Morgunblaðið - 02.11.1953, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 02.11.1953, Blaðsíða 34
34 MORGUNDLAÐIÐ Mánudagur 2 nóv. 1953 veiðaílotinn saman á þessu tíma- bili, bæði þannig, að skipum fækkaði, en öðrum var ekki hald- ið við. Togurum fækkaði t. d. á þessu tímabili úr 41 í 37, en sarnkvæmt áður sögðu hafði tala þeirra komizt upp í 47 árið 1925. Einn þáttur sjávarútvegsins efldist þó til muna á þessu tíma- Toili, en það var síldarútvegurinn. Síldariðnaður hófst nú fyrir alvöru, og voru á þessum árum reistar nokkrar síldarverksmiðj- tir, hinar stærstu þeirra af rik- 5nu. Minnkun saltfisksútflutnings Ins olli því, að lögð var nú meiri áherzla á útflutning frystra og ísaðra fiskafurða, einnig á vinnsiu fiskimjöls og niðursuðu iisks. Af þessum sökum fór fiskiðnaður allmjög í vöxt, kom- ið var upp hraðfrystihúsum, fiski- anjöls- og niðursuðuverksmiðjum o. fl. XANDBÚNAÐUBINN Á KKEPPUÁRUNUM Kreppuárin voru landbúnað- inum einnig erfið. Verð á land- húnaðarafurðum féll mjög fyrstu kreppuárin, bæði á innlendum og erlendum markaði Auk þess varð landbúnaðurinn fyrir miklu áfalli vegna fjárpestanna, sem bárust hingað til lands árið 1933. Eækkaði sauðfé úr 728 þús. fjár árið 1933 í 628 þús. árið 1940. Seinni kreppuárin breyttist verð- lag hinsvegar landbúnaðinum nokkuð í hag. Höfðu verið gerðar til þess sérstakar ráðstafanir af opinberri hálfu með afurðasölu- löggjöfinni, er sett var 1934— 35. Ennfremur hafði verið stofn- að til almennra skuldaskila hænda með lögunum um Kreppu lánasjóð 1933. Þrátt fyrir fjárhagsörðugleika þá, er landbúnaðurinn átti við að stríða á þessum árum, var all- inikið um ræktunarframkvæmd- jr. Ný jarðræktarlög voru sett árið 1936, en með þeim var op inber styrkur til búnaðarfram kvæmda aukinn verulega. Árið 1930 hafði verið komið á fót sérstakri lánastofnun í þágu la«d húnaðarins, Búnaðarbankanum, en ennfremur voru á þessum ár- um aukin opinber framlög til stofnunar nýbýla og húsabóta í sveitum, m. a. með lögunum um jiýbýli og samvinnubyggðir frá 1936 og lögum um Byggingarsjóð frá 1938. VERZLUN OG IÐNAÐUR Á KREPPUÁRUNUM Sá atvinnuvegur er einna mest hlómgaðist á kreppuárunum var íðnaðurinn. Hefir þegar verið getið um þróun fiskiðnaðarins á þessu tímabili, en öllu meiri vöxt- •ur var þó í iðngreinum þeim, er framleiddu fyrir innlendan mark- að. Hin ströngu innflutningshöft, sem beitt var allt þetta tímabil en einkum þó frá 1935, veittu liinum innlenda iðnaði og mjög öfluga vernd. Reis á þessum árum upp fjöldi nýrra iðnfyrirtækja, hæði í þeim iðnaði, sem áður hafði myndaz vísir til, svo og í nýjum iðngreinum. . Iðnaðurinn átti þó einnig við ýmiss konar örðugleika að etja á þessum árum. Haftastefnan, er xekin var, var honum að visu að því leyti hagstæð, að með henni var samkeppni erlendis frá takmörkuð mjög eða útilokuð með öllu, en hinsvegar bitnaði gjaldeyrisskorturinn einnig á iðn- aðinum þannig, að örðugleikar voru á útvegun hráefna og tækja til iðnrekstursins. Iðnaðinn skorti og mjög lánsfé bæði til stofnunar og reksturs fyrirtækjanna, auk þcss sem rýr kaupgeta og at- vinnuleysi orsökuðu sölutregðu á iðnaðarvarningi. Þrátt fyrir þetta mun iðnaðurinn á þessum árum hafa verið sú atvinnugrein- in, sem menn voru einna fúsastir að leggja fé sitt í. í verzluninni varð verulegur samdráttur bæði vegna minnk- andi innflutnings svo og minnk- aðrar kaupgetu innanlands. Inn- flutningshöftin, sem á þessum tíma settu svip sinn á allt við- skiptalíf, voru verzluninni þó að' í útgerðinni og vcrið höfðu á; ha'a þá stað:ð eflingu snuðfjár- því leyti hagstæð, að samkeppnin ! kreppuárunum. Afurðaverð cók ræktarinnar mjög fyrir þriíum. og áhætta varð minni, þannig að ] að lækka eftir styrjöldina svo j skilyrði voru sköpuð fyrir hærri ] sem við hafði verið búizt, en IÐNA3UB OG VE3ZLUN álagningu. Mun með þessu mega framieiðslukostnaðurinn innan- : ÁRIN 19 .9—1953 skýra það, sem ella kæmi á óvart, lands lækkaði ekki, heldur fór | Á styrjáldaráiu.num dróst iðn- að þrátt fyrir minni verzlunar- veltu fjölgaði verzlunarfyrir- tækjum nokkuð á þessu tímabili, bæði heildsölu- og smásölufyrir- tækjum. SIDARI HEIMSSTYRJOLDIN OG ÁRIN EFTIR STYRJÖLDINA Þegar seinni heimsstyrjöldin ] skall á haustíð 1939, breyttust á skömmum tíma aðstæður þær, sem verið höfðu fyrir hendi í ís- lenzku atvinnulífi árin fyrir styrjöldina. Markaðsvandræði þau, sem verið hafði við að etja á kreppuárunum, leystust nú skjótlega, og verð útflutnings- afurða hækkaði mjög þegar í upphafi styrjaldarinnar. Verzl- unarkjörin voru mjög hagstæð 2 —3 fyrstu styrjaldarárin ,en urðu ! óhagstæðari þegar á styrjöldina leið. Þetta olli þó ekki gjaldeyr- { isskorti vegna þeirra miklu gjald- eyristekna sem landsmenn höfðu 1 af dvöl hins erlenda herliðs í landinu. í lok styrjaldarinnar j áttu landsmenn miklar innstæður | erlendis, en hinsvegar höfðu fram leiðslutæki þeirra, einkum skipa- stóllinn, gengið allmjög úr sér á ! styrjaldarárunum. scm vonir höfðu til staðið, þar eð nýting þeirra varð meira og minna ófullkomin. Verzlunarfrelsið, sem fylgdi i kjölfar gengislækkunarinnar frá 1950, bætti úr þessum örðugleik- Hugsjónir rætast: Afl íslenzkra fljóta og íossa beislað. írafoss í Sogi, sem framleiðir 31 þús. kw. raíorku. Fiá SJAVAKl TVEGUUINN 1939—53 Hagur sjávarútvegsins batnaði mjög þegar á fyrstu misserum styrjaldarinnar, og máttu fyrstu tvö ár hennar heita hin mestu veltiár fyrir útgerðina. Afurða- verð hækkaði mjög, en kaupgjald og tilkostnaður innanlands ekki þvert á móti vaxandi. Varð brátt að gera sérstakar ráðstafanir til þess af opinberri hálfu að útveg- urinn stöðvaðist ekki. Voru þess- ar ráðstafanir fyrst fólgnar í áby/gð ríkissjóðs á verði báta- fisks, en er hún var taiin orðin ríkissjóði ofviða var grip- ið til gengisfellingarinnar árið 1950 og síðar til bátagjaldeyrisins svo nefnda. LANDBUNAÐURINN ÁRIN 1939—1953 Fyrstu tvö styrjaldarárin voru aðurinn hcldur saman, olli því bæði aukin samkeppni erlendis frá, og í*sumum greinum erfið- j leikar á útvcgun hráefna. Fyrstu árin eftir styrjöldina juku margar iðngreinar mjög vélakost sinn, var það liður í þeirri nýsköpun atvinnulifsins, sem þá fór frcm. Árin 1947—50 færðist aðstaða iðnaðarins aftur í sama horf og verið hafði á kreppuárunum fyr- ir styrjöldina. Dró þá mjög úr samkeppni erlenais frá sökum gjaldeyrisskortsins og innflutn- ingshaftanna, þannig ao innlendi markaðurinn varð tryggður iðn- í skjóli aukinnar raforku er stóriðja að hefjast í Iandinu. — Áburðarverksmiðjan í Gufunesi, sem tekur til starfa á næsta ári. að sama skapi. Síðari heimsstyrj- aldarárin fór framleiðslukostnað- urinn hinsvegar mjög hækkandi, þótt afurðaverðið væri nú hætt að hækka, en þrátt fyrir það mun fjárhagsleg afkoma útvegsins hafa verið allgóð til loka styrj- aidarinnar. Eftir styrjöldina var sem kunn- ugt er lögð á það megináherzla, að endurnýja fiskveiðiflotann, sem hafði gengið allmikið úr sér á styrjaldarárunum. Á fyrstu 5 árunum eftir styriöldina meira en tvöfaldaðist fiskveiðiflotinn að tonnatali, en auk þess voru hin nýju skip mikið fullkomnari að gerð en þau, sem áður höfðu ver- ið notuð. Annar meginþáttur í þeirri ný- sköpun atvinnulífsins, sem hófst eftir styrjöldina var efling sildar- iðnaðarins. Mikið fé var lagt í byggingu síldarverksmiðja bæði norðan lands og sunnan, en auk þess hafði endurnýjun bátaflot- ans að allmiklu leyti verið við það miðuð, að skipin væru hent- ug til síldveiða. Vegna þess hve síldarafli hefur brugðizt frá og með sumrinu 1945, hefur árang- urinn af nýsköpuninni í síldar- iðnaðinum ekki orðið sá, sem menn höfðu gert sér vonir um. Eftir styrjöldina hófust hins- vegar brátt svipaðir örðugleikar landbúnsðinum fremur óhagstæð,.tii handa. Á hinn bóginn þar sem verðlag a'furðanna hækk- aði varla til samræmis við hækk- un tilkostnaðar. Árið 1942 hækk- uðu landbúnaðarvörur hinsvegar mjög, en árið eftir fengu bændur samkvæmt ákvörðun sexmanna- nefndarinnar svonefndu tryggt afurðaverð, sem gæfi þeim svip- aðar tekjur og næmi tekjum verkamanna í kaupstöðum, fag- lærðra og ófaplærðra að mcðal- tali. Hafa landbúnaðarafurðir siðan verið verðlagðar í samræmi við þetta sjónarmið Hefir bænd- um með því fyrirkomulagi verið tryggt allmiklu hagstæðara hlut- fall milli verðs landbúnaðaraf- urða og annars verðlags en var fyrir stríð. Á styrjaldarárunum, einkum framan af, dró allverulega úr jarðræktarframkvæmdum, bæði sökum skorts á vinnuafli og tækj- um. Eftir styrjöldina hafa á hinn bóginn orðið stórstígar tækni- framfarir í landbúnaðinum, sem einkum hafa komið fram í því, að vélakostur hcfur verið aukinn mjög. Þetta hefur gert það kleift, að halda í horfinu hvað fram- leiðslu landbúnaðarafurða snert- ir, þótt fólki hafi stórum fækk- að í atvinnugreininni. Sauðíjár- sjúkdómarnir, sem til þessa hafa herjað um mikinn hluta landsins, átti innlendi iðnaðurinn við mikla örðugleika að etja sökum erfiðleika á útvegun efnivöru. Af þv' leiddi, að hinn sukni véla- kostur kom ekki sð því haldi, stærsta raforkuveri Iandsins við Ljósm.: S. Vignir. um, en hinsvegar jókst erlend samkeppni, þannig að sölutregðu fór að gæta innan margra iðn- grmna. Enn fremur hefur iðn- aðurinn átt við mikla örðugleika að stríða um undanfarin ár sök- um skorts á lánsfé. Úr þessum vandamálum hefur verið reynt að bæta með endurskoðun tolla- löggjafarinnar, er nú stendur yf- ir, svo og ýmsum ráðstöfunum til úrbóta lánsfjárskortinum. Hin markverðasta þessara ráðstafana er stofnun Iðnaðarbanka íslands á þessu ári. Verzlunin efldist mjög á styrj- aldarárunum, þar sem gjaldeyris- aðstaðan batnaði svo mjög og kaupgeta almennings óx. Fjölg- aði verzlunarfyrirtækjum, bæði í heildsölu- og smásöluverzlun, mjög á stríðsárunum. Árin 1947, —50 sótti aftur í sama horf í verzluninni og verið hafði á kreppu- og haftaárunum fyrip styrjöldina. Velta fyrirtækja minnkaði þá mjög sökum tak- mörkunar innflutningsins, eri reynt var að halda álagningu i skefjum með verðlagsákvæðum, Fjárhagsafkoma verzlunarfyrir- tækja mun því hafa verið mjög misjöfn á þessum árum. Eftip gengislækkunina var losað uní verzlunarhöftin að nýju, og 050 þá velta fyrirtækjanna, en hins- vegar var salan ekki svo örugg, sem verið hafði á haftaárunum, og allmjög var kvartað um skorfc rekstursfjár af hálfu verzlunar- innar. » H FÓLKSFJÖLDI OG ATVINNU- SKIPTING Á TÍMABILINU 1910—1950 f| Á þeim 40 árum, sem liðin ert| frá því er Morgunblaðið hói göngu sina, hefir svo sem þegaij hefir verið rakið í höfuðdráttunl m hgóÖusst ■ úvallt það bezta Vesturgötu 2 Sími 80946

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.