Morgunblaðið - 03.11.1957, Blaðsíða 10

10
WOHCinSBLAÐIh
Sunnudagur 3. nóv. 1957
Bjarni Sigurðsson skrifstofustjóri
Mynd þessi af Bjarna Sigurðssyni er tekin í fundaherbergi Varðar í Valhöll 6. október s.I.,
er stjórn Varðar hélt kveðjufund með honum í tilefni þess, að hann iét af skrifstofustjórastarfi.
„VERIÐ ekki að hafa fyrir þessu.
Nú líður mér vel“. Nokkru síðar
var hann látinn!
Það var Bjarni Sigurðsson, sem
skildi þannig við.
Andlát hans bar að aðfaranótt
26. október. Hann hafði tekið sótt.
Fólk hans leitaði honum læknis-
hjálpar. Þess taldi hann ekki
lengur þörf. Hann var ferðbúinn
— og fór!
— ★ —
A morgun verður til moldar
borinn þessi kjörviður íslenzks
drengskapar og dugnaðar, áræð-
is og manndóms, — er hélt blá-
fátækur úr föðurhúsum — með
2 krónur í farareyri — trúði á
manngildið — brást aldrei við
erfiðustu lífskjór — ávann sér
óskorað traust samferðamanna
— hafði lokið merku lífsstarfi á
Austfjörðum, er hann 57 ára
gamall fluttist til Reykjavikur —
en þar átti hann eftir að Ijúka
öðru ekki ómerkara lífsstarfi sem
skrifstofustjóri stærsta stjórn-
málafélags landsins, Varðar, í
nærri þrjá áratugi.
— ★ —
Bjarni Sigurðsson var fæddur
að Þykkvabæjarklaustri í Álfta-
veri í Vestur-Skaftafellssýslu.
Foreldrar hans voru Sigurður
Nikulásson og Rannveig Bjarna-
dóttir. Fór Bjarni ungur að heim-
an, fyrst, eins og margur sveita-
pilturinn fyrr og síðar, til sjó-
róðra — síðan í menntunarleit.
Og í þá daga varð æskan að
„leita“ menntúnar í bókstaflegri
merkingu. Skólar voru ekki á
hverju strái — eins og nú — og
enginn unglingur myglaði undan
þunga skóla-„skyldunnar“.
Bjarni „leitaði“ sinnar mennt-'
unar í fyrstu hjá Jóni presti Jóns-
syni frá Melum, er þá var í
Bjarnanesi, en síðar að Stafa-
felli í Lóni. Eftir einn vetur hjá
séra Jóni ætlaði Bjarni að leita
til Möðruvallaskóla og lá við
borð, að hann færi einn og ?ót-
gangandi norður yfir fjöll. Sagði
hann svo sjálfur, að hann hefði
verið búinn að láta gera sér skó,
haft þrjór krónur upp á vasann
og einhverjar skuldaviðurkenn-
ingar fyrir vinnu frá sumrinu,
sem enginn gat þó greitt út í
hönd.
Því mun þá hafa ráðið prests-
fiúin frá Bjarnanesi, sem Bjarni
bar mjög hlýjan hug til, að hann
breytti skyndilega um áætlun og
hélt í Eiðaskóla og útskrifaðist
þaðan eftir tvö ár með fyrstu
einkunn.
Síðap gerðist Bjarni barnakenn
ari með 25 króna árslaun með
fæði og húsnæði og síðan var
þess skammt að bíða, að hann
settist að á Fáskrúðsfirði, var
kennari á veturna, en stundaði
útgerð á sumrin. Þar giftist hann
Þórunni Eiríksdóttur frá-Vattar-
resi.
Er skemmst frá því að segja að
á Fáskrúðsfirði og síðar Eskifirði
hlóðust á Bjarna Sigurðsson flest
þau trúnaðarstörf og helztu, er
um var að ræða í félags- og
sveitarstjórnarmálum. Hann var
hreppstjóri og oddviti, sýslunefnd
armaður og safnaðarfulltrúi,
sparisjóðsgjaldkeri, gæzlustjóri
við Landsbanka-útibúið, í yfir-
fasteignamatsnefnd, í yfirkjör-
stjórn og settur sýslumaður
nokkrum sinnum. Á þetta er
minnt sem vitni þess trausts, er
Bjarni naut — en skal ekki að
óðru leyti rakið, þó að mér sé
vel kunnugt um, að frá þessum
Rýmingarsala
Þar sem við erum að hætta sölu á rafmagnsvörum,
seijum við það, sem ettir er af
Ijósakrónum,
borðlömpum.
standlömpum
með 25% til 30% afslætti.
Húsgagnoverzlunin Vnlbjörk
Laugaveg 99 — Sími 14707.
árum hafði Bjarni frá mörgu
merku að segja.
Ég hefi nú minnzt lauslega á
nokkur atriði frá yngri árum
Bjarna Sigurðssonar, eða frá
hinu „fyrra ævistarfi“ hans fyrir
austan, eins og ég leyfi mér að
orða það.
En allt var þetta um garð
gengið og þeim lífsþætti lokið
um 20 árum áður en okkar kynn-
tng og samstarf hófst fyrir al-
vöru. En við Bjarni urðum nán-
tr samverkamenn, er ég hóf starf
sem erindreki Sjálfstæðisflokks-
ins síðari hluta árs 1939. Tengd-
ist upp frá því í milli okkar
djúpstæð vinátta, sem ég hefi
notið mikillar hlýju frá og geymi
um dýrmætar minningar.
Starfsskilyrði og aðstaða var
æði misjöfn, eins og gengur og
gerist í pólitísku starfi. Stund-
um sigrar, — stundum áföll og
erfiðleikar. Bjarni gladdist af
sigrum Sjálfstæðisflokksins, en
æðraðist aldrei, þótt móti blési.
Mér var það frá öndverðu ómet-
anlegt að finna ætíð hina bjarg-
föstu trú og traust þessa ágæta
manns á þann málstað, sem hann
vissi beztan. Hálfvelgju þekkti
Bjarni ekki. Hann var sennilega
sá samvizkusamasti starfsmaður,
sem ég hefi kynnzt. Þó að Bjarni
væri ern og brattur til hinztu
stundar voru þó þeir tímar á
seinni árum, sem á honum mæddi
sorg og sjúkleiki. Þetta vissu eða
lundu fæstir og aldrei fannst lát
í störfum hans. Hann var mað-
ur, sem kunni að harka af sér.
Gekk þó eigi „óhaltur" af yfir-
læti sem Gunnlaugur ormstunga,
heldur hélt hann sínum hlut af
hógværri karlmennsku.
Frá því samstarf ukkar Bjarna
hófst er mér ekki kunnugt um
annað en hann hafi ætíð notið
óskoraðs trausts og virðingar
— mmnmg
Kveðja frá Ólafi Thors
formanni Sjálfstæðisflokksins
í NÆRFELLT þrjátíu ár var
Bjarni Sigurðsson fastráðinn
starfsmaður Sjálfstæðisflokks
ins og í tvenn þrjátíu til við-
bótar sannur Sjálfstæðismað-
ur svo sem öll hin níu áratuga
ævi hans vitnar um.
Aðrir munu segja sögu
þessa heiðursmanns. Eg kveð
hann í nafni Sjálfstæðisflokks
ins með einlægu þakklæti og
þeim ummælum að við mát-
um hann allir mikils sakir
starfhæfni hans, trúmennsku
og margvíslegra annarra
mannkosta.
Okkur þótti Bjarni Sigurðs-
son hvarvetna til prýði.
Far þú í friði, aldni vinur.
Ólafur Thors.
Kveðja frá Ver&i
BJARNI SIGURÐSSON lét Hann áorkaði líka miklu.
af skrifstofustjórastarfi hjá
Varðarfélaginu í síðasta mán-
uði. Þá sagði hinn níræði
öldungur, að hann ætlaði að
koma daglega á skrifstofu fé-
lagsins og vinna stund og
stund, ef ekkert óvænt haml-
aði. Hann sagðist mundu
vinna allan daginn, ef mikið
væri um að vera.
Með þessu hugarfari hafði
Bjarni Sigurðsson unnið öll
sín störf fyrir Varðarfélagið
í hartnær þrjá áratugi. Hann
vann því allt, sem hann mátti.
Hann átti ómetanlegan þátt í
vexti og viðgangi félagsins.
Og ávallt mun standa það
fagra fordæmi, sem hann gaf
okkur samherjunum með ó-
eigingjörnu starfi sínu í þágu
háleitra hugsjóna.
Varðarfélagið stendur í mik
illi þakkarskuld við Bjarna
Sigurðsson. En hann átti líka
óskipta virðingu og vináttu
Varðarfélaga. Minningu um
góðan mann og göfugan mun-
um við geyma.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson.
allra þeirra fjölmörgu flokks-
systkina, sem hann átti samleið
með. Rek ég því ekki nánar
starfsferil hans nærri 20 árin
síðustu í ævi hans. En ég minni
á þá staðreynd að þegar ég er
að hefja lífsstarf mitt — með
samstarfi við Bjarna Sigurðsson,
þá er hann yfir þann aldur, eða
sjötugt, þegar opinberir embætt-
ismenn eru látnir hætta störfum.
Þó er það sannast að fram til
þess síðasta var hann svo lif-
andi og ern í anda, að þess vegna
hefði hann sómt sér vel í röðum
yngri stjórnmálamanna, þeirra
framsýnustu og árvökustu.
Bjarni Sigurðsson var um síð-
ustu aldamót 33 ára gamall mað-
ur. Hann lifði samhliða undra-
verðum stökkbreytingum í fram-
þróun íslenzku þjóðarinnar á
þessari öld. Ef til vill var hann
aldrei nátengdari samtíð sinni en
eftir sjötugt, á þeim árum, þegar
íslenzka lýðveldið var endur-
reist — þegar nýsköpun atvinnu-
lífsins hófst undir forustu Sjálf-
stæðisflokksins, þegar framfara-
skeið íslenzku þjóðarinnar var
örast í atvinnutækni, alhliða
menningu og almennri velmegun,
ýmist undir forustu eða með
sterkustu ítökum Sjálfstæðis-
fiokksins á Alþingi og í ríkis-
stjórn.
IMýjung!
IMýjung!
K0DEI radiómiounarstöð
Þessi sjálfvirka, sjónnæma radiomiðunarstöð sem vakti
mesta athygli á alþjóða fiskikaupstefnunni i Kaupmanna-
höfn nú í haust, verður til sýnis fyrir skipstjóra, stýrimenn
og útgerðarmenn á Hverfisgötu 50, Radioverkstæðinu, sunnu
dag og mánudag nk. milli kl. 10 og 6 e. h.
Radiómiðun sf.
?. B. 1355
Reykjavík.
Þá voru æðaslög þjóðlífsins 1
nánustu samræmi við hjartaslög
þeirrar lífsskoðunar og þeirra
hugsjóna, sem ætíð höfðu búið
í brjósti Bjarna Sigurðssonar.
í baráttu Sjálfstæðisflokksins á
þessum árum er geymd saga
Bjarna.
— ★ —
Við sjáum samferðamenn á
lífsleið okkar, sem okkur finnst
ýmist, að rasi um ráð fram eða
heltist aftur úr.
Bjarni Sigurðsson hélt jafn-
vægi sínu!
Hann kvaddi vini og samherja
á níræðisafmælinu í sumar.
Hann skilaði af sér „síðara
ævistarfinu" og kvaddi stjórn
V'arðarfélagsins og samstarfsfólk
hjá Sjálfstæðisflokknum.
„Nú líður mér vel“. Það voru
hans síðustu orð hér.
Slíkir munu eiga góða heim-
komu. —
Júhann Hafstein.
Þyngsfi dilkurinn í
hausf vó 24 kíló
HÖFN í NORNAFIRÐI 29. okt,—
Fyrir nokkru er lokið slátrun hjá
Kaupfélagi Austur-Skaftfellinga
í Hornafirði. Slátrað var nær 11
þúsund fjár, þar af til innleggs
9700. Af því voru dilkar 9300, en
í fyrra voru dilkar 8150.
Meðalþungi 13,49 kg.
Meðalþungi diika í ár reyndist
vera 13,49 kg„ en í fyrra 13,01.
Hæsti meðalþungi frá heimili var
hjá Skafta Benediktssyni í
Hraunkoti, 15,94 kg. á 134 dilka,
en hæsta meðalvigt hjá einstak-
lingi var hjá Ásgeiri Sigurðssyni
frá Stafafelli, 18,20 kg. á 20 dilka.
Hann átti einnig vænsta dilkinn
sem slátrað var, 24 kg„ úr Fjár-
ræktarfélagi Lónsmanna.
•'eðalvigt sveita
Eftir sveitum var meðalvigt
þessi: Höfn, 14,36 kg„ Nes, 12,72
kg„ Lón, 14,04 kg„ Mýrar 13,83
kg„ Suðursveit 13,39 kg.
Mest af kjötinu hefur þegar
verið flutt út með Jökulfellinu.
—Gunnar.