona sem eytt hefur
fjórum árum £ að athuga vió-
horf og reynslu bandariskra
kvenna af kynl£fi. Niður-
stöðumar hefur hún birt £
bok sem heitir "The Hite re-
port, a nationwide study of
female sexuality" og kom
hún fyrst út 1976. Hite
telur kynl£f almennt nótast
£ of mLklum mæli af hug-
nyndum og þörfum karlmanna
og eitt af markmiðum rann-
sóknarinnar er náttúrulega
að jafea metin £ þessu til-
liti.
Hvenœr framkvœmd og hvernig?
Könnunin hófst 1972 þeg-
ar fyrsti spumingarlistinn
með yfir 50 spumingum var
sendur út. Listamir voru
sendir til ýmissa kvenna-
hcpa og einnig voru þeir
auglýstir £ nokkrum kvenna-
blöðum. Svarheimtur voru
ekki góðar þvi af þeim
hundrað þúsund listum sem
dreift var bárust aðeins
rúmlega 3000 svör. Þaó er
raunar algendt aó heimtur
séu lélegri þegar um rann-
sóknir af þessu tagi er að
ræða, en þegar frankvæmdar
eru skoóanakannanir um efei
sem fólk ræðir e.t.v. iteira
cpfeskátt, s.s. neysluvenj-
ur og val á st jómmálaflokk.
Oft hefur einnig verið bent
á aó kannanir af þessu tagi
hafi l£tiö alhæfingargildi
þv£ þeir sem svari þeim séu
á einhvem hátt frátrugðnir
hinum sem ekki svari.
Ekki er v£st aó hlutur
þessa þáttar hafi verið svo
stór £ þessu tilviki þv£
svör við spumingum um bú-
Ingibjörg Pétursdóttir:
Oft hef ég verið aö velta
þv£ fyrir mér af hverju kcn-
ur láta sig hafa þaó enn
þann dag £ dag að taka pill-
una. Er það vegna þess aó
þær geta neð henni notið ó-
truflaðs og áhyggjulauss
kynlffs sem er svo dásamlegt
að þær hvorki vilja né geta
verið án hennar? Eða liggja
orsakimar £ þv£ að kcnur
hafa ekki hugnynd um hvaóa
áhrif pillan hefur á kvsn-
likamann? Að þær £nyndi sér
að allt sé £ lagi svo lengi
sem þær þurfi ekki á feknis-
hjálp að halda?
Getnaðarvamarpillur hafa
nú verið framleiddar £ 20 ár
1 byrjun sjöunda áratugsins
gátu kcnur lcksins farió
aö lifa "eðlilegu" kynlifi,
sankvæmt auglýsingum pillu-
fyrrrtakja £ Evrópu. Þær
þurftu nú ekki lengur aó
veróa ófriskar gegn vilja
sinum, gátu skipulagt sjálf-
ar hvort þær vildu yfirleitt
eignast böpi, höfðu neiri
möguleika a þvi að komast
út á vLnnumarkaóinn og þær
gátu farið að sofa hjá
Hite Report
setu, hjúskaparstétt, aldur
menntun og starf voru rnjög
ól£k, en þessi atriöi eru
talin skipta máli ef fá á
heilsteypta mynd af félags-
legum fyrirbærum ýmiss kcn-
ar.
Spumingarlistinn var
þannig vppbyggður að ætlast
var til að kcnumar orðuðu
svörin sjálfar. (Uppsetn-
ing spumingarlista er allt-
af nckkuð vandamál og var
þessi engin undantekning.)
Kosturinn vLð að láta hvem
þátttakanda sjálfan oröa
sitt svar er fýrst og
fremst sá að hann þarf ekki
aó velja um fyrirfram gerð
svör sem e.t.v. passa ekki
fullkomlega við það sem
hann hafði £ huga. Bokin
er talandi cfemi um þetta
atriði þv£ hún byggir nær
algjörlega á beinum tilvitn-
unum £ svör þátttakenda.
En um leió og hverjum og
einum er gefið tfeciferi til
aó tala út á sinn eigin
hátt verður erfióara að
vLnna úr svörunum og draga
af þeim alnennar ályktanir.
Að auki á fólk misauðvelt
neð að tjá sig £ skrifuðu
máli og getur það haft sitt
aó segja.
Um hvað er spurt?
- Hvernig er svarað?
1 spumingarlistanum var
komið inn á flest þau atriði
sem snerta kynlff. M.a. var
spurt um sjálfsfróun, full-
nægingu, samfarir, lesb£an-
isma, kynferðislega undirdc-
un og hina svokölluðu kyn-
l£fsbyltingu. 1 bokinni er
einnig að finna niðurstöðu
höfundar og kenningar hennar
um kynferói (sexuality)
kvenna.
Plássins vegna veróur hér
aóeins drepiö lauslega á
þrjá siðast töldu þættina
en mönnum er ráðlagt aó næla
sér £ eirtták, þv£ bckin er
bæði fróðleg og skemntileg.
Hite segir aö ireð þv£ að
hamra £ s£fellu á þv£ að
kynl£f sé útrás óbreytan-
legrar, l£ffræðilegrar hvat-
ar, kynhvatarinnar, sé ver-
ið að koma £ veg fýrir að
kcnur njóti kynlifs á þann
hátt sem þær óska. Það sé
úrelt .hugrtynd að tengja kyn-
l£f getnaði og þv£ sé engum
stætt á þv£ að tala um "hina
einu, réttu aðferð". Hún
fullyróir að sú rrynd sem
kynlif tekur á sig sé ákveó-
in af irenningarlegum þáttum
og að kcnur séu kúgaðar ef
þær eru neyddar til að full-
nægja þörfum annarra án til-
lits til eigin þarfa.
Benda má á að þó nokkrar
kvennanna £ könnuninni l£ta
svo á að kynl£f og fjármál
tvinnist saman. Eiginkanur/
sairbýliskcnur nefna gjarnan
að þær séu enn fjárhagslega
háóar nönnum sfnum og segir
ein kcnan £ þessu sairbandi:
"Mér finnst sem ég og aðrar
eiginkcnur borgum fyrir
f jáihagslegt örýggi með þvi
aó láta undan dutlungum
manna ckkar £ kynlifinu".
Önnur kcna "á lausu" tok £
sama streng og sagóist hata
"disneylandastefeumót" þar
sem gamla platan: "ég fór
neð þér út og eyddi $$$ svo
nú kemur þú ireð mér £ rúmLð','
gengur enn á fullu.
Nióurstaöa Hite er sú aö
efeahagslegur ójöfeuður
stancli i vegifyrir þvi aó
kcnur njóti til fulls sam-
skipta vLð karlnenn. Hite
minnist á -kynlifsbyltinguna
sem að hennar mati felst
einkum £ þv£ að ekki er leng“
ur litió svo á aö kynl£f
rúmist eingcngu innan hjcna-
banda. En reynsla kvenna
af þessari byltingu og þv£
frelsi sem hún átti að bjóöa
upp á er misjöfe. Flestar.
töldu hana hafa leitt til
aukins frjálsræðis og meiri
fræðslu um kynlff. Aðrar
voru ekki eins ánægðar og
sögðust sjá litil merki
rauðverulegrar byltingar.
Meó þv£ að útbreióa þá skoó-
un að bæði kanur og karl-
menn njóti kynlifs að sama
marki sé bara verið að hafa
endaskipti á hlutunum. I
staö þess að banna kcnum að
segja "já" sé þeim nú bann-
aó að segja "nei". M.ö.o.
byltingin felist aðeins £
"neira kynlifi" en ekki £
"betri samförum". Enda seg-
ir ein koran: "Kynlffsbylt-
ingin þýöir þaó að ég sé
óeðlileg ef ég hef ekki á-
huga á samförum við hvem
einasta Ta Dick eða Jane
sem ég hit.ti. Ég hef bara
frelsi til að segja já".
Sumum kcnum finnst sem
enn eirni eftir af þeim
ganla tviskinnungi^ð kven-
semi karla sé tekið neð um-
buróarlyndi og jafevel
hampað - rreóan kcnur sem
hagi sér á sama hátt séu
stirtplaöar hórur eða rreð
brókarsótt.
I sfðasta kafla bokarinn-
ar er svo að finna niður-
stöðu Hite. Aðalinntak
hennar er það aó hefóbundin
skilgreining á kynlffi eigi
ekki lengur við og þaðan af
s£ður eigi alfarió að setja
jafeaðamerki á milli sam-
fara og kynlifs. Ekki sé
nein ástæóa til að binda
hugrryndir um kynlif vLð á-
kveðna afmarkaða hegðun
(fjölgunarmarkmiðið) heldur
eigi það aó ná yfir ánægju
af hvers kyns líkamlegum
tengslum eða snertingu.
Vantar eitthvað?
Það er augljóst að erfitt
er að nálgast viófangsefei
san fölk tjáir sig almennt
ekki opinskátt um. Og þv£
vaknar sú spuming hvort
hópurinn,sem svaraói spum-
ingunum, hafi talað fyrír
munn flestra kvenna. Einn-
ig er á þaó aö líta að rreð
þvi að byggja nær eingöngu
á beinum tilvitnunum £
svörin á lesandinn erfitt
meó að gera sér £ hugarlund
hversu alnenn sú skoðun er
sem sett er fram af ein-
stákri konu. Höfundur segir
áðeins: "Margar/sumar kcrrur
svöruóu þv£ til að.... Aór-
ar sögðu aftur á móti..."
Þessi uppsetning, þ.e. bein-
ar tilvitnanir, hefur aftur
á móti þann ótviræða kost
að bokin er sérstaklega
skemmtileg aflestrar.
Að lckum má svo nefea að
Hite einblinir ekki bara á
hugrtyndir og reynslu kvenn-
anna af kynlifi þvi fram
kemur £ bokinni að hún er
að vinna að svLpaóri könnun
fyrir karla.
K.H.
Pilluna burt — hettuna inn!
fleiri körlum en einungis
eigLnmanninum. Lcksins gátu
þær farið að fullnægja hin-
um duldu hvötum sinum og
þær áttu l£ka aó njóta þess.
Kröfumar til kvenna um aö
vera"sexý" og vakandi £
rúminu fóru vaxandi. Nú
þótti það gamaldags að vilja
ékki sofa hjá. Það varð
erfióara en fyrr aó nota af-
sakanir eins og "þaó er svo
hættulegt núna" eða "ég er
svo^þreytt", af þv£ það var
£ tisku að kcnur væru £
stuói. Og oft þorðu kctiur
akki að neita samförum af
hræðslu vLó að þá feri ást-
maðurinn bara til þeirrar
sæstu sem. væri algjört æói
£ rúrninú.
Vissulega nutu og njóta
kcnur þess að þurfa ekki að
standa £ bameignum á ári
hverju sem og aó hafa mögu-
leika á að komast út á
vinnumaikaðinn. En hvemig
var rteó það kynfrelsi sem
þeim hafði verið lofað?
Kynlifið breyttist svo til
ekkert meó tilkomu pillunnar
nema þá helst þannig að
samfarir urðu tiðan og
sjálfsagðari. En eru tiðari
samfarir það sem kcnur
vilja?
Þegar konur gerðu sér
grein fyrir að £ raun og
veru hefði ekkert breyöt á
kynlifssvLðinu varð rnikil
vakning á meðal kvenna v£ðs-
vegar um Evrópu (um 1970) .
:p- "-jgH
Þær tóku sig saman og byrj-
uðu að ræða s£n mál i grunn-
hópum eða meðvitundarhópum.
1 þessum hópum kom fram
mLkil óánægja og efasendir
gagnvart hlutverxl kvenna í
þjóðfélaginu og hlutverki
þeirra £ ástam og kynlifs-
sartböndum við karla. JVBrg-
um kcnum fannst þær vera
vanmáttugar, chæfar til að
fá fullnægingu, vcnsviknar,
fannst samfarimar fara of
fljótt fram og ekki gefast
neinn t£mi til að tala um
tilfinningar. I kjölfar
þessara umræéna gafst lcks-
ins tækiferi til að tala um
einstaklingsbundna reynslu
á kynlxfssviðinu. Margar
spumingar vöknuðu, eins og
þessar: "Hverjar eru irínar
óskir £ kynlif ssamböndum vrð
karla - hvað v£l ég. og hvað
finnst nér gott - af hverju
þori ég ekki að segja hreint
og beint nei ef ég vil ekki
- af hverju b£ð ég alltaf
eftir að frunkiÆðið korri
frá karlinum???" Er kannski
kynlif kvenna allt annaó en
karla?
ífeð aukinni meóvitund og
gagnrýnni hugsun kvenna
skaut einnig upp þeirri
spumingu: "Hiærs konar lyf
er eiginlega þessi "pilla"