Morgunblaðið - 20.12.1958, Blaðsíða 20

MORCVNBLAfílÐ
Laugardagur 20. des. 1958
^ ^ SERGEANT, I
HOPE VOU'RE NOT ANNOVED
BV MV OUESTIONS, BUT
v THAT 16 AN ODQ jf
TATTOO / r\
HE LOOKS BUSHED
... AS THOUGH HE'S
BEEN ON A
’ LONG TRIP/ tffSt
THIS IS A
CUTE POUCH
ON HIS
• COLLAR...
MAY I...?
NOT AT ALL
... OH. HERE'S
MAJOR/
PLEASE, MISS ALLISON
..THAT'S A PERSONAL
MATTEH, IP YOU DON'T
MINP/.V
„Ég er nú annars alls ekkert
náttúrubarn", svaraði Rolf, „en
mú verð ég að fara að temja mér
það. Út í merkur og skóga með
Katarinu Hemmel“.
Rolf gat ekki að sér gert að
brosa, þegar hann sagði þetta. —
Katarina á gönguskóm með nest-
isböggulinn í hliðartöskunni, það
var nokkuð, sem hann gat ekki
ímyndað sér.
„Við skulum fara gætilega í
fyrstu", hélt hann áfram. „Við
getum farið nokkrar ferðir í bíl.
Ég hef lofað Tómasi því meðal
annars, að fara niður að vík einni
lítilli og veiða þar, einhvern dag-
inn“.
„Heldur þú ekki, að það verði
of erfítt fyrir hann?“ Katarina
horfði áhyggjufull á drenginn.
„Hann er dálítið fölur og þreytu-
legur ennþá“.
Tómas ætlaði að fara að mót-
mæla, en Rolf þaggaði niður í hon-
um.
„Það er ekki erfitt að veiða",
sagði hann, „og hann hefur gott
af því að fá að litast um. Við get-
um eklð út saman öll þrjú, ein-
hvern daginn. Það getur orðið góð
byrjun á því, að æfa þig í útiver-
unni“.
Katarina kinkaði kolli. „Þú
skalt ekki hæðast að litlu götu-
blómi úr stórborginni, Rolf“, sagði
hún hlæjandi. „Þú ættir heldur að
uppörva mig. í kvöld göngum við
að minnsta kosti tvo kílómetra".
En það varð ekkert úr neinni
kvöldgöngu.
Axelsson forstjóri kom eftir
síðdegismatinn og heilsaði Katar-
inu. Hann var mjög áfram um
að spila bridge og stakk upp á
því, að Rolf og Katarina skyldu
spila við sig og konu sína. Þegar
Rolf var búinn að bjóða Tómasi
góða nótt og kom niður, var hann
Jólatrésseríur
- 17 Ijós -
☆
Jólatrésseríurnar
sem fást hjá okkur eru
með 17 ljósum. Það hef-
ir komið í ljós að vegna
misjafnrar spennu sem
venjulega er um jólin,
endast 17 ljósa-seríur
margfalt lenguir en venju
I~gar 16 ljósa.
Tfekla
Auslurslræli 14
Sími 11687
í óða önn að skipuleggja borðið
og panta hressingu.
Forstjórinn var samkvæmis-
maður í eðli sinu. Hann var mjög
skemmtilegur, á meðan spilað var,
og hann dró ekki dul á aðdáun sína
á Katarinu. Ratarina sjálf var í
Ijómandi skapi allt kvöldið og Rolf
tók eftir því, hve karlmennirnir
höfðu augun á henni. Við og við
stóð einhver karlmaðurinn upp
frá hinum borðunum, kom þangað
og stóð og fylgdist með spilinu.
En það var Katarina, sem þeir
voru að horfa á, og henni var það
alls ekki ókunnugt, enda þótt hún
léti það ekki í Ijós.
„Hún er svo viss um sína eigin
töfra, að hún þarf ekki að daðra
til þess að hljóta aðdáun", hugs-
áði Rolf, og var hálfsvegis gegn
vilja sínum hreykinn af því, að
vera félagi hennar. Honum datt
í hug, — eins og svo oft áður —
hve hún myndi vera myndarleg
húsfreyja.
„Jæja, Rolf, við erum að bíða
eftir, að þú segir!" Það var dá-
lítill sigurhreimur í rödd Katar-
inu, eins og hún hefði lesið hugs-
anir hans. Sumarrökkrið var
horfið og það var orðið dimmt áð-
ur en „rúbertan" var búin. For-
stjórahjónin höfðu tapað og sættu
sig við ósigurinn.
„En við heimtum uppreisn!"
sagði Axelsson forstjóri. „í kvöld
fékk ég ofbirtu í augun af frú
Hemmel, svo að ég gat ekki ein-
beitt mér við spilið. 1 næst-a skipti
set ég upp sólgleraugu".
Hann hló hátt og gekk til konu
sinnar, sem var setzt til að hlusta
á tónleika í útvarpinu, ásamt
nokkrum öðrum gestum.
Katarina horfði hlæjandi á eft-
ir honum. „Viðkunnanlegur — en
hættulegur! Þegar um viðskipti er
að ræða, þá gleymir hann gull-
hömrunum. Þótt hann gæti haft
af mér á efnissendingu, myndi
það ekki standa honum fyrir
svefni. Hvert ætlar þú, Rolf?“
„Ég ætla að fara upp og lít-a
eftir Tómasi. Það kemur fyrir, aö
hann vaknar, og þá getur vel svo
farið, að hann verði hræddur".
„En hvað segirðu, Rolf. Veit-
ingahúsið hefur sérstaka umsjón-
arstúlku, sem annast börnin. Þú
þarft vissulega ekki að vera óró-
legur hans vegna allan tímann.
Komdu heldur út á svalirnar. Það
er svo dásamlegt kvöld“.
Rolf hikaði snöggvast, en svo
fór hann út með henni. Hljómarn
ir fi'á tónleikunum bárust til hans
út á svalirnar. Það var hin fræga
ófullgerða sinfónía Schuberts. —
Rolf fannst eins og hann væri
hrifinn brott af kyrrð náttúrunn-
ar og hinum blíðu hljómum tónlist
arinnar. Það kom fyrir stöku
sinnum, að eitthvað slíkt hafði
áhrif á hann og jafnaði -;»yar mis-
fellur...... Hann mundi allt í
einu eftir að hann hafði rætt um
þetta við einhvern. Og um leið
mundi hann líka, "hver það var.
Það var Súsanna Bergmann. Þau
höfðu staðið í salnum í tónlistar-
Sveinherbeigishúsgögn
ný tegund
Smekkleg og mjög ódýr koma í búðina í dag.
Munið okkar góðu g'reiðsluskilmála
Trésmiðjan Víbir
Laugaveg 166
ELEKTROUJX
Hirærivélar
Ryksugur
Loftbónarar
Nokkur stykki óseld
Einkaumboðsmenn:
Hannes Þorsteinsson & Co.
húsinu og talað um tónlist, í hlé-
inu.
Hvernig skyldi henni nú líða?
Átti hún annríkt í sjúkrahúsinu
eins og alltaf r.nnars, önnum kaf-
in við starf sitt og sjúklinga sína.
Þegar honum varð hugsað til henn
ar, mundi hann alltaf eftir nótt-
inni, þegar Tómas fékk afturkast
ið, og svo var einnig nú. Hann
gat séð fyrir sér í huganum, and-
lit hennar, meðan þau töluðu sam-
an inni í læknisherberginu. Það
hafði verið svo hreinskilið í allri
sinni hörðu örvæntingu. Honum
var illa við að minnast þess at-
burðar, en hann kom honum þó
alltaf í hug. Ef til vill var það
vegna þess, að hún hafði við það
tækifæri misst starfsmannsfasið
og þann ómannblendna svip, sem
hún annars alltaf setti á sig. 1
hinni ósanngjörnu reiði sinni
hafði hann þá nærri ósjálfrátt
fundið til viðkvæmni gagnvart
henni — tilfinningar, sem ávallt
bjó í honum — og ef til vill eitt-
hvað meira.
SHUtvarpiö
Laugardagur 20. desember:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 Samtals-
þáttur: Edwald B. Malmquist tal-
ar við Hansínu Sigurðardóttir um
blómskreytingar á heimilum um
jólin. 14,15 Eaugardagslögin. 16,30
Miðdegisfónninn: Frá „viku léttr-
ar tónlistar" í Stuttgart í okt. s.l.
17,15 Skákþáttur (Baldur Möll-
er). 18,00 Tómstund-aþáttur barna
og unglinga (Jón Pálsson). 18,30
Útvarpssaga barnanna: „Ævin-
týri Trítils" eftir Dick Laan; V.
(Hildur Kalman leikkona). 18,55
I kvöldrökkrinu, tónleikar af plöt-
um. 20,30 Á bókamarkaðnum
(Vilhjálmur Þ. Gíslason útvarps-
stjóri). 22,10 Danslög (plötur).
2) „Nei, alls ekki .... Þarna
kemur Vaskur.“ „Har.n virðist
óttalega útþvældur, eins og hann
Lanolin Plus
^ARMI GESTSSQN
MBOÞS OG HEILDVI
Hverfisgötu 50, sími 17148.
1) „Ég vona að þessar spurn-
ingar mínar þreyti yður ekki
hræðilega, en þetta er ákaflega
undarlegt hörundsflúr."
sé að koma úr langri ferð“, segir
Markús.
3) „En hvað þetta er snotur
budda á hálsbandinu hans. Má
ég ....?“ „Afsakið, Sússana.
Þetta er algert einkamál."
WIKAi BLAÐID YKKÁR