Morgunblaðið - 23.10.1960, Page 6

6
MORCVNBLÁÐIh
Sunnudagur 23. okt. 1960
rík kvöld-
stund
K VENN AS AMTÖKIN í lands-
sambandinu gegn áfengisbölinu
höfðu samkomu sina í KFUM-
húsinu sl. miðvikudagskvöld.
Önnuðust konur eingöngu dag-
skrána sem var mjög vel vand-
að til. Þessi samtök stóðu að sam
komunni: Áfengisvarnanefnd
kvenna í Rvík og Hafnarfirði,
Kvenréttindafélagið, Kvenfélaga
samband íslands og Kristilefit
félag Ungra kvenna. Rseðukon-
urnar voru: Sesselja Konráðsd.,
fyrrv. skólastjóri, sem flutti
mjög skörulega ræðu og benti á
þann reginmun sem væri á því
að forða mönnum frá að lenda
í slysi eða græða sár þeirra er
orðið höfðu fyrir slysinu. Að
forða frá slysunum væri
mest um vert. Þess vegna þyrfti
að koma upp skólaheimilum í
sveitum fyrir vanrækt börn svo
þau gætu fengið þá umönnun
sem viðkvæm barnsálin krefð-
ist. Og um leið forða þeim frá að
verða reköld í þjóðfélaginu, eins
og oft hefði orðið um vanrækt
börn. Að þessu þyrfti að vinda
bráðan bug.
Frú Vilborg Helgadóttir ræddi
um vandamál drykkjumannsins
sem vill reyna að hætta. En fél-
agarnir, þar á meðal starfsfélag-
ar, héldu að honum víni. Þá
ræddi hún um drykkjuskap á
vinnustað og þá þolinmæði
vinnuveitenda að líða menn und
ir áhrifum áfengis við vinmi.
Enda stórmóðgun við þá sem eru
reglusamir og vinna störf sín vel
og samvizkusamlega. Frú Aðal-
björg Sigurðardóttir talaði um
hina miklu ábyrgð foreldra, og
sambandið milli þeirra og bam-
anna og ástarþörf barnanna og
vitnaði í leikrit Þjóðleikhússins
„Engill horfðu heim“.
Frú Kristín Möller sagði frá
starfi KFUK, en það félag, ásamt
KFUM vinna ómetanleg störf
fyrir æskulýð þessa bæjar.
Sungnir voru sálmar o<g ein-
söng söng frú Guðfinna Jónsdótt
ir og tvísöng sungu Helga Magn
úsdóttir og Guðrún Þorsteinsdótt
ir, undirleik annaðist Frú Áslaug
Ágústsdóttir. Var söngkonunum
og undirleikara óspart klappað
lof í lófa, enda var hvorttveggja
gert af mikilli smekkvisi.
Að endingu flutti frú Kristín
Markúsdóttir bæn og sungið var
„Son guðs ertu með sanni“. Sam
komunni stjórnaði frú Jakobína
Mathiesen af sínum alkunna
skörungsskap. Var þetta í alla
staði vel heppnað og til sóma
þeim er að því stóðu.
Fundargestur.
Þýzkalandsflu®
SAS
STOKKHÓLMI, 21. okt. (NTB).
— Nýlega ei lokið viðræðum
þýzka flugfélagsins Lufthansa og
Norðurlandafélagsins SAS um
réttindi SAS til lendingar í
Þýzkalandi.
Árangur viðræSanna varð sá
að Þjóðverjar bjóða SAS áfram-
haldandi Þýzkalandsflug, en með
þvi skilyrði að ferðum SAS verði
fækkað um 8,5—9%.
Tilboð þetta liggur nú hjá
stjórn SAS.
FYRSTA nýja leikrit Þjóð-
leikhússins á þessu leikári
„F,ngill horfðu heim“, virðist
þegar hafa náð miklum vin-
sældum hjá leikhúsgestum. —
Enda hlaut leikurinn mjög
góðar viðtökur hjá gagnrýn-
endum og sérstaklega aðalleik
aramir Róbert Amfin,Tsson,
Guðbjörg Þor’bjamarðóttir,
Gunnar Eyjólfsson og ión Sig-
urbjörnsson.
Naesta sý.ning verður í
kvöld. Myndin er af Gunnari
og Herdisi í hlutverkum sín-
Elísahet
í Danmörku
KAUPMANNAHÖFN, 21. okt. —
Reuter. — Elísabet Bretadrottn-
ing og maður hennar, hertoginn
af Edinborg, komu i dag flug-
leiðis til Kaupmannahafnar. Þar
munu þau dvelja í fhnm daga
sem gestir konungshjónanna
dönsku.
-/~\hc0i£- 'ITIcu<AahJ} ,
Ogœfa
og gengi
MJÖG OFT, þegar við sjáum mann hefjast til vegs og
valda í lífinu, hugsum við sena svo: ,Hversvegna
hann?“ Ekki það að við dæmum ofckur hæfa í hans
stað, en við skiljum ekki fyllilega hversvegna þessi
sérstaki maður naut slíks gengis. Við segjum: „Hann
var mjög hamingjusamur“.
Já, gæfa leikur hlutverk í gengi. Forseti franska
lýðveldisins sagði mér einu sinni frá sinni byrjun.
Hann var lítilmótlegur sveitalögmaður og hafði enga
pólitíska metorðagirnd. Það hvernig hann hjálpaði
bónda að hlaða heyi á vagn vakti athygli öldunga-
deildarþingmanns, sem af tilviljun var þar nærstadd-
ur. Mennirniu tveir lentu í fjörugum samræðum. Upp
úr því byrjaði allt.
Ég þekki stjórnarerindreka, sem franski utan-
ríkismálaráðherrann hafði kjörið sem einkaritara
sir.n, vegna þess að gamli maðurinn hafði yndi af að
tefla skák og ungi maðurinn var góður skákmaður.
Einnig það var upphafið á glæsilegri lífsstöðu.
Samt væri það ekki heiðarlegt, ef þú ert ekki
sigursæll í lífinu, að segja: „Ég var óheppinn". Hverj-
um einasta manni bjóðast í lífinu þúsund tækifæri.
En suxnir vita hvemig þeir eiga að hagnýta sér tæki-
færin; aðrir sjá þau ekki, eða láta þau fara framhjá,
ónotuð.
Á árum heimsstyrjaldarinnar fyiri hitti ég brezk-
an hershöfðingja, sem ekki var orðinn fullra þrjátíu
ára. Ég spurði hann: „Og hvemig tókst yður að öðl-
ast svo skjótan frama?“ Svar hans var þetta: „Ég
leysti staTf mitt af hendi, eins vel og mér var unnt
og Á hverjum morgni, þegar ég vaknaði: Kannski
býðst þér í dag hið gúllna tækifæri lífs þíns, gríptu
það“.
Þetta er leyndarmálið. Sittu um tækifærið þitt.
Gerðu sjálfan þig verðan þess. Það kemur miKlu oftar
en einu sinni á ævinni. Þegar Bonaparte var ungur
liðsforingi og var kominn í nýjar hemaðarlegar
kringumstæður, þá hugsaði hann ekki aðeáns: „Hvað
verð ég að gera?“ Heldur einnig: „Ef ég væri hers-
höfðinginn, hvað myndi ég þá gera?“ Árangurinn
varð sá, að hann vaTð brátt hershöfðingi 'nershöfð-
ingjaima.
Annað leyndarmál: Maðurinn, sem vegna gæfu
sinnar komst upp á tindinn, verður ekki kyrr þar,
nema því aðeins að hann sé raunsýnn og sjái hlutina
eins og þeir eru. Ef hann er smámunasamur fræði-
vitmaður og reynir að þröngva hugmyndum sínum
á fólfc, hlýtur honum að mistakast. Staðreyndir em
ósveigjanlegir hlutir. Fæddur foringi segir ekki:
„Hvað sem fyrir kemur, þá er þetta mín stjómar-
stefna“. Hann segir með meiri hógværð: „Hvað getur
verið mín stjórnarstefna, þegar hlutirnir eru eins og
þeir eru“. Á milli óskhyggju og veikleika finnur hann
samkomulag. Eins og góður sæfari forðast hann
stormsveipi og brotsjóa. Á þann hátt treystir hann
og verðfestir þann árangur sem gæfan veitti honum.
„Grunnhyggnir menn trúa á gæfuna“; vitrir menn
skapa gæfu sína og halda henni.
♦ Einmuna hausttíð
Tíðarfarið befur leikiS við
okkur íslendinga á þessu
hausti, og enn er einmunatíð
um allt land þegar þetta er
ritað, fyrsta vetrardag. Um
veturnætur má þó fara að bú-
ast við misjafnri tíð. og við
skulum til samanburðar lita
á hvað Jónas á Hrafnagili hef
ur um þetta að segja í sín-
um ágætu Þjóðháttum. Þar
segir:
„Þegar haustönnum er lok-
ið, vér skulum segja um vet-
urnæturnar, þá er farið að
taka til vetrarvinnunnar. í
hinum harðviðrasamari sveit-
um lands vors er þá fé allt
komið á hús, nema hestar,
nema því aðeins að hausiið
sé einmuna gott og eigi þótti
hyggilegt að iáta fé liggja úti
eftir þann tíma. þegar alh'a
veðra var von. Kýr voru oftar
komnar inn fyrr ....“
^S^áðJfyrir^vetri?
Við sjáum þannig að sam-
anburður við fyrri tíð er okk-
ut mjög hagstæður á þessu
hausti. Er vonandi að þessi
ágæta tíð haldizt, en Velvak-
andi hefur ekki enn hitt
menn að máii, sem spáð hafa
fyriT vetrinum, en sjálfsagt,
munu þeir enn finnast í land-
inu. Þá var það algengt fyrr-
um að menn dreymdi fyrir
vetri um vetumætur, en
menn eru ef til vill ekki ems
draumspakir nú þegar minna
er undir veðráttu komið en
áður um afkomu alla. Væri
fróðlegt að fa um þetta vit.i
FERDIIMAIMP
eskju, ef einh'verjir kynn.j sð
sitja uppi með hana.
• Sambúð í
mmmmmmmmmmmmmmmm
í^ölbýlishúsum
Svofellt bréf hefur borizt:
— Velvakandi! „Ég sé, að
margir leita til yðar með að-
finnslur sínar, tillögur til úr-
bóta og ýmis vandræði. Nú
langar mig að biðja yður að
gefa mér upplýsingar um
hvort lögin um sambýlishætti
í fjölbýlishúsum, eða hvaS
þau nú heita, eru komin út,
og ef svo er, hvar er þá hægt
að fá þau?
Hvers veg*a eru þessi lög
ekki send í hvert hún í bæn.
um? Þetta eru þörf og nauð-
synleg lög og aðkallandi, að
menn þekki vel til þeirra á
þessari öld sambýlishúsa."
Velvakandi hefur áður
minnzt á þessi ágær.i lög í
dálkum sínum og eru þau
komin út fyrir löngu Lögin
fást hjá Alþingi, en reglugerð
um sama efni mun félags-
málaráðuneytið hafa gefið út
og mun hana þar að ftana.