Morgunblaðið - 09.10.1960, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIB
Sunnudagur 9. oltt. 1960
Sinfóníuhljómsveitin
fœr frœgan stjórnanda
Fyrstu tónleikarnir undir stjórn
Bohdan Wodícskos á þriðjudagskvöld
HANN hefir þegar unnið ómet-
anlegt starf við æfingar — liefir
„tuktað“ hljómsveitina rækilega
til. Mun sveitin ekki hafa verið
meira og betur æfð fyrir tón-
leika í annan tíma. Hann hefir
þegar sannfært okkur um. að
hann er frábærlega fær „<liri-
gent“, og má. það teljast einstæff
heppni aff hafa fengið hann til
starfa hér — enda breytast öll
starfsskilyrði hljómsveitarinnar
til mikilla bóta við komu hans.
Þaff er óhætt að segja, aff viff
væntum mjög mikils af starfi
hans.
Veiðimaðurinn
kominn út
„VEIÐIMAÐURINN“ er nýlega
kominn út, en það er rit Stanga
veiðifélags Reykjavíkur. í þessu
haustblaði kveðúr ritstjórinn
sumarið í ágætum leiðara. Hin-
rik ívarsson í Merkurnesi í Höfn
um á frásöguna Stórbokkinn í
Arnarhyl. Þjóðsögur og veruleiki
er einnig skemmtileg frásögn eft
ir V. M. Karl Halldórsson skrif
ar um vandamál stangaveiði-
manna.
Ennfremur er Laxveiðisagan
„Ekki er ein báran stök“, og
grein er um hnúðlaxinn. Þá
skrifar veiðamálastjóri Þór
Guðjónsson um .Veiðimál
Árnesinga. Ýmsar smærri grein
ar eru og birt er bréf til Veiði-
mannsins frá Byssu-Brandi og að
lokum er frásögn um laxveiðina
í nokkrum helztu ánum nú í
Bohdan Wodicsko stjórnar.
aði tónleikum Sinfóníuhljóm-
Eitthvað á þessa leið komst
Jón Þórarinsson, frkvstj. Sinfón
íuhljómsveitar Islands, að orðí,
er hann kynnti hinn þekKÍa,
pólska hljómsveitarstjóra, Boh-
dan Wodicsko, fyrir fréttamönn-
um sl föstudag, en Wodicsío,
hefur verið ráðinn til staría
same’ginlega hjá hljómsveitinii
og ríkisútvarpinu í vetur. — Eins
og menn munu minnast kom
Wed.'csko hingað í fyrra og stjóvn
sveitarinnar, sem helgaðír voru
150 ára afmæli Chopins.
★ Þrjú veigamikil verk.
Á þriðjudagskvöldið heldur
Sinfóníuhljómsveitin fyrstu tón-
leika sína undir stjórn Wodics-
kos, og eru það jafnframt fyrstu
tónleikarnir á nýbyrjuðu starfs-
ári hljómsveitarinnar. Þeir verða
í Þjóðleikhúsinu og hefjast kl.
8:30 um kvöldið. — Verða þar
flutt þrjú veigamikil verk:
„Hljómsveitin kynnir sig“, eftir
Benjamin Britten, Sinfónía nr.
35 í D-dúr eftir Mozart (Haffner
sinfónían) og loks Sinfónía nr.
4 í f-moll eftir Tjaikovsky.
Vé Mikill árangur.
Bohdan Wodicsko er mjög vel
menntaður og fjölhæfur
tónlistarmaður og hefur hlotið
mikla starfsreynslu í þeim mörgu
og ábyrgðarmiklu störfum, sem
hann hefur gegnt í heimalandi
sínu. Til dæmis um þann árang-
ur, sem hann hefur náð í sta’fi.
má geta þess, að á þeim þrem
árum, sem hann var forstjóri og
aðalstjómandi Fílharmonísku
hljómsveitarinnar í Varsjá, end-
urskipulagði hann hana og þjálf-
aði svo vel, að hún er nú talin
meðal ágætustu hljómsveita i
Evrópu.
Aukin starfsemi.
Jón Þórarinsson sagði, að nú,
þegar Sinfóníuhljómsveitin hefði
fengið svo ágætan, fastráðinn
leiðbeinanda og stjórnanda,
mundi starfsemi hennar verða
meiri en áður og í fastara forrr i.
—■ Þannig er nú ráðgert, að
haldnir verði tónleikar að mestu
reglulega annan hvom þriðjudag
fram í maí-mánuð, auk annarrar
starfsemi.
• Lágu ljósin of há
Síðan Velvakandi drap á
umferðarslysin í fyrradag og
hvað hægt væri að gera til að
draga úr þeim, hafa ýmsir
komið hingað og rætt þetta
mál.
T. d. kom bílstjóri frá Sel-
fossi að máli við Velvakanda.
Hann ekur oft eftir veginum
milli Reykjavíkur og Selfoss.
Segir hann að háskalega
margir bílar hafi illa stillt
ljós. Sjálfur hefur hann orð-
ið fyrir barðinu á þessu, þar
eð einn blindaði hann fyrir
nokkrum árum, með'þeim af-
leiðingum að hann ók út af.
Segir hann bað einkum áber
andi hve margir hafi lágu
ljósin of hátt stillr, þannig að
ekki er fullt gagn að því þó
þeir lækki ljósin. Þar munu
jepparnir verstir, þó margir
eigi þar sök. Einnig e-u enn
til bílstjórar, sem ekki hirða
um að lækka Ijósin, jafnvel
þó þeir séu minntir á það
með merki frá þeim sem á
móti kemur, að því er þessi
bílstjóri frá Selfossi fullyrð-
ir. Þá segir hann það furðu
algengt að menn hækki ljós
in aftur, áður en þeir eru ai-
mennilega komnir fram hjá
og skelli ljósgeislanum þann-
ig allt í einu framan í hmn
bílstjórann.
• Tók strákinn í tíma
Svo kom hér ung stúlka,
sem varð vitm að lofsverðu
atviki á götunni um daginn.
Strákur kom á skellinöðru
niður Bankastræti og skeilti
sér inn í Lækjargötuna, án
þess að hirða um ljósin eða
fólkið, sem var að ganga yfir
götuna. Lögregluþjónn, sem
stóð á horninu stöðvaði strák
inn og fór að kenna honum
þær reglur sem þarna gilda
og benda honum á Ijósin, og
að lokum lét hann strákinn
æfa sig í að fara rétt. Þetta
atvik sýnir hinn rétta anda,
sem þarf að ríkja hjá hverj-
um götulögregluþjóni.
'/jjtdté 'TTl&uAstHf:
Eigingirni
SUMT FÓLK heldur, að það geti fengið allt fyrir ekki
neitt. Það þiggur gjafir og greiða, en gefur hvorki
né hjálpar. Þessir menn hrósa sér af því að vera
hrjúfir og ruddalegir. Hversvegna haga þeir sér
þannig? Mjög oft vegna þess að þeim hefur veriðspillt.
Fávísir foreldrar ólu þá of mildilega upp og gáfu þeim
allt sem þeir girntust, án þess að krefjast virðingar,
góðs skaplyndis og góðrar vinnu í staðinn. Of góður
eiginmaður getur skemmt unga eiginkonu; hún fer
brátt að ganga að öllu sem vísu. Hið gagnstæða getur
líka orðið: takmarkalaus ósíngirni konunnar getur
gert manninn að sjálfselskufullum rudda.
Slík mistök stöfuðu af ást. Samt eru þau alltaf
hættuleg. Að skemma barn, eða fullorðinn mann, er
að veita þeim hina verstu þjónustu. Þegar til lengdar
lætur, þá borgar eigingirni og skortur á kurteisi sig
ekki. Það kemur óorði á mann. Þú umbarst, í fari
einhvers, sem þú elskaðir, móðgandi hegðun, vegna
þess að ást þín var svo djúp, að þú neitaðir að
gera þér grein fyrir því, að hún var ekki endurgoldin.
Aðrir vilja ekki sýna slíka mildi og eftirlátssemi. Mjög
bráðlega fara þeir að forðast þessa montnu og illa sið-
uðu persónu þína. Þú forðaðist að beita ávítum og
refsingum, vegna þess að þú vildir öllu öðru fremur
veita gleði og hamingju. Raunverulega varst þú vald-
ur að allt of augljósri óhamingju.
Þú kannt að svara þessu á þá leið, að margir mikl-
ir menn hafi erfitt skaplyndi. Clemenceau og Churc-
hill fengu aldrei orð fyrir að vera auðveldir viður-
eignar. En miklum mönnum er fyrirgefið, vegna þess
að þeir koma með mikilvægi inn í kaupin. Það er líka
sennilegt að mislyndi þeirra eða stirðlyndi hafi vaxið
smátt og smátt með hinum góða árangri þeirra. í upp-
hafi ævistarfsins urðu þeir að vera í vinfengi við yfir-
boðara sína og húsbændur, eða vinna sér álit þeirra
með óvenjulegum dugnaði og hæfileikum. Að öðrum
kosti hefði gengi þeirra orðið minna. Þó að frægt skáld
sé eigingjarnt, ruddalegt og geðvont, þá er ástæðu-
laust að sonur þess, sem hvorki er frægur né skáld,
leyfi sér að vera ókurteis og ruddalegur.
Þegar um mikinn mann er að ræða, þá getur þú
ekki sagt að hann gefi ekkert í skiptum fyrir hollustu
þína. Hann gefur verk sitt; hann gefur það sem hann
gerir fyrir land sitt eða mannkynið; hann gefur þér
bækur, málverk eða tónlist, sem veitir þér ánægju.
Segja mætti jafnvel, að falleg kona gæfi nokkuð. sem
sé fegurð sína. Hún er í sjálfu sér listaverk. En sá
(eða sú), sem hefur mjög lítið að gefa og mjög mikið
að þiggja, ætti a. m. k. að vera þakklátur. Ég á ekki
við, að foreldrar skyldu vænta stöðugrar þakkargerð-
ar. Það væri ónáttúrlegt, öfgafullt og þreytandi. Þeir
hafa einungis rétt til að krefjast virðingar og kurteisi.
Það sama gildir um eiginmann, eiginkonu, vini og
félaga.
Kurteisi er fremst allra þjóðfélagsdyggða. Hún
hlýtur ekki óhjákvæmilega að hafa góðvild í för með
sér, en getur leitt til hennar. Hið sama gildir um þjóð-
ir. Það eru til eigingjarnar þjóðir og það eru til
skemmdar þjóðir, eins og skemmd börn. Fyrr eða
síðar gera þær allan heiminn fráhverfan sér. Þá falla
þær. —■
• Selja börnum áfengi
Tilefni skrifa Velvakarxda
um umferðarmál í blaðinu
um daginn, voru hinir tíðu
og hörðu árekstrar. Vegna
frásagna af árekstrinum á
☆
FERDINAIMD
Njarðargötu, hafa nokkrir
menn haft orð á þvi við mig,
að þegar rætt er um slysið,
gleymist að nokkru leyti
frumorsökin — bílstjórinn
sem seldi 16 ára barni áfengi
á svörtum markaði, tíl að
græða nokkra skildinga. Og
að þegar talað er um drykkja
skap á unglingum, sé undar-
lega hljótt um þá menn sem
bíða fyrir utan dansstaðina i
sveitum á kvöldin, á bryggj-
unum þegar skipin koma að
og hvarvetna þar sem reikna
má með að fullorðnir og ungl
ingar séu með peninga, tii
þess að halda að þeim áfeng-
inu. Út yfir taki þó þegar
þeir . selji börnum. Þessir
menn beri meiri ábyrgð á af-
leiðingunum en þeir e. t. v.
vilja viðurkenna. Ef grafast
eigi fyrir rætur slysanna, sé
Jeannski einmitt nauðsyníegt
að byrja á því að losa þjóð-
félagið við slíka óþurftar-