Morgunblaðið - 09.10.1960, Blaðsíða 10

10
MORCUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 9. okt. 1960
vanginum og gjörsamlsgu
virðingarleysi fyrir lífi dýr-
anna.
Eklti verður því svarað hér,
en líklegt er að íslenzkir for-
eldrar þakki fyrir að dreng-
stofnunina UNESCO að hún
gengist fyrir björguninni og
hafa fulltrúar stofnunarinnar
undanfarið ferðast um
Evrópu og leitað fjárfram-
laga og mannafla. Hefur
Egyptalandsstjórn heitið því,
að söfn þeirra landa, sem að-
ild eigi að björguninni skuli
njóta góðs af hluta þeirra
fjársjóða sem kunni að finn
ast Meðal bjóða, sem taka
þátt í þessu starfi verða
Danir, Norðmenn, Svíar og
Finnar. Er áætlað að íjár-
framlög þeirra nemi rúmlega
10 milljónum (ísl.) en þess
utan taka margir vísinda-
menn Norðurlanda þátt í
starfinu.
★
Björgunarstarfið verður
unnið i tvennu lagi. Utan um
eyjuna Philæ verður byggð-
ur 70 m hár garður, en þar
eru stór hof, m. a. Isis-hof, og
menn valið milli fjölda hljóm-
leika og allsstaðar eru fullset-
in hús. Meðal margra hljóm-
listarmanna, sem gista Vínar-
borg um þessar mundir er
söngvarinn Nicolai Gedda,
sem mörgum íslendingum er
í fersku minni frá því hann
söng hlutverk hertogans af
Mantúa í óperunni Rigoletto
eftir Verdi á afmælishátíð
Þjóðleikhússins í fyrravor.
Nú hyggst Gedda snúa sér
að kvikmyndaleik. í byrjun
næsta árs er ákveðið, að hann
taki við hlutverki sem upp-
haflega var skrifað fyrir Mar-
io Lanza, náttúrusöngvarann
fræga.
Nútíma
fréttamaður
ið Abu Simbel þar sem hof EN VEL á minnzt kvikmynda
amses II. er verður reisturleikara — William Holden,
30 m laneur oe 70 m háaoandaríski leikarinn heimskunni,
ur segir fréttir.
Til þess að vera kvikmynda-
leikari verður maður annað
hvort að hafa til að bera hæfi-
leika eða tilfinningaleysi Oig hvor
ugt hefur fallið mér í skaut. Hins
vegar met ég mjög mikils þau
tækifæri, sem ég hef fengið
vegna leiks í kvikmyndum til
þess að ferðast víða og kynnast
lifnaðarháttum og hugsunarhætti
annarra þjóða.
Kvikmyndaleikur er ekki starf
fyrir hugsandi- mann. Rithöfund
urinn segir til um hugsanir hans,
leikstjórinn segir til um hreyf-
ingar hans og kvikmyhdaklæð-
skerinn um fatnað hans. Hið eina
sem leikarinn gerir er að taka
við greiðslunni, sem gerir hon-
um oft fært að lifa betra lífi
heldur en hinn færi leikari.
Helzt ur hægt að líkja kvik-
myndaleik við það að reyna að
tattóvera nafnið sitt á uppblásna
blöðru.
Svo segir William Holden, —
dálítið óvenjulegt mat á eigin 2
hæfileikumJ J
NÚ eru skólarnir byrjaðir og
börn og unlingar setzt að
lexíum sínum. misjaíniega
sátt við þær eins og gengur.
Yngstu nemendurnir sja ekk-
ert vit í þvi. að hanga yfir
Lítlu gulu hænunni, þegar
veðrið er svona gott og stálp
aðir strákar grípa hvert tæki
færi til að laumast út í fót-
bolta.
Ef við bregðum okkur til
smábæjarins Fontvielle í
Suður-Frakklandi og gægj-
umst inn um glugga í barna-
skólanum þar, kunnum við að
festa augu á lágvöxnum,
snaggaralegum, dreng, sem
er að krota mytidir af nauts-
hausum í glósubókina sína
En afhverju skyldi hann
teikna nautshausa? — Jú,
pilturinn er sem sé nauta-
bani, væntanlega sá yngsti í
heimi, sem sýnt hefur þá list
opinberlega. Hann heitir
Jose Luiz Calabulg og er 12
ára að aldri. Faðir hans var
upphaflega ávaxtabóndi, en
fékk þá hugmynd að gera
riautatsleikvang og koma þar
á . nokkurs konar skóla í
nautaati. í Suður-Frakklandi
er reyndar sá háttur á hafð-
ur, að nautum er ekki banað,
heldur sleppa þau_ með reið-
ina. Jose ólst upp við sífellt
umtal um naut og nautabana
og iá öllum stundum með nef
ið milli girðingarrimlanna og
starði á viðskipti nautanna og
mannanna. En honum var
stranglega bannað að fara inn
á leikvanginn. í nóvember í
fyrra bar svo við, að faðir
Jose lenti í brözum við óðan
tarf og var sýnilegt að hann
yrði undir í þeirri viðuretgn.
Þá hljóp Jose til, náði í rauða
dulu og tókst að lokka tarf-
inn frá föður sinum.
irnir þeirra eyði frístundutn
sínum við knattspyrnu frem-
ur en nautaat.
Hörgull kafyólskra
presta
FRÁ Vatikaninu í Róm ber-
ast þær fregnir, að hans heil-
agleiki. páfinn kunni að
neyðast til þess að leyfa ka-
þólskum djáknum að vinna
ýmis prestastörf þótt þeir
kvænist.Ástæðan er skortur á
starfandi kaþólskum klerk-
um, einkum í trúboðsstöðv-
um víða um heim svo og í
Frakklandi, en þar eru þess
dæmi, að einn klerkur sinni
fjórum borgum.
Námsferill djákna er venju
legast sjö ár og verða þeir á
síðasta ári að taka ákvörðun
um hvort þeir gangi undir
prestsvígslu. Ef þeir gera það
mega þeir starfa sem aðstoðar
menn presta síðasta námsár-
ið.
Nú er svo komið að fjöldi
djákna ákveður að taka ekki
prestsvígslu, því að þeir taka
hjónabandið tram yfir hana.
Hins vegar halda þeir því
fram, að ekki sé neitt vit í
því, að hin kaþólska kirkja
njóti ekki starfskrafta þeirra
Þess er vænzt. að breyting
verði gerð á þá lund. að
kvæntum djáknum verði
leyft að veita sakramenti, að-
stoða við hámessur og gefa
trúarlegar leiðbeiningar. En
þeir munu ekki fá leyíi til að
flytja messur einir, né' vexta
skriftir og annast giftingar.
Ráðamenn páfaríkis álíta
aðalkostinn við þessa breyt-
ingu þann, að kvæntir djákn-
ar geti orðið til hins mesta
gagns í trúboðsstöðvum, þar
sem klerkahörgullinn er hvað
mestur.
MikiÖ
björgunarstarf
ÞAR sem við erum komin
alla leið suður á Ítalíu væri
ekki úr vegi að bregða sér
yfir Miðjarðarhafið og skoða
hinar miklu fornminjar við
Níl, sem menningarmálastofn
un Sameinuðu þjóðanna
hyggst reyna að forða frá
un.
Eins og menn vita er verið
að reisa Aswan stífluna í Ni!-
arfljóti, stórkostlegt mann-
virki sem áætlað er að ljúka
á næstu fimm árum. En þeg-
ar því er lokið er sýnt, að hra
mestu menningarverðmæ’
glatazt ef ekki verður að gert.
Stjórn Egyptalands fór þess
á leit við menningarmála-
garður í boga út í Nílarfljót.
Þar verður safnað saman öli-
um fornum munum, sem
finnast í því nágrenni og út-
búið sérstakt útisafn.
Fornmenjar þesar eru um
* 5 þúsund ára gamlar. Ýmr.ir
gripanna eru stöðugt undir
vatni níu manuði hvers árs,
en hafa þó staðið af sér veðr-
un. En þótt vatni og vindum
í 5 þús. ár hafi ekki tekizt að
hafi ekki tekizt að farga þess
um menningarverðmætum á
5 þús. árum, mun Aswan-stífl
unni takast það innan 10 ára
og leggja menn því mikla á-
herzlu á að hafizt verði handa
hið allra fyrsta.
Gedda gerist
iívikmyndaleikari
ÆTLI við höfum ekki fengið
nóg í bilí af ferðum um suð-
ræn lönd og rétt sé að
fikra sig í norðurátt.
Vínarborg er
iðulega kölluð
vagga tónlistar-
ínnar í Evropu
og er vafasarot
að það nafn sé
annars staðar
betur komið.
Ungir sem gaml
ir lifa og hrær-
ast í tónlistinni
þar, á hverjum degi geta
var fyrir skömmu á ferðalagi um
Skandinavíu og lét þá svo um
mælt í viðtali við fréttamann, að
hann væri hreint ekki nokkur
leikari. Meðal annars sagði Hold
en: — Ég hefi nú leikið í 45 kvik
myndum og komizt að raun um,
að ég er ekki leikari og hef
aldrei verið það. í raun og veru
er ég aðeins nútíma fréttamaðxxr,
segi frá tilfinningum annarra og
líferni á sama hátt og fréttamað
Upp frá þessu var til einsk-
is að banna Jose aðgang að
leikvanginum. Hann nauðaði
og bað um að fá að sýna op.n
berlega og loks lét faðir hans
undan honum með þvi skil-
yrði að hann stæði sig vel i
skólanum. Jose kepptist við,
stóðst sitt próf með mestu
prýði og syndi a leikvangi
föður síns í sumar fyrir þús-
undum áhorfenda, sem þustu
að hvaðanæva úr Frakklandi
og Spáni til þess að sjá þessa
ungu hetju.
En menn spyrja jafnframt,
hvort rétt sé að leyfa tólí ára
dreng að ganga inn a hixxa
blóði drifnu braut nautaats-
ins, sem byggist á stöðugri
lífshættu nautabanans á leik
og kunnáttu, sem þeir hafa
aflað sé,r á sex árum. Virðist
sem æðstu ráðamenn páfa-
ríkisins séu nú að fallast á
þessa skoðun.
ýmsuni áttiirn