Morgunblaðið - 09.10.1960, Blaðsíða 20

20
MORGVNni A Ð1Ð
Sunnudagur 9. ofct. 1960
ham, jafnframt, ef dómprófastur-
inn skyldi lendi í einhverjum há
lærðum viðræðum við dr. Nor-
wood. — Jæja, það er nú það,
sagði frú Crandall við sjálfa sig,
— ég trúi ekki, að þetta verði
betur gert.
En það var ekki fyrr en allir
voru setztir að borðum og borð
bænin hafði verið lesin og byrj
að hafði verið á súpunni, að frú
Crandajl tók að gruna, að nú
hefði þefvísi hennar brugðizt, ein
mitt þegar hennar var mest
þörfin.
— Þið Patricia hljótið að hafa
átt ánægjulegan dag, sagði Sonja
við dr. Norwood. — Hún kom
heim ljómandi af ánægju.
Dr. Norwood fór eins og ketti,
sem komið er að þar sem hann
stendur við rjómaskálina; hann
malaði eitthvað, sem líktist. „Var
það?“, og gerði misheppnaða til
raun til að setja upp sakleysis-
svip, en samt hlaut hann brátt að
meðkenna og segja. — Já, það
var ánægjulegur dagur hjá mér,
Sonja.
— Eg spurði hana, hvernig
henni hefði litizt á háskólabóka
safnið, hélt Sonja áfram að stríða
honum. — Það vax sem sé þang
að, sem þið ætluðuð í dag, ef
þú skyldir muna það. Hún ieit
á mig, hálf-kindarlega, og sagði
svo: „Jú . . . það . . . jú . . . Jú,
það var ágætt. Eg á við, að við
komumst aldrei þangað, heldur
ókum við út í Lake Grove í
staðinn. Og þar var fallegt. Al-
veg dásamlegt!" Hef ég kannski
ekki alltaf sagt, að sú rétta kæmi
einn góðan veðurdag? . . . Hef ég
það ekki? endurtók hún þegar
hann dró hana á svarinu, af því
að hann þurfti að smakka á súp
unni. Dr. Norwood brosti út und
ir eyru, kinkaði ákaft kolli og leit
út undan sér, til þess að sjá,
hvernig ungfrú Arlen vegnaði.
Hann þyrfti víst ekki að vera
hræddur um, að henni yrði ekki
nægur sómi sýndur — Eugene
Corley sæi fyrir því. Og einmitt
í þessu vetfangi, meðan húsbónd
inn var að segja eitthvað við
Elísu, hvíslaði hann eihverju í
eyra henni.
En ástæðan til þess, að frú
Crandall fór yfirleitt að gruna
nokkuð, var sú, að frú Sinclair
hallaði sér allt í einu að henni og
hvíslaði: — Það er einhver ó-
kyrrð í loftinu í kvöld.
— Hvernig það?
— Hvernig? Vissuð þér ekki,
að Elísa Graham er bara sama
sem trúlofuð honum hr. Corley?
Ja, það er nú satt, engu að siður.
Þessvegna er hann hér í borg-
inni. Þau hafa verið óaðskiljan-
leg allan tímann og í dag ætluðu
þau að hittast klukkan þrjú. Hr.
Corley borðaði svo hádegisverð
með einhverjum gömlum skóla-
bróður sínum, sem hélt svo lengi
í hann, að Elísa, sem er dálítið
uppstökk, hélt, að hann hefði
gleymt sér, og var svo farin út,
þegar hann loksins kom. Síðan
hafa þau ekki hitzt — ein saman,
á ég við — og ég hef tekið eftir,
að það er . . ..
— ... útlit fyrir næturfrost,
bætti hr. Sinclair við, þegar dr.
Norwood, einmitt í þessu vet-
fangi sneri sér að húsmóðurinni,
til þess að sýna henni tilhlýði-
lega kurteisi. — Það getur komið
fyrir, jafnvel fram í maímánuð,
hélt hr. Sinclair áfram og iyfti
loðnum augnabrúnunum eitthvað
svo hátignarlega, að hr. Nor-
wood flýtti sér að svara, að
aldrei hefði hann nú tekið eftir
því.
Þetta var nú það, sem gerðist
þarna megin við borðið. Corley
vildi vera kátur og þannig sýna,
að friður væri á jörðu og friður
með mönnum — og imgfrú
Graham, sem vildi ekki vera
minni, iét í Ijós sakieysislega
gleði sína, svo að allir hlutu að
verða hrifnir . . . Hún hafði ein
mitt fengið að heyra svo mörg
hrósyrði fyrir söng sinn í Þrenn
ingarkirkjunni. Simpson var ótta
legur smjaðrari, og brátt voru
hinir gestirnir farnir að taka und
ir með honum og láta í ljós sam-
þykki sitt við lofsyrðum hans. Þá
var það ekki nema eðlilegt, að
hún vekti þarna mesta athygli,
hugsaði frú Crandall. Vist hafði
hún sungið dásamlega!
Elísa hneigði ‘ höfuðið með
miklum yndisþokka við öllu
þessu lofi, en svo varð hún að
svara dómprófastinum, sem
þurfti að spyrja hana eins og ann
ars um smábæinn Leeds, og einn
ig Simpson, sem þurfti að heyra
um fyrstu hljómleikana hennar
í Louisville. Ef til vill var það
hrifningarsvipurinn á Corley,
sem gaf henni þá hugmynd, að
rétt væri, að Nathan Parker fengi
sinn réttmæta hluta af heiðrin
um, því að hann átti sinn hluta
af velgengni hennar, játaði hún
með þakklæti. Ef ekki hefði ver
ið hjálp hans, hefði hún líklega
orðið að dúsa ævilangt í Leeds,
alls óþekkt. Hún bar fram nafn
hans með sérstakri blíðu í mál-
rómnum.
—Segðu hinum frá honum,
Elísa, sagði frú Sinclair. — Mér
finnst það svo hugðnæmt, bætti
hún við, laumulega og kinkaði
kolli til Sonju, sem hafði litið á
hana rétt í þessu.
— Já, svo að byrjað sé á byrj
uninni, sagði Elísa, — þá kom
Nat Parker til Leeds í haust sem
leið, og hafði með sér fallegan
rauðan veiðihund. Enginn vissi
um erindi hans þangað.
— Nú, hvað er þetta, gall við
háa röddin í séra Talbot. — Var
þetta ekki maðurinn, sem dóm-
prófasturinn sagði, í gær, að
myndi koma og saekja hundinn,
sem hann hafði gleymt? Hann
hlýtur að hafa sótt hann meðan
ég var í burtu.
Harcourt virtist ekki hafa
heyrt þetta og smeri sér að Elísu
og gaf til kynna með ofurlítilli
höfuðhneigingu, að hún skyldi
halda áfram sögu sinni, truflunar
laust. Simpson hvislaði brosandi
í eyra Phyllis, sem íékk roðann
upp í kinnar hennar og kom
henni til að líta aðvarandi augna
ráði til Sonju sem gaf til kynna
vaxandi áhuga með sínu augna-
ráði.
— Já . . . en heyrið mig . . .
flýtti Talbot sér að segja. — Þér
hljótíð að hafa séð hann, ungfrú
Dexter . . . og hundinn líka. Hvað
varð af honum?
— Þér ættuð að segja honum
það, sagði Simpson, þreytulega,
— annars kemst ungfrú Graham
ekkí að í kvöld með söguna sina.
— Það er ekkert leyndarmál,
sagði Phyllis, blátt áfram. —
Hundurinn vildi fyrir hvern mvui
koma með mér, þegar ég fór, og
svo hittum við hr. Parker fyrir
utan.
— Þá getur það ekki hafa ver
ið minn hr. Parker, sagði Elisa
einbeitlega, — enda þótt hitt sé
víst, að Nathan Parker er hér
staddur í borginni. Eg vona að
hitta hann á morgun, en hitt veit
ég fyrir vist, að Sylvía fer aldrei
með neinum.
— Sylvía? sögðu nú margir i
kór, eins og þau tryðu ekki að
þetta gæti verið nafn á hundi.
— Já, og hún gefur sig ekki
að nema karlmönnum, ef svo
mætti segja. Ef Sylvía færi nokk
urntíma með ókunnugum — sem
ég trúi varla — færi hún að
minnsta kosti ekki með nokkrum
kvenmanni. Hún hatar konur. Eg
hitti hana næstum daglega mán-
uðum saman, og hún gaf sig al-
drei að mér.
— Jæja, fyrst þetta er nú út
rætt, getum við haldið áfram,
sögunni. Hr. Parker kom til
Leeds og svo . . .
— Svo settist hann að í gisti-
húsinu hans frænda míns, Clay
Brock, svaraði Elísa þurrlega.
Þessar mörgu framítökur höfðu
gjörsamlega eytt hrifningu henn
ar. — Það gat auðvitað ekki hjá
því farið, að við hittumst og . . .
Hún þagnaði eins og hún væri
að leita að orðunum. — Já, það
var í rauninni ekki meira. Nat
varð eitthvað hrifinn af röddinni
minni og kom því í kring, að ég
gat haldið hljómleika í Louis-
ville . . . og afi minn varð svo
hrifinn af honum, að við buðum
honum stundum heim til okkar.
Nú varð aftur þögn, og Elísa
roðnaði, og Talbot var búinn að
andvarpa áður en hann vissi af.
Þá var hlegið að honum. Það var
helzt að sjá, að Elísa hefði komið
upp um sig, óafvitandi.
— Mér þætti gaman að vita,
hvað hún er að fara, skepnan sú
arna hvíslaði frú Sinclair.
— O, hún er bara að hefna sín
á Corley, svaraði frú Crandall.
— Já, en það væri illa gert af
henni. Frú Sinclair hallaði sér
íram yfir borðið og sagði vin-
gjarnlega: — Heyrðu Elísa, segðu
okkur af því þegar hr. Parker
Skáldið og mamma litla
1) Við förum á grímuballið í kvöld. 2) Ég ætla bara að setja á mig 3) .... og auðvitað fer ég í peys-
I hvað vilt þú fara? pappanef .... una, sem mamma þín prjónaði og gaf
mér í jólagjöf.
MeANWHlLE, 1N
A UAR6E ClTV
BUT WHAT l
ABOUT VOUR
CUSTOMERS
...WHO'S
TAKINS r-<
CARE OP U
THAT ? JM
DERE'S A BUNCH O' RICH
MEN IN BEEG ClTY WHO LOOK
FOR NEW PLACE TO FISH...DEy
GONNA SEND FELLOW TO MY
PLACE, AND IF HE UKE IT...
OKAY, I'LL BE GLAD TO ^
.. AND I'LL REPORT TO VOU
AT OUR NEXT GET-TOGETHER'
■ JJJIl'.JNLU-atgg
I TAKE ALL DE
MONEY I GOT, I BORROW ALL I CAN,
I MORTGAGE EVERV BLESSED T'ING
I OWN TO GET DIS FISHING CAMP.
DAT'S WHV I WANT VOU TO HELP
ME, MARK/
^ — Ég hefi tekið allt mitt fé,
fengið lánað eins og mögulegt er
_ then, GEORGE, VOU'LL
GO UP TO MALOTTE'S resort
AND CHECK IT OVER...TI?V
THE FISHING, AND 1F IT'S AS
GOOD AS HE SAVS, WE'LL
PO BUSINESS WITH HIM./
— En hvað með viðskiptavir.
ia . . . hver sér um þá?
senda hingað náunga, og ef hon-
um líkar staðurinn . . ,
að veiða, og ef það er allt eins
og hann segir, munum við skipta
®g veðsett allt sem ég á til að
kaupa þessa veiðistöð. Þessvegna
verður þú að hjálpa mér Markús.
— Það eru nokkrir auðkýfingar
I stórborginni sem eru að leita
að nýiu veiðisvæAí. Þeir ætla að
Á meðan, í borginni.
— Þú ferð þá Georg og ]ítur
yfir staðinn hans Jóa . . . Reyndu
við hann.
— Ég skal með ánægju gera
þetta. Svo gef ég ykkur skýrsiu
næst þegar við hittumst.
sflíltvarpiö
Snnnudagur 9. október
8.30 Fjörleg músík fyrsta hálftima
vikunnar.
9.00 Fréttir, — 9.10 Vikan framundan.
9.25 Morguntónleikar: —
(10.10 Veðurfregnir.)
a) Sinfónía i g-moll (K550) eftir
Mozart (NBC-sinfóníuhljóm-
sveitin leikur; Arturo Toscan
ini stjórnar.)
b) Kathleen Ferrier syngur and
leg lög.
c) Píanókonseft nr. 5 í Es-dúr
op. 73 eftir Beethoven (Solo-
mon leikur meö Philadelphiu-
hljómsveitinni; Herbert Meng
es stjórnar).
11.00 Messa í Laugarneskirkju (Prest-
ur: Sr. Kári Valsson á Raíns-
eyri. Organleikari: Kristinn Ingv
arsson).
12.15 Hádegisútvarp.
14.00 Miðdegisútvarp.
a) Tónlist úr sjónleiknum „Rósa
mundu" eftir Schubert (Diana
Eustrati. mótettukór Berlínar
og Fílharmoníusveitin i Berl-
5n flytja; Fritz Lehmann stj.)
b) Danssýningartónlist eftir
ýmsa höfunda (Sadler Welis-
balletthljómsveitin leikur; Ro-
bert Irving stj..
15.30 Sunnudagslögin.
16.30 Veðurfregnir).
18.30 Barnatími (Helga og Hulda Val-
týsdætur):
a) Framhaldssagan: „Ævintýri I
sveitinni" eftir Armann Kr.
Einarsson; II. (Kristín Anna
Þórarinsdóttir leikkona.)
b) Leikrit: „Múfftípúfftí'*. —
Leikstjóri: Helgi Skúlason.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Tónleikar: Rosa Spier og Phia
Berghout leika á hörpu.
19.40 Tilkynningar. » T
20.00 Fréttir.
20.20 Dýrarikið: Jóhannes skáld úr
Kötlum spjallar um kúna.
20.45 Tónleikar: Sónata í g-moll fyrir
knéfiðlu og píanó eftir Chopin
(Erling Blöndal Bengtsson og
Kjeld Bækkelund leika.
21.15 Heima og heiman (Haraldur J.
Hamar og Heimir Hannesson sjá
um þáttinn).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.05 Danslög. Heiðar Astvaldsson dans
kennari kynnir lögin fyrstu þrjá
stundarfjórðungana. ,
23.30 Dagskrárlok. £
Mánudagur 10. október
8.00—10.20 Morgunútvarp. (Bæn. -»
8.05 Tónleikar. — 8,30 Fréttir. —
8.40 Tónleikar. — 10.10 Veðurfr.).
12.00 Hádekisútvarp. i
(12.25 Fréttir og tilkynningar). | \
12.55 Tónleikar: „Sumardans".
13.30 Utvarp frá setningu Alþingis:
a) Guðsþjónusta i Dómkirkjunni
(Frestur: Sr. Bjarni Sigurðs
son á Mosfelli. Oranleikari:
Dr. Páll Isólfsson).
b) bingsetning.
15.00 Miðdegisútvarp.
(Fréttir kl. 15.00 og 16.001.
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Lög úr kvikmyndum.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Tónleikar: Svíta nr. 3 í D-dúr
eftir Bach (Kammerhljómsveitin
í stuttgart leikur; Karl Munching
er stj..
20.50 Um daginn og veginn (Helgi Sæ-
mundsson ritstjóriþ
2110 Tónleikar: Atriði úr óperettunnl
„Maritza greifafrú'' eftir Emmer
ich Kálman (Sari Barabas, Rud-
olf Schock o. fl. flytja ásamt kór
og hljómsveit undir stjórn WU-
helms Schuchters).
21.30 Upplestur: „Hvar er Stína?" smá
saga eftir Þórunni Elfu Magnús-
dóttur (Höfundur les). ,
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Erindi: Um örnefni í Norðíirði;
síðari hluti (Bjarni Þórðarson).
22.25 Kammertónleikar: Strengjakvart
ett í F-dúr eftir Anton Bruckn
er. — Koeckert-kvartettinn og
George Schmid leika.
23.10 Dagskrárlok.
Þriðjudagur 11. ektóber
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn. — 8.1S
Tónleikar. — 8.30 Fréttir. — 3.40
Tónleikar. — 10.10 Veðurfr.)
12.00 Hádegisútvarp. — (12,25 Fréttlr
og tilkynningar).
12.55 „A ferð og flugl”: Tónleikar
kynntir af Jónasi JónassynL
15.00 Miðdegisútvarp.
(Fréttir kl. 15.00 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Erlend þjóðlög.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Frá tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitar Islands í Þjóðleikhúsinu:
— fyrrl hluti. Hljómsveitarstjóri;
Bohdan Wodiczko frá Póllandi.
a) „Young Person's Guide to tho
Orchestra", tálbrigði eftir
Benjamin Britten um sbef eft-
ir Furcell.
b) Sinfónía nr. 3S í D-dúr (Haff
nersinfónían) eftir Mozart.
21.10 Erindi: I* dularklæðum (Grétar
Feils rithöfundur.)
21.35 Utvarpssagan: „Barrabas" eftir
Par Lagerkvist; IV. (Olöf Nor-
dal).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Iþróttir (Sigurður Sigurðsson). s
22.25 Lög unga fólksins (Guðrún Svaf
arsdóttir og Kristrún Eymunús-,
23.20 Dagskrárlo*- —
dóttir).